ΠΑΝΔΗΜΑΓΩΓΟΙ

 

ΠΑΝΔΗΜΑΓΩΓΟΙ

Σε 3 επεισόδια.
Τον Μάρτιο του 2020, η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα η Δύση, θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια πανδημία ενός κορονοϊού που δεν είχε εντοπιστεί ποτέ πριν. Για την αντιμετώπιση της, αντί της επιστήμης προτάθηκε μια λύση από το μακρινό παρελθόν: Οι καραντίνες. Και μάλιστα καραντίνες που αντί να περιοριστούν στους νοσούντες όπως συνηθιζόταν τα χρόνια τα σκοταδιστικά, στην ανθρωπιστική μας εποχή επεκτάθηκαν σε όλους, σε έναν πρωτόγνωρο περιορισμό των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων και της ανθρώπινης φύσης, που πήρε εν μια νυκτί παραμάσχαλα τα πολιτισμικά και πολιτικοκοινωνικά κεκτημένα αιώνων, αυτά ακριβώς για τα οποία η Δύση περηφανευόταν για δεκαετίες. Για ένα επιβληθεί ένα τέτοιο αντιδυτικό και αντιδημοκρατικό αφήγημα, επιστρατεύτηκαν ομάδες πρόθυμων επιστημόνων, κυρίως γιατρών, για να το συνδιαμορφώσουν και κυρίως, για να το νομιμοποιήσουν με μπόλικο επίχρισμα επιλεκτικής επιστήμης. Καθώς όμως το αφήγημα ήταν πρωτίστως πολιτικό, το επιστημονικό του υποστύλωμα αποδείχθηκε αρκετά ρωγμώδες κι ασταθές, σε τέτοιο βαθμό που ερχόταν κάθε λίγο και λιγάκι σε ευθεία σύγκρουση όχι μόνο με την κοινή λογική, αλλά και με προηγούμενα στιγμιότυπα κι εκδοχές του. Την ελληνική εκδοχή αυτού του βαλτώδους αφηγήματος και τα ατέρμονα ήξεις αφήξεις του, παρακολουθεί πιστά από την αρχή της πανδημίας μέχρι και τα τέλη του Μαΐου του 2021 το ντοκιμαντέρ Πανδημαγωγοί, ακολουθώντας μια δαιδαλώδη, σκοτεινή νοητική διαδρομή, όπου σε κάθε στροφή της καραδοκούν ροπαλοφόροι επιστημινώταυροι, που συντρίβουν τον κάθε δύσμοιρο εγκέφαλο που επιχειρεί να βρει μια άκρη στον λαβύρινθο όπου τοποθετήθηκε η ανθρωπότητα. Ας δούμε λοιπόν αδιαμεσολάβητα την διαχείριση της πανδημίας από κάποιους ειδικούς μέσα από τις ίδιες τους τις θέσεις και αντιθέσεις τους.
Παραγωγή: Μάιος 2021

Θεματικές ενότητες
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
01. Ακούγοντας τους ειδικούς
02. Πανδημικοί Συναγερμοί και Ετοιμότητα
03. Οι Αρνητές της Πανδημίας
04. Μια Απλή Γριπούλα Είναι και Οι Ψεκασμένοι
05. Οι Αρνητές των Τεστ
06. Υπερεκτιμώντας την Θνητότητα
07. Υπερκαταγράφοντας Θανάτους
08. Οι Αρνητές της Ανοσίας
09. Οι Αρνητές της Ανοσίας Αγέλης
10. Οι Αρνητές της Κοινωνίας
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
11. Το Στίγμα
12. Οι Αρνητές των Δικαιωμάτων
13. Οι Αρνητές των Μέτρων
14. Οι Αρνητές της Θείας Κοινωνίας
15. Οι Αρνητές της Μάσκας
16. 4η Βιομηχανική Επανάσταση
17. Νενικήκαμεν
18. Προβλέψεις
19. Οι Αρνητές της Κοινής Λογικής
20. Η Λογική του Παραλόγου
21. Καμμιά Ζωή Δεν Περισσεύει;
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
22. Οι Αρνητές του Συστήματος Υγείας
23. Πιο Καλή Η Μοναξιά
24. Οι Αρνητές των Ίδιων τους των Μέτρων
25. Εμβόλια
26. Οι Αρνητές της Φαρμακοεπαγρύπνισης
27. Η Παταγώδης Μεγαλομανία της Εμβολιάδας
28. Μεταλλάξεις
29. Οι Αρνητές των Φαρμάκων
30. Μέτρα και Επίμετρα

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο αφήγησης/αφήγηση: Πέτρος Αργυρίου
Main Soundtrack: Σωτήρης Μυτακίδης (aka Ramon)
Secondary soundtrack: Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος
Μοντάζ: Αστέριος Γούσιος

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1

Πατήστε εδω
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2
και εδω
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3
και εδω

Ο εχθρός τώρα είμαστε εμείς

 

Ο εχθρός τώρα είμαστε εμείς


Με αφορμή την επιδημία του covid-19, ο καπιταλισμός αναδιοργανώνεται, νέες πειθαρχήσεις επιβάλλονται. Τα εργαλεία του νέου ολοκληρωτισμού κτίζονται εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες στον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία, στα πολεμικά μέτωπα του Ιράκ και του Αφγανιστάν, στο Αιγαίο και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ευρωπαϊκής περιφέρειας, στα γκέτο των δυτικών μητροπόλεων, στους χιλιάδες μικρούς ατομισμούς του νεοφιλελευθερισμού. Όμως, όσο δυστοπική κι απόλυτη κι αν είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνεται, έχει και τους εχθρούς της.


Πατήστε εδω

Η κωμωδία της χούντας

 

Η κωμωδία της χούντας


Το φίλμ «η Κωμωδία της Χούντας», αποτελείται από εικόνες της εποχής για τις γιορτές που διοργάνωνε το καθεστώς, οι οποίες κατέληγαν σε κωμωδία. Η κωμωδία της χούντας ανέδειξε σε κυρίαρχη ιδεολογία τον λεβεντοπατριωτισμό και κυρίαρχη αισθητική το κιτς.


Πατήστε εδω
ή
εδω
ή σε 3 μέρη
1.
εδω
2.
εδω
3.
και εδω

Ο Περικλής Κοροβέσης επιστρέφει στο κελί των βασανιστηρίων

 

Ο Περικλής Κοροβέσης επιστρέφει στο κελί των βασανιστηρίων

Το ρεπορτάζ ακολουθεί τον συγγραφέα των Ανθρωποφυλάκων καθώς επιστρέφει νικητής στο πρώην στρατόπεδο του ΕΑΤ - ΕΣΑ, πενήντα χρόνια μετά τον άγριο βασανισμό του από τη Χούντα των Συνταγματαρχών

Πατηστε εδω
ή
εδω

Joker 2019

 

Joker 2019



Εξετάζοντας το μύθο του «Joker» από ένα αμιγώς κοινωνικό πρίσμα, το νέο φιλμ του Τοντ Φίλιπς προσφέρει ένα τρυφερό αλλά και τρομακτικό πορτρέτο.

Βασισμένος σε μια πρωτότυπη ανάγνωση του χαρακτήρα, ο Αρθουρ Φλεκ της ταινίας δεν είναι ένας εκ φύσεως παρανοϊκός κακός αλλά το δημιούργημα μιας κοινωνίας που δε δίνει την ίδια σημασία σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, που υποβιβάζει και υπονομεύει τους μη προνομιούχους, αντιμετωπίζοντας τους σαν σκουπίδια και που με τρομακτική ευκολία στιγματίζει όσους και όσα δεν μπορεί να κατηγοριοποιήσει σε εύκολα ορισμένα κουτιά.

Η εικόνα της πόλης που εξελίσσεται η πλοκή (Gotham City), η χωρική της διάρθρωση, οι παρηκμασμένες γειτονιές της, τα πολυτελή κτίρια, οι απεργίες, τα σκουπίδια της, τα golden boys , η διάχυτη βία της, η εγκατάλειψη των «τρελών» και των «ανάξιων»– καθορίζεται από έναν βαθύ ταξικό διαχωρισμό' μεταξύ πλούσιων και φτωχών, αστών και προλετάριων, των πάνω και των κάτω. Όλα αυτά τα δομικά μέρη του φιλμ στοιχειοθετούν έναν σκληρό, επιθετικό κόσμο.
Μάλιστα, δεν είναι απλά «ταξική» η κοινωνία του Gotham αλλά καπιταλιστική, αφού (όπως γίνεται σαφές στη δήλωση του Wayne περί επιτυχημένων και αποτυχημένων που παίρνουν ό,τι τους αναλογεί) μήτρα και μέτρο όλων των ταξικών διαχωρισμών που σκιαγραφεί η ταινία είναι το πόσο αξίζει ο καθένας σε μια κοινωνία-αγορά.

Οι ψυχαναλυτικές και ψυχιατρικές προσεγγίσεις που έχουν ακουστεί για την ταινία, φαίνεται να αγνοούν ίσως την πιο σημαντική σκηνή της ταινίας, που αποδεικνύει ότι η «τρέλα» του Τζόκερ είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών: τη στιγμή που μια κοινωνική λειτουργός ανακοινώνει στον ήρωα ότι κόβονται τα δημόσια προγράμματα ψυχικής υγείας, χάρη στα οποία λάμβανε τα φάρμακά του και μπορούσε να επισκέπτεται γιατρούς.
Βέβαια, η συγκεκριμένη κοινωνική λειτουργός κάνει στερεότυπα και μηχανικά τη δουλειά της, αδυνατεί να ακούσει τον άνθρωπο που έχει απέναντί της και απλά μεσολαβεί, γραφειοκρατικά, για να παίρνει τα φάρμακά του. Ωστόσο, και αυτή η πενιχρή βοήθεια παύει να υπάρχει γιατί καταργείται η υπηρεσία της.
Δεν πρόκειται για ένα σεναριακό εύρημα που διευκολύνει την πλοκή. Η σχετική απόφαση ελήφθη πραγματικά το 1988 από τον πρόεδρο Ρίγκαν ο οποίος ψαλίδισε τα ομοσπονδιακά προγράμματα ψυχικής υγείας κατά 25% πετώντας κυριολεκτικά στον δρόμο χιλιάδες ανθρώπους που έβρισκαν καταφύγιο και προστασία σε κρατικές δομές. Πολλοί από αυτούς κατέληξαν σύντομα σε φυλακές, ακριβώς τη στιγμή που ο Ρίγκαν δημιουργούσε τη βιομηχανία ιδιωτικών σωφρονιστικών καταστημάτων. Το νεοφιλελεύθερο κράτος δημιουργούσε ταυτόχρονα την προσφορά και τη ζήτηση κρατουμένων, προς όφελος του ιδιωτικού τομέα.

Στην ένταση αυτή που ορίζει το γίγνεσθαι του Arthur Fleck σε Joker, και που η ταινία αποτυπώνει ως ένταση μεταξύ (ψυχωτικού) εγκληματία και (πολιτικού) εξεγερμένου, ίσως βρίσκεται το πλέον ριζοσπαστικό στοιχείο της ταινίας, ότι η πορεία προς την παράνοια και την αδικία μπορεί συγχρόνως να γίνει δίοδος προς μια κοινωνική χειραφέτηση.

Τέλος, η ταινία ταιριάζει απόλυτα σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν κατάφεραν ποτέ να πάνε να την δούνε, σε εκείνους που ούτε καν μάθανε για αυτή, σε εκείνους που ίσως δεν θα τους επέτρεπαν από τα ταμεία να πάρουν εισιτήριο ή θα τους πετούσαν έξω οι σεκιουρητάδες επειδή θα δημιουργούσαν πρόβλημα ή δεν είχαν να πληρώσουν το αντίτιμο.



Πατήστε εδω
ή
εδω

The Navigators

 

The Navigators

ΒΡΕΤΑΝΙΑ 1995 : Η ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων προκαλεί θυελλώδη ανατροπή εργασιακών σχέσεων. Αβέβαιο μέλλον περιμένει τους ήρωες – εργαζόμενους στους σιδηροδρόμους – και μέσα από την ανασφάλεια που αρχίζουν να βιώνουν, δοκιμάζεται η φιλία τους και η σχέση με τους γύρω τους. Ο Κέν Λόουντς μέσα από τη καταγραφή των υπαρκτών κοινωνικών προβλημάτων, συνθέτει πάντα ενδιαφέροντες καθημερινούς ανθρώπινους χαρακτήρες, ενώ η κινηματογραφική γραφή του αποτελείται από μια ποικιλία συναισθηματικών καταστάσεων που άλλοτε έχουν χιουμοριστική και άλλοτε δραματική απόχρωση, πάντα μέσα από τη δική του ιδιαίτερη, ανοιχτά πολιτικοποιημένη κινηματογραφική γλώσσα. Το «Navigators» είναι ένα ευρηματικό κοινωνικό δράμα με καλές ερμηνείες. Ο σκηνοθέτης μένει πιστός στο στυλ του κοινωνικού ρεαλισμού που τον καθιέρωσε και καταφέρνει να δημιουργήσει μια ταινία – καταγγελία των σύγχρονων εργασιακών σχέσεων και της επίδρασης που αυτές ασκούν στη ζωή και την ψυχοσύνθεση των εργαζομένων. Το αιχμηρό σλόγκαν της ταινίας ¨δουλεύεις για να ζεις ή ζεις για να δουλεύεις¨ δημιουργεί πολλά ερωτήματα στο κοινό για το αβέβαιο εργασιακό μέλλον και γενικότερα για την ίδια τη ζωή στον καπιταλισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ημέρα που βγήκε η ταινία στις αίθουσες έγινε συγκυριακά ένα μεγάλο σιδηροδρομικό ατύχημα στη Βρετανία με 5 νεκρούς, που δεν είναι ασφαλώς το πρώτο. Είναι γεγονός ότι οι Βρετανοί είδαν το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας τους να αλλάζει προς το χειρότερο μετά την ιδιωτικοποίησή του, ενώ τα «ατυχήματα» έχουν αυξηθεί σε πρωτόγνωρο βαθμό. Οι » Navigators » είναι μια ταινία που καταγράφει με έναν εκπληκτικό τρόπο τη σημερινή περίοδο της ανεργίας, της ανασφάλειας και των προσωπικών αδιεξόδων.

Πατήστε εδω

Το ανακτημένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ

 

Το ανακτημένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ

Θα σας πω μια ιστορία για ένα ντοκιμαντέρ. Ο αλληλέγγυος Michael Fidelio προσγειώνεται στη μεγάλη μας αποικία, ερχόμενος από το κέντρο του Μονάχου. Από καιρό είχα την ιδέα να γίνει ένα βίντεο μέσα στο εργοστάσιο. Από τις πρώτες συνελεύσεις της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης που συμμετείχα, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ μού είχαν κολλήσει την ταμπέλα του «δημοσιογράφου». Τώρα είχα βρει και τον παρτενέρ στο έγκλημα της νομιμοποίησης αυτού του εργατικού-κοινωνικού αγώνα. Επισκεφτήκαμε λοιπόν το εργοστάσιο των εργαζομένων που δεν παράγει εκμετάλλευση, αλλά συνεχίζει να παράγει προϊόντα και συνάμα χαμόγελα, κοινωνική απελευθέρωση και ένα εισόδημα σε κάποιους ανθρώπους που η εταιρία αποφάσισε να αφήσει στον δρόμο. Φτιάξαμε το βίντεο-ντοκιμαντέρ «Το ανακτημένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ» στις 29 Μαρτίου με ένα smartphone. Και για να κλείσω αυτήν την ιστορία και να αφήσω τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες να σας τα πουν οι ίδιοι, τους αξίζει μόνο ένας στίχος: Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα και ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο.
η ΦΩΝΗ μας έχει ΔΥΝΑΜΗ!


Πατήστε εδω

Υπόθεση Λαμπράκη

 

Υπόθεση Λαμπράκη

Θεσσαλονίκη 22 Μαΐου 1963. Με το θάνατο του Γρ. Λαμπράκη γράφεται μία μυστηριώδης σελίδα στην ελληνική ιστορία. Οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της.

35 χρόνια μετά, ο Γιώργος Ρωμαίος, ο Γιάννης Βούλτεψης και ο Γιώργος Μπέρτσος, οι τρεις δημοσιογράφοι που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αποκάλυψη του σχεδίου της δολοφονίας του ειρηνιστή βουλευτή της αριστεράς, στις 22 Μαΐου του 1963, ξαναγυρνούν στη Θεσσαλονίκη και ξεφυλλίζουν τις σελίδες της υπόθεσης.

Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται οι προσπάθειες της κυβέρνησης και της αστυνομίας να εμφανίσουν τη δολοφονία ως ένα τροχαίο ατύχημα. Παράλληλα, ο Εμμ. Εμμανουηλίδης, ο άνθρωπος που καταδικάστηκε ως ο δολοφόνος του Λαμπράκη, περιγράφει πως μερικές ώρες πριν από το έγκλημα, εκατοντάδες παρακρατικοί καλούνται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής όπου έγινε η δολοφονία. Ο υπομοίραρχος της ασφάλειας λέει στους συγκεντρωμένους: "Στόχος μας είναι ο Λαμπράκης".

Οι τρεις δημοσιογράφοι περιγράφουν τα κόλπα που χρησιμοποιούν για να βρουν νέα στοιχεία και να βοηθήσουν τον ανακριτή Χρ. Σαρτζετάκη και τους εισαγγελείς Δελαπόρτα και Μπούτη. Χάρις στις προσπάθειες των τριών ρεπόρτερ αποκαλύπτεται η δράση της "οργάνωσης Καρφίτσα" (για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους και από την αστυνομία, οι παρακρατικοί έχουν στο πέτο τους μία καρφίτσα) και, όπως περιγράφει ο Εμμ. Εμμανουηλίδης, η πρόβα τζενεράλε της «Καρφίτσας» γίνεται τρεις μέρες πριν τη δολοφονία του Λαμπράκη, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στρατηγού Ντε Γκωλ στη Θεσσαλονίκη.

Χάρις στην άρνηση του Χρ. Σαρτζετάκη να υποκύψει στις πιέσεις της κυβέρνησης και της δικαστικής ιεραρχίας, οι δύο φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας και πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί της χωροφυλακής, θα βρεθούν τελικά στο εδώλιο των κατηγορουμένων.

Ο τ. βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τ. Παπαγεωργόπουλος, που υπηρέτησε στην ΚΥΠ επί Ενώσεως Κέντρου, υποστηρίζει ότι ο Γ. Παπαδόπουλος και στενοί συνεργάτες του στην ΚΥΠ είχαν σχεδιάσει την δολοφονία. Ο Γ. Ρωμαίος μιλάει για τις πιέσεις και τις προσφορές δωροδοκίας που δέχθηκε από το πολιτικό γραφείο του Καραμανλή, προκειμένου να μη δημοσιεύσει τις πληροφορίες του. Για τις συνθήκες της εποχής και την προσωπικότητα τον κορυφαίου γιατρού και Βαλκανιονίκη μιλούν οι: Λ. Κύρκος, Μιχ. Παπακωνσταντίνου, Γ. Λιναρδάτου, Κ. Τσαρουχά, κόρη τον τραυματισθέντος το ίδιο βράδυ βουλευτή της ΕΔΑ Γ. Τσαρουχά, ο συγγενής του Λαμπράκη Οδ. Τσουκόπουλος κ.α.


Ένα τροχαίο ατύχημα

Πατήστε εδω
ή
εδώ

Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Πατήστε εδω
ή
εδω

Η ζωή στους βράχους

 

Η ζωή στους βράχους

«Η ζωή στους βράχους» πιάνει το νήμα περίπου από κει που το άφησαν τα «Πουλιά στο βάλτο».

Την επαύριο της αποχώρησης των γερμανικών δυνάμεων τον οκτώβρη του 1944, το ΕΑΜ ελέγxει μεγάλο κομμάτι της υπαίθρου. Η κυβέρνηση παπανδρέου εκδίδει τελεσίγραφο στις 2 Δεκέμβρη

1944 για αφοπλισμό των ενόπλων αντιστασιακών δυνάμεων. Το ΕΑΜ διοργανώνει συλλαλητήριο στις 3 Δεκεμβρίου, το οποίο πνίγεται στο αίμα από βρετανικές δυνάμεις υποβοηθούμενες από παραστρατιωτικές ομάδες («Χ»), οι οποίες συνδράμουν στη συνέχεια την αστική ελληνική κυβέρνηση στη σύγκρουση µε τον ΕΛΑΣ στην πρωτεύουσα. Αμέσως ξεσπούν στην αθήνα και για 33 μέρες τα Δεκεμβριανά. Στις 11 γενάρη 1945 ο ΕΛΑΣ ηττημένος αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα.

Στις 2 φλεβάρη 1945, ξεκινά η Διάσκεψη της Βάρκιζας. Η Συμφωνία της Βάρκιζας υπογράφεται

στις 12 του ίδιου μήνα και περιλαμβάνει την αποστράτευση του ΕΛΑΣ και τον πλήρη αφοπλισμό του αφήνοντας κενά -ως πολιτική επιλογή- σχετικά με την αμνηστία δράσεων της αντιστασιακής περιόδου. Όπως χαρακτηριστικά έχει πει αντάρτισσα του ΕΑΜ, «Ήτανε ένα τρομερό σοκ αυτό. Δεν μπορούσαμε να το κατανοήσουμε. Γιατί οι νικητές να παραδώσουνε τα όπλα; Τα παραδώσαμε κλαίγοντας. Κι από κει και πέρα ξεκίνησε ένας διωγμός των αγωνιστών που πολέμησαν τον κατακτητή».

Η συμφωνία όπως ήταν αναμενόμενο τηρήθηκε μερικώς και σύμφωνα με τα συμφέροντα της

αστικής κυβέρνησης και των βρετανών. Η «Λευκή Τρομοκρατία» κράτους και παρακρατικών οργανώσεων (Χίτεες, ΜΑΥδες κ.α.) οδήγησε στο σχηματισμό ένοπλων ομάδων στα βουνά από πρώην μαχητές του ΕΛΑΣ που αρνούνταν να παραδώσουν τα όπλα - όπως αυτή του Βελουχιώτη - αλλά και απλών πολιτών που ήταν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αποκλεισμένοι και απειλούνταν με βιολογική εξόντωση ήταν σαφές ότι ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει.

Το 1946, το ΚΚΕ του ζαχαριάδη αψηφά τη γραµµή της µόσχας για συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Επιλέγει ξανά το δρόμο της ένοπλης παρανομίας, για τον οποίον είχε προηγουμένως αποκηρύξει αγωνιστές σαν το Βελουχιώτη. Ιδρύει τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας(ΔΣΕ).

Ο εμφύλιος λήγει επίσημα τον οκτώβρη του 1949, μα οι µνήµες των διώξεων, του βουνού, της

εξορίας, των δηλώσεων μετανοίας, των βασανιστηρίων, του αγώνα για λευτεριά και δικαιοσύνη παραμένουν. Αυτές τις µνήµες περιγράφουν στη «Ζωή στους βράχους», 33 αγωνίστριες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Μέσα από τη βιωματική αφήγηση αναδεικνύονται στο φιλμ της Αλίντα Δημητρίου οι εμπειρίες των αγωνιστριών που έζησαν μέσα στο ιστορικό Πλαίσιο του εμφυλίου.


Πατήστε εδω
ή
εδω
ή
εδω
ή
εδω

Πουλιά στο βάλτο

 

Πουλιά στο βάλτο

Το ντοκυμαντέρ "Πουλιά στο βάλτο” είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας και αναφέρεται στη συμμετοχή και την προσφορά των γυναικών στην Αντίσταση στις πόλεις αλλά και στα βουνά κατά τη διάρκεια της κατοχής. Στην ταινία παρουσιάζονται 32 γυναίκες που μετείχαν στον αγώνα, από τις 40 συνολικά που κατέθεσαν τις μαρτυρίες τους.

Στις 27/4/1941 τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα εισβάλουν στην αθήνα. Αμέσως λεηλατούν

όλα τα αγαθά, τον φυσικό πλούτο και την παραγωγή της χώρας. Η πείνα, ο θάνατος και η ανάγκη για επιβίωση γεννούν τις πρώτες μαζικές οργανώσεις αλληλεγγύης που έδρασαν κυρίως με τη μορφή συσσιτίων. Στη συνέχεια οργανώνεται ένα από τα μαζικότερα και μαχητικότερα αντιστασιακά κινήματαν στην Ευρώπη. Στις 11/9/1941 ιδρύεται ο Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (ΕΔΕΣ). Στις 27/9/1941 ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) υπό τον έλεγχο κυρίως του ΚΚΕ. Το Φεβρουάριο του 1942 το ΕΑΜ αποφάσισε την ίδρυση των ένοπλων αντάρτικων σωμάτων, τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ). Στις 22 Μαΐου συγκροτήθηκε το πρώτο ένοπλο τµήµα με επικεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη.

Οι γερμανικές αρχές κατοχής απάντησαν στην αντίσταση με σκληρή τρομοκρατία. Δημιούργησαν

τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Χαϊδάρι στην αθήνα και του παύλου µελά στη θεσσαλονίκη, έκαναν µπλόκα σε γειτονιές -κοκκινιά, καισαριανή, βύρωνα κ.α.- και ομαδικές εκτελέσεις στο σκοπευτήριο της καισαριανής ἡ στο επταπύργιο. Στην ύπαιθρο έκαψαν ολόκληρα χωριά και κωμοπόλεις και εκτέλεσαν μεγάλο τµήµα από τον πληθυσμό τους.

Κομμάτι των αιχμαλώτων αντιστασιακών μεταφέρεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη γερμανία. Την ίδια πορεία ακολουθούν οι εβραϊκές κοινότητες της χώρας.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής διορίστηκαν από τους κατακτητές τρεις ελληνικές κυβερνήσεις

(τσολάκογλου, λογοθετόπουλου και ράλλη). Η κυβέρνηση ράλλη με άρμα τον αντικομουνισμό και

προκειμένου να αντιμετωπίσει το ΕΑΜ σχηματίζει παραστρατιωτικές ομάδες, τα τάγματα ασφαλείας. Μαζί με την ειδική ασφάλεια της χωροφυλακής και το μηχανοκίνητο τµήµα της αστυνομίας πόλεων οργάνωσαν μπλόκα σε συνοικίες, εισβολές σε σπίτια και προχώρησαν σε συλλήψεις, βασανισμούς, βιασμούς και εκτελέσεις αντιστασιακών.

Στις 12/10/1944 αποχωρούν τα γερμανικά στρατεύματα και αμέσως εγκαθίσταται η κυβέρνηση

εθνικής σωτηρίας του γεώργιου παπανδρέου, µε τη συμμετοχή του ΕΑΜ. Μαζί του καταφθάνουν

βρετανικά στρατεύματα υπό τη διοίκηση του στρατηγού Σκόµπυ με σκοπό τον πολιτικοστρατιωτικό έλεγχο, την σταθεροποίηση αστικού καθεστώτος και την εξουδετέρωση των κομμουνιστών. Μόλις ενάµιση μήνα μετά ξεσπούν τα Δεκεμβριανά και ο εμφύλιος.


Πατήστε εδω
ή
εδω

Testing 123 - Πειράματα 123

 

Testing 123 - Πειράματα 123

Ολιγόλεπτο βίντεο για τα πειράματα σε ζώα με ελληνικούς υπότιτλους.

Πατήστε εδω
ή χωρίς υπότιτλους
εδω
ή
εδω

Water Makes Money

 

Water Makes Money

Το γερμανικό ντοκιμαντέρ Water Makes Money, σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του νερού. Υποτιτλισμένο από την «Κίνηση 136»


Πατήστε εδω

Πετρέλαιο και νερό

 

Πετρέλαιο και νερό

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην Ελλάδα, όταν συζητούμε το ζήτημα αυτό, έχουμε στραμμένο το βλέμμα μόνο στα ανατολικά, χρησιμοποιώντας την Τουρκία ως δικαιολογία για να εγκλωβιστούμε, χωρίς συζήτηση, σε μια αναπτυξιακή στρατηγική που οι άλλοι απορρίπτουν. Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε γυρίστηκε στην Ισπανία και την Ιταλία στα τέλη Ιανουαρίου και το άρθρο που το συνόδευσε έγινε εξώφυλλο στο αμερικανικό περιοδικό The Nation. Εκτοτε, η τιμή του πετρελαίου έχει βουλιάξει και η εκμετάλλευση πολλών κοιτασμάτων ανά τον κόσμο έχει γίνει ασύμφορη (ο Πρίνος στην Καβάλα ήταν ήδη ασύμφορος, με την Energean να δηλώνει ζημιές 80 εκ ευρώ το 2019 εξαιτίας του κοιτάσματος αυτού). Αλλά αντί να εκμεταλλευθούμε την τωρινή συγκυρία για να καθορίσουμε τι είδους ανάπτυξη θέλουμε, το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος προσπαθεί να σφραγίσει τις ρωγμές μέσα από τις οποίες τα κινήματα στην Ισπανία και την Ιταλία κατόρθωσαν να επηρεάσουν καθοριστικά την πολιτική των κρατών. Οι «ρωγμές» αυτές είναι τουλάχιστον δύο: Πρώτον, η δυνατότητα των τοπικών κοινωνιών και των περιβαλλοντικών φορέων να γνωμοδοτούν. Στο ρεπορτάζ βλέπουμε την κοινωνία των Βαλεαρίδων να ξεσηκώνεται, να συμμαχεί με τις τοπικές επιχειρήσεις, τους τοπικούς δήμους και την περιφέρεια, χρησιμοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο το παράθυρο λίγων μηνών που αφήνει η ισπανική νομοθεσία για διαβούλευση πριν τα έργα. Στον αντίποδα, το νομοσχέδιο του ελληνικού Υπουργείου Περιβάλλοντος κατατέθηκε στη βουλή μετά από διαβούλευση 14 ημερών, η οποία μάλιστα αφορούσε μόνο τα μισά από τα άρθρα που τελικά συμπεριλαμβάνει. Πολύ πιο σημαντικό, το άρθρο 110 του νομοσχεδίου περιορίζει τις δυνατότητες παρέμβασης των τοπικών κοινωνιών. Υπάρχουν δήμοι στην Ηπειρο που έχουν αρνηθεί να χορηγήσουν άδεια για σεισμικές έρευνες στην περιοχή τους, αν όμως το νομοσχέδιο ψηφιστεί ως έχει, η άδεια των δήμων δεν θα είναι πια απαραίτητη. Συνολικά η Ελλάδα υστερεί δραματικά ως προς τις δυνατότητες διαβούλευσης και η υστέρηση αυτή αντί να καλύπτεται, μεγαλώνει. Η δεύτερη ρωγμή είναι το καθεστώς των προστατευόμενων περιοχών. Μια νίκη-κλειδί του ισπανικού κινήματος ήταν το βασιλικό διάταγμα του Ιουνίου 2018, που χαρακτήρισε ως προστατευόμενη περιοχή τον σημαντικό για την βιοποικιλότητα θαλάσσιο διάδρομο μετανάστευσης κητωδών. Στην Ελλάδα υπάρχει μια θαλάσσια περιοχή ακόμη πιο πλούσια σε βιοποικιλότητα με ακόμη βαθύτερα νερά (και επιπλέον, εξαιρετικά υψηλή σεισμικότητα) σε σχέση με τον ισπανικό διάδρομο. Είναι η ελληνική τάφρος, η υποθαλάσσια άβυσσος που αγκαλιάζει, σαν τόξο, το Ιόνιο και την νότια Κρήτη. Η εγχώρια νομοθεσία όχι μόνο δεν αποδίδει καθεστώς προστασίας στην ελληνική τάφρο, όπως ζητούν επιστήμονες και οργανώσεις από όλο τον κόσμο, αλλά επεμβαίνει στις περιοχές που ήδη προστατεύονται (περιοχές Natura) επιτρέποντας τις εξορύξεις στο εσωτερικό τους. H εξουδετέρωση των προστατευόμενων περιοχών ως εργαλείου για την διατήρηση της βιοποικιλότητας και της ποιότητας των ελληνικών θαλασσών είναι μια εξέλιξη με τεράστιες συνέπειες. Παρά τα περιοριστικά μέτρα, η κινητοποίηση στην Ελλάδα εναντίον του νομοσχεδίου είναι έντονη- και αυτό είναι μια αρχή. «Αν μας έλεγαν, όταν ξεκινήσαμε τις συναντήσεις, πόσα θα πετυχαίναμε» λέει στο βίντεο η Ανχελες Μαρί-Πουτζ, ενεργό μέλος της συμμαχίας κατά των εξορύξεων στις Βαλεαρίδες, «κανείς, μα κανείς δεν θα το πίστευε.»


Πατήστε εδω

The failure of animal experiments – Η αποτυχία των περαμάτων σε ζώα

 

The failure of animal experiments – Η αποτυχία των περαμάτων σε ζώα


Αγγλική έκδοση του αρχικού γερμανικού φίλμ "Irrtum Tierversuch", που δημιουργήθηκε από τους γιατρούς κατά των πειραμάτων των ζώων στη Γερμανία.

Κάθε χρόνο εκατομμύρια ζώα υποφέρουν και πεθαίνουν στα εργαστήρια και οι αριθμοί τους αυξάνονται. Γενετική μηχανική και βασική έρευνα, ιδίως, χρησιμοποιούν όλο και περισσότερα ζώα. Όλα αυτά είναι πάντα δικαιολογημένα, επισημαίνοντας τα μελλοντικά οφέλη για τους ανθρώπους. Αλλά αν έχετε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτά τα πειράματα των ζώων, τότε τα οφέλη τους φαίνονται αμφίβολα, επειδή τα ζώα δεν είναι άνθρωποι.
Η ταινία εξηγεί γιατί τα πειράματα σε ζώων είναι ηθικά και επιστημονικά ένας λάθος τρόπος έρευνας.

Πατήστε εδω
ή χωρίς υπότιτλους
εδω

Ο Philip Wollen μιλά υπέρ της πρωτοβουλίας "Σεβάσου τη Ζωή"

 

Ο Philip Wollen μιλά υπέρ της πρωτοβουλίας "Σεβάσου τη Ζωή"


Επί του παρόντος, συμμετέχουν 70 πόλεις παγκοσμίως και πολλές οργανώσεις. Ο σκοπός αυτής της εκδήλωσης/εκστρατείας είναι να προωθήσει την ηθική του κινήματος 269 - που δεν είναι άλλη από το να φέρει στο προσκήνιο της ανθρώπινης συνείδησης την απελευθέρωση των ζώων και την δέσμευσή μας να κάνουμε ότι είναι δυνατό για να δοθεί ένα τέλος στο ολοκαύτωμα των ζώων.

Η εκστρατεία Σεβάσου τη Ζωή ~ Respect Life αντιπροσωπεύει όλα τα μη ανθρώπινα ζώα που υποδουλώνονται και χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο. Αυτό καλύπτει όλες τις βιομηχανίες όπου τα ζώα χρησιμοποιούνται με σκοπό το κέρδος. Στόχος μας είναι να σταθούμε αλληλέγγυοι με τους
ακτιβιστές από όλο τον κόσμο για να μιλήσουμε για την κακοποίηση και την εκμετάλλευση.

Πατήστε εδω
ή Χωρίς υπότιτλους
εδω

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ «ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ

 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ «ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ

Βίντεο που προβλήθηκε στις 11 Οκτώβρη 2019 στην κατάληψη ΛΚ37, σε εκδήλωση ενημέρωσης & συζήτησης με συντρόφους που συμμετέχουν στον αγώνα ενάντια στα αιολικά στα Άγραφα, την οποία διοργάνωσαν η Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη & την Ελευθερία και η Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37.


Πατήστε εδω

The Game Changers - Αλλάζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού

 

The Game Changers - Αλλάζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού


Το ντοκιμαντέρ The Game Changers είναι ένα πολυαναμενόμενο φιλμ σε παραγωγή των James Cameron, Arnold Schwarzenegger και Jackie Chan που εξερευνά την εκρηκτική άνοδο της φυτικής διατροφής στον επαγγελματικό αθλητισμό.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός (“The Cove”) ακολουθεί τον James Wilks, έναν πρωταθλητή πολεμικών τεχνών, ο οποίος θα συναντηθεί με άλλους αθλητές, επιστήμονες, καθημερινούς ανθρώπους και διάσημα πρόσωπα στην προσπάθεια του να αποδομήσει ένα μύθο του Δυτικού κόσμου: Την αντίληψη πως το κρέας είναι η μόνη πηγή πρωτεϊνών.

Εκκίνηση για τη “σταυροφορία” του Wilks είναι ένας τραυματισμός που είχε. Στην προσπάθεια του να κάνει μια διατροφή που θα τον βοηθήσει να αναρρώσει πιο γρήγορα, κάνει μερικές ανακαλύψεις που τον αφήνουν έκπληκτο, όπως ότι οι μονομάχοι κατά τη Ρωμαϊκή Εποχή ήταν κατά βάση χορτοφάγοι. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την κοσμοθεωρία που έχει μέχρι εκείνη τη στιγμή, ότι δηλαδή “οι άντρες πρέπει να τρώνε κρέας” και ότι μόνο έτσι μπορεί κάποιος να έχει σωματική δύναμη. Έτσι, θα θελήσει να μιλήσει με γιατρούς, επιστήμονες, διατροφολόγους. Όταν ο πατέρας του κάνει μια σοβαρή εγχείριση καρδιάς, ο Wilks θα το πάρει ακόμα πιο προσωπικά, θα θελήσει να μπει ακόμα πιο βαθιά στο θέμα και θα αλλάξει τελικά τον τρόπο ζωής του και της οικογένειας του. Υπάρχουν επίσης και οι αθλητές που αν και απέχουν από το κρέας εδώ και χρόνια είναι εξαιρετικά επιτυχημένοι στα αθλήματα τους. Και τέλος, υπάρχει και ο Arnold Schwarzenegger. Ο διάσημος ηθοποιός- πολιτικός μιλάει και αυτός για τη διαφορά που είδε στο σώμα του όταν έγινε χορτοφάγος. Στο τέλος, προτείνονται άλλες πηγές για πρωτεΐνη, εκτός από το κρέας και γίνεται ένα έμμεσο σχόλιο στη δύναμη και τα συμφέροντα που έχει η κτηνοτροφική βιομηχανία και πόσο δύσκολο είναι να ενημερωθεί ο κόσμος και να αλλάξουν τα πράγματα. Ακόμα και ο πιο “άπιστος” θεατής φεύγει προβληματισμένος από την προβολή και με διάθεση να αναθεωρήσει τη σχέση του με το φαγητό.

Ο Ψυχογιός ξέρει τι κάνει. Το υλικό είναι πλούσιο και έχει μονταριστεί πολύ όμορφα. Υπάρχει ποικιλία στο πως προσλαμβάνει ο θεατής τις πληροφορίες, ώστε να μη βαρεθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ: Συνεντεύξεις, αποτελέσματα ερευνών, αποσπάσματα από προπονήσεις και έντονες προσπάθειες αθλητών, τετ α τετ γιατρών με ανθρώπους που δέχτηκαν να αλλάξουν τη διατροφή τους και τους παρουσιάζονται τα εντυπωσιακά αποτελέσματα. Όπως και σε προηγούμενες δουλειές του, ο Ψυχογιός δεν αφήνει καμία πλευρά του θέματος ακάλυπτη, όλα μπαίνουν κάτω από το μικροσκόπιο και αυτή τη φορά υπάρχει χώρος και για χιουμοριστικές στιγμές. Ξεκινώντας από κάτι μικρό, την κατάσταση και τον προβληματισμό ενός ανθρώπου, φτάνει στο συμπέρασμα πως η φανατική κρεατοφαγία δεν είναι κακή μόνο για την ατομική υγεία του καθενός, αλλά συνολικά, για το όλο το οικοσύστημα και το περιβάλλον. Αν κάτι μας έλειψε από αυτό το ντοκιμαντέρ είναι ο ακτιβισμός του Ψυχογιού. Στις προηγούμενες δουλειές του, για παράδειγμα, δε δίσταζε να φανεί και ο ίδιος και να μπει μαζί με συνεργάτες του με κρυφή κάμερα σε μέρη όπου συνέβαιναν τρομερά εγκλήματα εναντίον ζώων.

Πατήστε εδω
ή
εδω
ή
χωρίς υπότιτλους
εδω

The Motorcycle Diaries

 

The Motorcycle Diaries


Τα Ημερολόγια Μοτοσικλέτας (Diarios de motocicleta) είναι μια βιογραφική ταινία παραγωγής του 2004 όπου δύο φίλοι από την Αργεντινή, ο Ερνέστο Γκεβάρα και ο Αλμπέρτο Γκρανάδο διασχίζουν την Λατινική Αμερική, σ' ένα ταξίδι που άλλαξε τις ζωές τους αλλά και την Ιστορία.

Ο Ernesto Guevara de la Serna και ο Alberto Granado μέλη της αγωνιζόμενης φοιτητικής κοινότητας βλέπουν πως στην Αργεντινή απουσιάζει η επαναστατική προοπτική, και αποφασίσουν να ζήσουν μια περιπέτεια ταξιδεύοντας σε όλη την Νότιο Αμερική, καβάλα στην μοτοσικλέτα του δεύτερου. Ένα σχέδιο που το έχουν ονειρευτεί από καιρό. Το ταξίδι διασκέδασης και αναζήτησης περιπέτειας θα μετατραπεί σε πορεία προς την αμετάκλητη ενηλικίωση και την δόμηση των πιστεύω τους.

Βασισμένη στα προσωπικά ημερολόγια των αληθινών προσώπων, το “Ημερολόγια Μοτοσικλέτας” δεν είναι ένα απλό road movie. Εκτός από τις αστείες καταστάσεις και τα απρόοπτα συμβάντα θα γνωριστούν και θα δεθούν με τους κοινωνικά/ταξικά αδικημένους/αποκλεισμένους κατανοώντας και ερμηνεύοντας τα προβλήματα τους, αφού το ταξίδι τους δεν έχει σχέση με τον επιφανειακό τουρισμό.

Πατήστε εδω
ή
εδώ

Σαμποτάζ στο πρόγραμμα εθελοντικής ρουφιανιάς (Βύρωνας 2005)

 

Σαμποτάζ στο πρόγραμμα εθελοντικής ρουφιανιάς (Βύρωνας 2005)




Μέσα στο κλίμα γενικευμένου πανικού και φόβου, επιμένουμε να κρατάμε την συλλογική μας ψυχραιμία και να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της εποχής μας με συλλογικό και ενεργητικό τρόπο. Σήμερα 1η Απρίλη του 2020, αποφασίσαμε να μοιραστούμε δημόσια κάτι που νιώθουμε πραγματικά δικό μας. Μια "κινηματογραφική" παραγωγή της Πρωτοβουλίας Βύρωνα και γύρω περιοχών ενάντια στον κοινωνικό χαφιεδισμό που αφορά τον αγώνα ενάντια στο πρόγραμμα εθελοντικής ρουφιανιάς που θέλησε να επιβάλλει ο δήμαρχος Χαρδαλιάς στον Βύρωνα το 2005. Μια στιγμή των κοινωνικών αντιστάσεων στις γειτονιές μας, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας ως συλλογικότητας αφού η συγκεκριμένη ιστορική στιγμή αποτέλεσε και την αφετηρία για την δημιουργία μας ως πολιτικής ομάδας, πριν 15 χρόνια. Σαν ψέμα, μας φαίνεται.

Σε καιρούς κοινωνικής απομόνωσης και κρατικής τρομοκρατίας, επιλέγουμε να επιστρατεύσουμε την αγωνιστική μας μνήμη και το...χιούμορ μας. Σε τέτοιες στιγμές, και τα δύο μπορούν να αποδειχτούν επαναστατικές αρετές αλλά ποσώς μας ενδιαφέρει αυτό.

Εδώ και μερικές μέρες, το τηλεοπτικό κοινό της χώρας έχει την τιμή να παρακολουθεί τα καθημερινά κρατικά ανακοινωθέντα όπου μεταξύ άλλων πρωταγωνιστεί ως νεόκοπος υφυπουργός πολιτικής προστασίας, ο Νίκος Χαρδαλιάς. Σε πολλούς και πολλές κάνει εντύπωση το βλοσυρό και επιβλητικό του ύφος. Μην το αδικείτε, είναι πραγματικά έτσι και χειρότερος. Γεννημένος τραμπούκος, γαλουχημένος ΟΝΝΕΔίτης και πρωτοπαλίκαρο των Rangers, γνωστής παρακρατικής ορδής τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ. Εμείς τον γνωρίσαμε ως δήμαρχο Βύρωνα με δημοτικούς συμβούλους της παράταξής του συνταξιούχους μπάτσους και πρώην υπαλλήλους της Αντιτρομοκρατικής. Αν κάτι πραγματικά υπηρέτησε και υπηρετεί με πάθος ο δικός μας "Νίκος" είναι το κράτος, το βαθύ κράτος. Και όσο πιο βαθιά τα νερά για το "Νίκο", τόσο το καλύτερο. Τώρα ως επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας θα μπορεί να κάνει παρέα με τον Μιχάλη τον Χρυσοχοϊδη, τον συνεπώνυμό του τον επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής, τους κάθε λογής εθελοντές και υπαλλήλους των σωμάτων ασφαλείας της χώρας. Εντέλει, αναγνωρίστηκε για το μακροχρόνιο "οικογενειακό" του έργο.

Και μιας και είπαμε για εθελοντές, να θυμίσουμε ότι ο Νίκος Χαρδαλιάς έγινε γνωστός στο Βύρωνα ακριβώς επειδή θέλησε να γεμίσει τις γειτονιές μας εθελοντές. ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ-ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ! Θέλησε δηλαδή να ιδρύσει ειδικό παρα-αστυνομικό σώμα εθελοντών ρουφιάνων για την "φύλαξη των γειτονιών μας". Μόνο που τότε, 15 χρόνια πριν, δεν του πέρασε. Και ο Νίκος το κρατάει μανιάτικο εδώ και 15 χρόνια. Γι' αυτό και τώρα, το σύμπαν συνωμότησε και του έδωσε την ευκαιρία να επανέλθει δριμύτερος. Θέλει να γεμίσει όλη τη χώρα εθελοντές-ρουφιάνους στο όνομα της καταπολέμησης μιας πανδημίας. Ή μάλλον καλύτερα, στο όνομα των κρατικών απαγορεύσεων και αποκλεισμών που επιβάλλονται με αφορμή τον COVID 19. Παρόλο που οι προκλήσεις της εποχής μας είναι πολλές και μεγαλύτερες, δεν ξεχνάμε τα βασικά.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΑΦΙΕΔΙΣΜΟ. ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ' ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.

Το μοιραζόμαστε μαζί σας. Προσοχή!! Δεν είναι φάρσα!!

ΥΓ.: Το αφιερώνουμε στον αγαπημένο μας "πρωταγωνιστή" απείθαρχο γείτονά μας που ακόμα και σήμερα, ακόμα και ως μέλος ευπαθούς ομάδας, συνεχίζει να περπατά στα στενά του Βύρωνα αναπνέοντας ελεύθερα.

Αλλά και σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όσους είναι εδώ και όσες λείπουν, που βρέθηκαν πλάι ο ένας στην άλλη στον αγώνα αυτόν. Τους στέλνουμε συντροφικούς χαιρετισμούς σε όποιο σημείο της γης κι αν βρίσκονται, όποιον αγώνα και αν δίνουν. Θα νικήσουμε!

Πατήστε εδω