Φυλακισμένος κόσμος

Φυλακισμένος κόσμος


Αφορμή για τις πρόσφατες εξεγέρσεις στις ελληνικές φυλακές στάθηκε ο ξυλοδαρμός του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη την Δευτέρα 23 Απριλίου στην φυλακή του Μαλανδρίνου. Στην αρχή οι κρατούμενοι διαμαρτυρήθηκαν για τον γεγονός αυτό, αλλά όταν αντιμετωπίστηκαν βίαια από τους φύλακες ξεσηκώθηκε όλη η πτέρυγα.

Σύντομα σαν αλυσιδωτή αντίδραση πολλοί κρατούμενοι ξεσηκώθηκαν σε πάνω από έξι φυλακές ανά τη χώρα. Την επόμενη μέρα καταλήφθηκε η φυλακή στην Πάτρα, και κάποιες πτέρυγες στον Κορυδαλλό. Στα Τρίκαλα και την Λάρισα οι κρατούμενοι κατέβηκαν σε αποχή συσσιτίου, ενώ αντίστοιχες κινήσεις έγιναν στις φυλακές Ναυπλίου, Κέρκυρας και Κομοτηνής.

Μεταξύ των αιτημάτων των κρατουμένων ήταν η κατάργηση των πειθαρχικών ποινών, μετατροπή των ισοβίων σε δωδεκαετή κάθειρξη, αποφυλάκιση με την έκτιση των τριών εβδομάδων της ποινής, άδειες σε όλους, μείωση του ορίου προφυλάκισης και μετατροπής της 25ετούς κάθειρξης σε δεκαετή.

Στις 25 Απριλίου τα ΜΑΤ επενέβησαν στις φυλακές στο Μαλανδρίνο καθώς οι κρατούμενοι είχαν ανάψει φωτιές και είχαν εξοπλιστεί με αυτοσχέδιους εξοπλισμούς. Λίγες μέρες πριν και μετά την επέμβαση στο Μαλανδρίνο, ΜΑΤ και ΕΚΑΜ "αποκατέστησαν την τάξη" υπό το δόγμα της μηδενικής ανοχής με επεμβάσεις και σε άλλες φυλακές όπως στον Κορυδαλλό, στα Διαβατά, στον Αγ. Στέφανο, στην Κέρκυρα. Στις υπόλοιπες φυλακές η εξέγερση έληξε με πιο ήπιο τρόπο. Η ανεξάρτητη αυτή παραγωγή μετά και τις βίαιες εξεγέρσεις στις φυλακές ανά την επικράτεια επιχειρεί να προσεγγίσει τον θεσμό αυτό καθώς και τον ρόλο του στη σύγχρονη δημοκρατία.

Προβλήθηκε τόσο στο διήμερο ενάντια στις φυλακές στην γεωπονική τον περασμένο Μάη ,όσο και στο τριήμερο του Θερσίτη τον ιούνιο.


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

ή σε 3 μερη

1)εδω
2)και εδω

3)και εδω

ή σε τορρεντ
εδω

ΛΗΣΤΑΡΧΟΣ ΤΖΑΤΖΑΣ

ΛΗΣΤΑΡΧΟΣ ΤΖΑΤΖΑΣ

Ο Δημήτριος (Μήτρος) Τζατζάς ήταν Έλληνας λήσταρχος που έδρασε στη Θεσσαλία, στην Ήπειρο και στην Μακεδονία την περίοδο του Μεσοπολέμου. Ήταν ιδιαίτερα γνωστός για την απαγωγή του γερουσιαστή Σωτηρίου Χατζηγάκη το 1929 στη Θεσσαλία.

Πατηστε εδω
ή
εδω

ή
εδω

ή
εδω

Παλαιστίνη... μια εποχή στην κόλαση

Παλαιστίνη... μια εποχή στην κόλαση


Οι χίλιες όψεις της κατεχόμενης ζωής των παλαιστινίων και οι προϊούσες αντιστάσεις. Βίντεο των "αναρχικών από τις δυτικές συνοικίες της αθήνας και του πειραιά", διάρκειας 44', που προβλήθηκε για πρώτη φορά σε κεντρική εκδήλωση στο Πολυτεχνείο τον Απρίλη του 2008, δημιουργημένο στο πλαίσιο της αντιεμπορευματικής/αντιθεαματικής συλλογικότητας για την αυτοοργανωμένη ανθρώπινη δημιουργία και έκφραση "+τεχνια-".



Πατηστε εδω

Βιομηχανικός κομμουνισμός ή αναρχία;

Βιομηχανικός κομμουνισμός ή αναρχία;


Έχουν περάσει περίπου δύο αιώνες μετά την βιομηχανική επανάσταση. Ένα γεγονός το οποίο ήταν η αιτία για να αλλάξει συνολικά η εικόνα του πλανήτη μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η ζωή των ανθρώπων εκμηχανίστηκε και άλλαξε ριζικά, ενώ τα οικοσυστήματα και πολλά άλλα είδη ζωής καταστρέφονται.

Η βιομηχανική επανάσταση ήταν το αποτέλεσμα μιας μεθοδευμένης επιστημονικής και τεχνικής σύζευξης, που έχει τις ρίζες της σε κάποια ιστορικά γεγονότα και επιλογές της κυριαρχίας (φεουδαρχία και καινοτομίες στη γεωργία στα τέλη του μεσαίωνα, ιδιοκτησία και περιφράξεις, ναυτική τεχνολογία και αποικιοκρατία, έντονη αστικοποίηση).

Η εκβιομηχάνιση της ζωής δεν ήταν ένα φυσικό γεγονός, αλλά ένα μια επιβαλλόμενη διαδικασία από την κυριαρχία. Αυτό αποδεικνύεται από την σθεναρή αντίσταση των εξουσιαζόμενων στις αρχές του 18ου αιώνα απέναντι στις μηχανές και τον βιομηχανικό τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι δεν οδηγήθηκαν στην βιομηχανική επανάσταση μέσα από ελεύθερες διαδικασίες, αλλά μέσα από συνθήκες εξουσιαστικές. Όπως και σήμερα η βιοτεχνολογία εφαρμόζεται στην γεωργική παράγωγη χωρίς την συναίνεση έστω της πλειοψηφίας των ανθρώπων.

Η βιομηχανική παραγωγή για να λειτουργήσει απαιτεί εκ των πραγμάτων εξουσιαστικές σχέσεις. Αρχικά, επειδή οι άνθρωπου θα πρέπει να προσαρμοστούν σε ένα αποκλειστικά τεχνητό περιβάλλον που οι κινήσεις τους θα καθορίζονται από τον ρυθμό των μηχανών. Η βιομηχανική παραγωγή απαιτεί έντονο καταμερισμό εργασίας και εξειδίκευση. Με τη σειρά της η εξειδικευμένη εργασία προϋποθέτει ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα ολόκληρο εκπαιδευτικό σύστημα και μια μαζική κοινωνία με πολύπλοκες σχέσεις και ρόλους. Βεβαίως ο έντονος καταμερισμός εργασίας και η εξειδίκευση είναι κάθετα αντίθετοι προς την ελευθερία των κινήσεων και την σκέψη των ανθρώπων. Αφού η μονοσήμαντη ενασχόληση αλλοτριώνει τους ανθρώπους από την πραγματικότητα της φυσικής ολότητας. Αυτό όμως που ταυτίζει πλήρως την βιομηχανική παραγωγή με την κυριαρχία είναι το ότι για να λειτουργήσει στρέφεται ενάντια στον φυσικό κόσμο καταστρέφοντας τον. Η ύπαρξη της βιομηχανικής παραγωγής προϋποθέτει ασφαλώς την κατασκευή της άγνοιας και την αλλοτρίωση του κοινωνικού χώρου από την φύση. Για να λειτουργεί η βιομηχανική παραγωγή πρέπει να κατασπαράζεται η γη και να τρυπιέται για να υπάρχουν καύσιμες ύλες. Να μολύνονται τα νερά, να διαλύονται οι βιότοποι και να εξολοθρεύονται μαζικά φυτικοί και ζωικοί οργανισμοί.

Η εκβιομηχάνιση της παραγωγής και η πιο σύγχρονη εφαρμογή της υψηλής τεχνολογίας είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει και να αλλοιώσει καταλυτικά τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Οι σύγχρονες πόλεις και ο τυποποιημένος και πλήρως ελεγχόμενος τρόπος ζωής σε αυτές είναι συνέπεια της τεχνολογικής ανάπτυξης. Η αστικοποίηση, η γιγάντωση των πόλεων, τα πλήθη των πεινασμένων, η κατασκευή παραγκουπόλεων και πολλά άλλα κοινωνικά προβλήματα του σύγχρονου τρόπου ζωής (ναρκωτικές ουσίες, αποξένωση, αυτοκτονίες, διάφορες αρρώστιες) είναι μεγάλα προβλήματα που πηγάζουν από την εξάρτηση των ανθρώπων από το βιο -μηχανικό -τεχνολογικό σύστημα, το κράτος και τις εξουσιαστικές σχέσεις.

Η βιομηχανική παραγωγή δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία, αλλά εφευρέθηκε, εξελίχθηκε και λειτουργεί μέσα από εξαναγκαστικές διαδικασίες και εξουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις. Η ύπαρξη του κρατικού μηχανισμού όπως και κάποιου οικονομικού συστήματος είναι απαραίτητοι μηχανισμοί για την ύπαρξη της βιομηχανίας. Το οικονομικό σύστημα είτε ονομάζεται καπιταλισμός, είτε κομμουνισμός είτε οτιδήποτε άλλο δεν έχει διαφορά από τη στιγμή που διαχειρίζεται και εξασφαλίζει την τάξη για την ομαλή λειτουργία της βιομηχανικής παραγωγής και των πόλεων.

Πολλά κομμουνιστικά καθεστώτα τον περασμένο αιώνα, αλλά και σήμερα πήραν την εξουσία σε διάφορες χώρες του κόσμου, με την ΕΣΣΔ να αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα υπαρκτού σοσιαλισμού. Αυτοί οι κομμουνιστές βάλθηκαν να χρησιμοποιήσουν τη βιομηχανική παραγωγή θεωρώντας ότι το πρόβλημα έγκειται στο ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν ένα και το αυτό με το παγκοσμιοποιημένο σύστημα κυριαρχίας.

Ο αντιεξουσιαστικός ή ελευθεριακός κομμουνισμός διαχωρίζει τη θέση του από τον υπαρκτό σοσιαλισμό στο σημείο που απορρίπτεται ο κρατικός μηχανισμός. Όμως ποια η διαφορά αν την εξουσία την κατέχει κάποιο κομμουνιστικό κόμμα από το να την κατέχει «η εθνική συνομοσπονδία εργατών»; Ποια η διαφορά από το να έχουμε για χρήμα ευρώ, δραχμή ή δολάριο από το να έχουμε κουπόνια; Από τη στιγμή που υπάρχει πρόθεση να αντικατασταθούν οι κρατικές δομές από κάποιες άλλες δομές παρόμοιου τύπου είναι αυτονόητο ότι η πρόθεση αυτή επικεντρώνεται στη μεταρρύθμιση των υπάρχουσων δομών κι όχι στην καταστροφή τους με προοπτική την ολική απελευθέρωση.

Κάθε προσπάθεια που επικεντρώνεται στην αυτοδιαχείριση του βιο -μηχανικό -τεχνολογικού συστήματος κυριαρχίας είναι καταδικασμένη να αναπαράγει τις εξουσιαστικές σχέσεις, τους ρόλους, την αλλοτρίωση, τη συνέχιση της λεηλασίας του φυσικού κόσμου και εν τέλει την αναδόμηση του κρατικού μηχανισμού με άλλο προσωπείο. Ένα κοινωνικό -οικονομικό -πολιτικό σύστημα, είτε το ονομάζουμε εξουσιαστικό, είτε κομμουνιστικό, είτε ελευθεριακό από τη στιγμή που θα επιχειρήσει να διαχειριστεί τη βιομηχανική παραγωγή και την υψηλή τεχνολογία, θα είναι εξ ορισμού ένα σύστημα κυριαρχίας.

Θεωρούμε ότι το ζήτημα της ολικής απελευθέρωσης και της αναρχίας δεν απευθύνεται μόνο στο ανθρώπινο είδος, αλλά αφορά ολόκληρη τη βιόσφαιρα. Επειδή η απελευθέρωση και η αναρχία θα υπάρξουν μόνο όταν καταστραφεί η αλλοτρίωση των ανθρώπων από τη φύση και όταν επιτευχθεί η αρμονική συνύπαρξή τους. Αν επιχειρήσουμε να προσαρμόσουμε ιδεολογικά την αναρχία με βάση τις υπάρχουσες δομές της βιομηχανίας, της υψηλής τεχνολογίας, των καταναλωτικών και διατροφικών προτύπων, στην πόλη και τον πολιτισμό στο σύνολό του, τότε θα έχουμε κατασκευάσει άλλο ένα τεχνητό έκτρωμα στο όνομα της ελευθερίας.

Η αναρχική θεώρηση δεν είναι ένα πολιτικό εργαλείο για να κάνουμε αντιπολίτευση στο καθεστώς, αλλά ούτε και ένα εναλλακτικό μοντέλο για τη διαχείριση της βιομηχανικής αθλιότητας. Είναι η θεώρηση για τη συνολική καταστροφή των δομών της κυριαρχίας, μια θεώρηση για την αρμονία με τον φυσικό κόσμο και την ολική απελευθέρωση.

Ο σύγχρονος βιομηχανικός τρόπος ζωής, κατά το δυτικό μοντέλο, βασίζεται στον αγώνα για την κάλυψη ενός συνόλου από πλαστές υλικές ανάγκες και υπηρεσίες. Για την κάλυψη αυτών των αναγκών, ενός μέρους της ανθρωπότητας, θυσιάζεται ο φυσικός κόσμος, συντηρείται η ανισότητα, η εξαθλίωση όπως και η πείνα στον τρίτο κόσμο. Και όμως, οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν χωρίς τη βιομηχανία, όπως μπορούν και να ζήσουν χωρίς κράτος όπως έκαναν για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Προς την κατεύθυνση της συνολικής απελευθέρωσης θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε ως άνθρωποι τι ακριβώς είμαστε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Είμαστε ένα είδος κυριαρχικό που θέλει να καταστρέφει τον υπόλοιπο κόσμο, απειλώντας τον συνολικά με εξαφάνιση ή ένα είδος που θέλει να απολαύσει τη ζωή αφήνοντας όλους τους ανθρώπους και τα υπόλοιπα είδη ζωής να ζήσουν;

Ο ανθρωποκεντρισμός ήταν πάντα ο βασικός τρόπος σκέψης που καλλιεργούσε η κυριαρχία για να διαιωνίζεται και να αναπτύσσεται ο πολιτισμός. Για να ζήσουμε χωρίς τα δεινά της κυριαρχίας και του πολιτισμού οφείλουμε να αρνηθούμε τη μυωπική οπτική του ανθρωποκεντρισμού και να αποκτήσουμε μια συνολική οικοκεντρική αντίληψη για το πού βρισκόμαστε.

Για να γευτούμε ως άνθρωποι τους καρπούς της αναρχίας είναι προϋπόθεση να καταστρέψουμε το κράτος, όλες τις εξουσιαστικές σχέσεις, αλλά και τις δομές που αναπαράγουν την κυριαρχία, όπως είναι η βιομηχανική παραγωγή και οι πόλεις.



1) Πατηστε εδω
2) και εδω

H ιστορία του οχτάωρου

H ιστορία του οχτάωρου

Η Μηχανή του Χρόνου, παρουσιάζει την ιστορία των εργατικών διεκδικήσεων και του οκταώρου στην Ελλάδα από τα τέλη του 19ου αιώνα έως και το οικονομικό Κραχ του 1929.

Χαρακτηριστικό είναι ότι τότε δεν υπήρχε ωράριο και οι μαρτυρίες μας πληροφορούν ότι κάποια αφεντικά γύριζαν επίτηδες πίσω το ρολόι προκειμένου να αναγκάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο!

Εάν ένας εργάτης αργούσε στη δουλειά του πλήρωνε πρόστιμο, που έφτανε έως και το 25% του ημερομίσθιου του.

Η Κυριακή δεν ήταν αργία και χρειάστηκαν πολλοί αγώνες για να καθιερωθεί. Τελικά αναγνωρίσθηκε ως αργία, όχι για το καλό των εργατών, αλλά για θρησκευτικούς λόγους.

Το ημερομίσθιο έφθανε για τρόφιμα δεύτερης διαλογής, όπως ήταν τα μπαγιάτικα, με τα οποία αναγκάζονταν να συντηρούνται οι εργαζόμενοι.

Η εκπομπή παρουσιάζει με τη βοήθεια ειδικών ερευνητών και επιστημόνων τις πρώτες κινητοποιήσεις με αίτημα καλύτερες συνθήκες δουλειάς και εφαρμογή του οκτάωρου. Το κράτος απάντησε στις απεργίες με βίαιη καταστολή.

Για τιμωρία οι πρωτεργάτες συνδικαλιστές εστάλησαν στο μικρασιατικό μέτωπο.

Η έλευση των προσφύγων και η υπερπροσφορά εργατικών χεριών, έριξε σε εξευτελιστικές τιμές τα μεροκάματα και τότε χάθηκαν ακόμη και τα ελάχιστα κεκτημένα.

Οι αγώνες συνεχίστηκαν σε όλη τη δεκαετία του '20. Το περίφημο ιδιώνυμο έβαλε προσωρινά τέλος στις διεκδικήσεις, καθώς κάθε απεργία θεωρείτο απειλή προς το κράτος και έτσι η θέση των εργαζομένων επιδεινώθηκε δραματικά.

Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

ή
εδω

Αθήνα 6 Δεκεμβρίου 2008 - Athens December 6th 2008

Αθήνα 6 Δεκεμβρίου 2008 - Athens December 6th 2008


Οι δρόμοι των Εξαρχείων λίγο μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Στο δεύτερο λεπτό διακρίνεται ο  Νίκος Ρωμανός.
Οι εικόνες που ακολουθούν απεικονίζουν τους δρόμους των Εξαρχείων 30 λεπτά μετά τη δολοφονία.


Πατηστε εδω
ή
εδω
ή
εδω

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008 Ντοκουμέντο

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008 Ντοκουμέντο



«καμία εξέγερση δεν πάει χαμένη,
βάζει το σπόρο για την επόμενη»



Η εξέγερση του Δεκέμβρη του ΄08, αποτελεί ίσως ένα κομβικό σημείο του λαϊκού κινήματος. Ενός κινήματος που όπως αποδείχτηκε από την πρώτη κιόλας μέρα, ξεπεράστηκε κατά πολύ, από την δυναμική και τη μαζικότητα της εξέγερσης.
Ήταν η φλόγα για να γεννηθούν καινούργιες ιδέες και ένα καλό σχολείο, για να σφυρηλατηθούν συνειδήσεις.

Τα δικά μας δεκεμβριανά, η δικιά μας γροθιά στο στομάχι του πολιτικού κατεστημένου, έδρασε ως καταλύτης νέων εξελίξεων. Έγιναν συγκλίσεις, ανακατατάξεις, αναθεωρήσεις. Διαμορφώθηκαν συνειδήσεις. Ξεκίνησαν νέες ιδέες, ξεπήδησαν οράματα, δημιουργήθηκαν νέες δομές στη βάση του κινήματος.
Τίποτα δε χάθηκε. Τίποτα δεν τελείωσε. «Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση, ήταν ερώτηση».

Ο Δεκέμβρης του ΄08 πήρε και θέριεψε τις συνειδήσεις. Τις ξύπνησε. Τις έβγαλε στο πεζοδρόμιο. Τις φώτισε και τις φούντωσε, με τη φωτιά της ελευθερίας. Τις έκτισε, με την ουσία αυτού του κόσμου. Αλληλεγγύη, Αντίσταση, Ανυπακοή.

Τι χάθηκε και τι κερδήθηκε ;
Ο μόνος που έχασε σε αυτή την εξέγερση ήταν όποιος/α δεν έγινε εξέγερση μέσα του και δεν άλλαξε την οπτική του. Το παλιό τραγουδάκι από τους ανθρακωρύχους καλά τα έλεγε... «πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πάς η με τους ανθρακωρύχους η με τα αφεντικά»

Μέσα από την ιδιότητα του δημοσιογράφου, στρατευμένου ρεπόρτερ, δίνω ζωή σε ένα κοιμισμένο αρχείο εξεγερτικού περιεχομένου. Πρωτογενές υλικό. Μια μικρή στιγμή από το πραγματικό μέγεθος του Δεκέμβρη στην Αθήνα μέσα από την κάμερα και το ρεπορτάζ μου. Με την κουνημένη εικόνα απ την οργή μου. Τα λάθη και τα μείoν του θυμού μου. Προσπάθησα να μην αφήσω τίποτα από τη σφαίρα του πολιτικού σε αυτό το εγχείρημα. Επιστράτευσα την εικόνα τον ήχο τη φωτογραφία τη μουσική με ένα σκοπό. Την αντιπληροφόρηση με κάθε μέσο.. Γιατί κάθε τι είναι πολιτικό. Παρακαταθήκη για την επόμενη φορά. Αυτό το υλικό δεν μπορεί να ανήκει σε έναν. Ανήκει σε όλους και όλες.

Ο Δεκέμβρης τους τρόμαξε. Για αυτό από τότε κτίζουν το στρατό τους και τον εκπαιδεύουν για να τους προστατεύουν νέοι ράμπο και δικαστές ντρέντ. Γιατί φοβούνται.
Για αυτό χτίζουν νέες φυλακές, για να τις γεμίσουν με ότι αντιστέκεται. Για αυτό συμπλέουν και στηρίζουν το φασισμό και το ναζισμό, την εφεδρεία του συστήματος, για αυτό βγάζουν στους δρόμους, το βαθύ κράτος...

Για αυτό σκοτώνουν το μέλλον. Με μια σφαίρα η με μια μαχαιριά στην καρδιά...


Απέναντι στην κρατική καταστολή,
καθήκον μας είναι να αντισταθούμε.



Πατηστε εδω

ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΜΟΝΟΔΕΝΤΡΙ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1943

ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΜΟΝΟΔΕΝΤΡΙ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1943


Το επεισόδιο αυτό της σειράς «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ» αναφέρεται στην εκτέλεση 118 Ελλήνων ομήρων από τους Γερμανούς στο Μονοδέντρι Λακωνίας, στις 26 Νοεμβρίου 1943, ως αντίποινα για την επίθεση ανταρτών του ΕΛΑΣ σε γερμανική φάλαγγα στην ίδια τοποθεσία. Συνεντεύξεις συγγενών εκτελεσθέντων, επιζώντων και κατοίκων της Σπάρτης, μεταξύ των οποίων ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΑΚΟΣ, ο πρώην δήμαρχος Σπάρτης ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΪΝΟΠΟΥΛΟΣ και ο οικονομολόγος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΚΚΟΜΕΛΗΣ αφηγούνται βιώματα από την τοπική κοινωνία της κατοχικής Σπάρτης και μεταφέρουν μνήμες από το χρονικό της σύλληψης των ομήρων, της μεταγωγής τους στις φυλακές της Τρίπολης μέχρι την ώρα της εκτέλεσής τους. Γίνεται λόγος για τον ρόλο των δωσιλόγων της περιοχής, μελών των Ταγμάτων Ασφαλείας και συνεργατών των Γερμανών που συμμετείχαν στην κατάδοση των θυμάτων, για τις προσπάθειες αποφυλάκισης των συλληφθέντων, καθώς και για τη στάση του ΕΛΑΣ. Αναζητούνται επίσης, τα κριτήρια κατάδοσης των θυμάτων, αριστερών και από επιφανείς οικογένειες, ενώ σκιαγραφείται το εγχώριο εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Μεταξύ των εκτελεσθέντων, ο γιατρός ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ο οποίος δεν δέχθηκε να φύγει αν και του το πρότειναν οι Γερμανοί. Η κόρη του ΑΝΝΥ ΚΑΡΒΟΥΝΗ-ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ καταθέτει τη δική της μαρτυρία για τα γεγονότα που συνδέονται με τον πατέρα της. Η κάμερα καταγράφει τα κτίρια-σύμβολα της Σπαρτιατικής κοινωνίας που συνδέονται με τις μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος, όπως, την κλινική του γιατρού ΧΡ. ΚΑΡΒΟΥΝΗ και την οικία της οικογένειας ΤΖΙΒΑΝΟΠΟΥΛΟΥ από την οποία εκτελέστηκαν τέσσερα αδέλφια.


Πατηστε εδω

Παγιδευμένοι στην Ελλάδα

Παγιδευμένοι στην Ελλάδα


Η Ελλάδα ήταν πάντα μια πύλη για τους μετανάστες που ψάχνουν για μια υποτιθέμενη καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Αλλά πολλοί από αυτούς που έχουν διασχίσει παράνομα την Ελλάδα έχουν διαπιστώσει ότι έχουν βρεθεί σε μία χειρότερη κατάσταση σε σχέση με πριν. Οι πρόσφυγες από εμπόλεμες χώρες, όπως η Συρία και το Αφγανιστάν, έχουν βρεθεί παγιδευμένοι σε μια χώρα που παλεύει με την πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης και παρακολουθεί μια αύξηση του αρνητισμού προς τους μετανάστες. Ο ανταποκριτής της εκπομπής ταξίδεψε από την Αθήνα στο δυτικό λιμάνι της Πάτρας για να μάθει πως είναι να είσαι παγιδευμένος σε μια χώρα που δεν επιθυμούσες εξαρχής.

Πατηστε εδω

ή
εδω

Λήσταρχος Νταβέλης

Λήσταρχος Νταβέλης



Ο Χρήστος Νταβέλης (πραγματικό όνομα Χρήστος Νάτσιος, περ. 1832 - Ιούλιος 1856) ήταν περιβόητος ληστής της Αττικής και της Βοιωτίας. Ήταν λαϊκός ήρωας στην εποχή του. Ο λαός τον τραγούδησε κι έπλασε γι' αυτόν πάρα πολλές ιστορίες που κάποιες από αυτές αγγίζουν τα όρια του μύθου.
Οι αποτρόπαιοι ηρωισμοί του έγιναν αντικείμενο για λαϊκά αναγνώσματα και θεατρικά έργα.



Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

Μηχανή του χρόνου - Μιχάλης Καλτεζάς

Μηχανή του χρόνου - Μιχάλης Καλτεζάς


Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 - 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο 27 χρόνος τότε αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων στη διασταύρωση των οδών Στουρνάρη και Μπόταση,
 καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων αφου είχαν βαλει  φωτιά με βόμβες μολότοφ στην κλούβα των ΜΑΤ.Ασθενοφόρο τον μεταφέρει στον Ευαγγελισμό όπου διαπιστώνεται ο θάνατός του.
Αμέσως μετά τον θάνατο του Καλτεζά καταλαμβάνεται από αναρχικούς σε ένδειξη διαμαρτυρίας το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης Νοεμβρίου δίνεται η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή γίνεται με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976, και οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν 37 άτομα τα οποία ξυλοκοπούν, ενώ λίγοι καταφέρνουν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες.
Ύστερα από τα γεγονότα υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους για λόγους ευθιξίας ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Θανάσης Τσούρας, τις οποίες ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν έκανε δεκτές.
Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο ενας αστυνομικος και να τραυματιστούν δεκατέσσερις συνάδελφοί του.
O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 26/1/1990 από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο με ψήφους 6-1. Από τους δικαστές που τον έκριναν αθώο, πέντε υποστήριξαν πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία από πρόθεση εν βρασμώ ψυχικής ορμής σε κατάσταση άμυνας (τρεις υποστήριξαν πως έγινε υπέρβαση των ορίων της άμυνας λόγω φόβου, ταραχής και πανικού) και ένας πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία ενσυνείδητης αμέλειας καθ' υπέρβαση των ορίων άμυνας λόγω φόβου και ταραχής. Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της αριστεράς και αναρχικούς.

Πατηστε εδω

επειδη σε καποιο σημειο δεν λειτουργει ο ήχος, δειτε αυτο!
εδω

Εκπαίδεση για θάνατο - Education for Death

Εκπαίδεση για θάνατο - Education for Death


Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία του μικρού Χανς, ενός αγοριού, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη ναζιστική Γερμανία και ανατρέφεται για να γίνει ένας ανελέητος στρατιώτης.

Στην αρχή της ταινίας, ένα ζευγάρι Γερμανών πρέπει να αποδείξει σε έναν δικαστή Ναζί, ότι έχει καθαρό αίμα Αρείας φυλής και συμφωνεί να αφιερώσει το γιο του, τον οποίο ονομάζει Hans - μετά την έγκριση του δικαστή -, στην υπηρεσία του Αδόλφου Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα. Τους δίνεται ένα αντίγραφο του Mein Kampf από το δικαστή ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους προς τον Χίτλερ κι ένα βιβλιάριο, που περιέχει χώρο για 12 παιδιά (ένας υπαινιγμός ότι το ζευγάρι αναμένεται να δημιουργήσει μια μεγάλη οικογένεια για την Πατρίδα).

Καθώς ο Hans μεγαλώνει, μαθαίνει μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της Ωραίας Κοιμωμένης, όπου απεικονίζεται ο Χίτλερ ως ιππότης με την αστραφτερή του πανοπλία και σώζει την Ωραία Κοιμωμένη, μια παχύσαρκη Βαλκυρία, που εκπροσωπεί τη Γερμανία, από την κακιά μάγισσα, που εκπροσωπεί τη δημοκρατία. (Ο αφηγητής σαρκαστικά σχολιάζει ότι "το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας φαίνεται να είναι ότι ο Χίτλερ σήκωσε τη Γερμανία στα πόδια της, την ανέβασε πάνω στη σέλα, και την πήρε για μια βόλτα.") Χάρη σε αυτό το είδος της διαστρεβλωμένης ιστορίας, ο Hans και όλα τα νεαρά μέλη της χιτλερικής νεολαίας γοητεύονται με τον Φύρερ, στο πορτραίτο του οποίου αποδίδουν και το γνωστό χαιτετισμό.

Κατόπιν, το κοινό βλέπει τον Hans άρρωστο και κλινήρη. Η μητέρα του προσεύχεται γι αυτόν, γνωρίζοντας ότι είναι μόνο θέμα χρόνου, πριν οι αρχές έρθουν να τον πάρουν για να υπηρετήσει τον Χίτλερ. Ένας Ναζί αξιωματικός κτυπά την πόρτα για να πάρει τον Hans μακριά, αλλά η μητέρα του λέει ότι είναι άρρωστος και έχει ανάγκη φροντίδας. Ο αξιωματικός της λέει να θεραπεύσει το γιο της γρήγορα και να τον ετοιμάσει να φύγουν, πράγμα που σημαίνει ότι αν Hans δεν γίνει καλά, θα υποβληθεί σε ευθανασία. Ο αξιωματικός τη διατάζει να μην τον κανακεύει, γιατί ένας στρατιώτης δεν πρέπει να έχει συναισθήματα, ούτε να δείχνει κανένα απολύτως έλεος.

Τελικά, ο Hans αναρρώνει και συνεχίζει την "εκπαίδευση" του σε μια σχολική τάξη, όπου όλα τα παιδιά φορούν τις στολές της χιτλερικής νεολαίας. Στους τοίχους κρέμονται τα πορτραίτα του Χίτλερ, του Γκαίριγκ και του Γκαίμπελς. Ο δάσκαλος ζωγραφίζει στον πίνακα σε κινούμενα σχέδια ένα κουνέλι και μια αλεπού. Η αλεπού τρώει το κουνέλι και ο Hans λυπάται. Ο δάσκαλος γίνεται έξαλλος και βάζει τον Hans να καθίσει στη γωνία φορώντας καπέλο. Όπως ο Hans κάθεται τιμωρία, ακούει τους υπόλοιπους συμμαθητές να ερμηνεύουν "σωστά" το σκίτσο, λέγοντας πως η "αδυναμία δεν ταιριάζει ποτέ σε ένα στρατιώτη" και "ο ισχυρός αποφασίζει για τον αδύναμο". Αυτό πυροδοτεί τον Hans να αποκηρύξει την άποψή του και να συμφωνήσει με τους υπόλοιπους ότι ο ασθενής πρέπει να καταστρέφεται. "Η Γερμανία είναι η "υπέρ-φυλή" και θα υποτάξει όλα τα αδύναμα έθνη".

Το αγόρι, στη συνέχεια, λαμβάνει μέρος σε μια σταυροφορία για το κάψιμο των βιβλίων. Καίγεται οποιοδήποτε βιβλίο αντιτίθενται στον Χίτλερ, ενώ αντικαθίσταται η Αγία Γραφή με το Mein Kampf, ο σταυρός με ένα ναζιστικό ξίφος και καίγεται μια Καθολική Εκκλησία.
Ο Hans περνά τα επόμενα χρόνια "Παρελαύνοντας και χαιρετώντας" μέχρι να γίνει ένας ενήλικας "καλός Ναζί" της Βέρμαχτ και να αρχίσει να εμπλέκεται με μίσος απέναντι σε οποιονδήποτε εναντιώνεται στον Χίτλερ, "μη βλέποντας τίποτα άλλο απ' αυτό που το κόμμα θέλει να δει, μη λέγοντας τίποτε άλλο απ' αυτό που το κόμμα θέλει να πει και μη κάνοντας τίποτα περισσότερο από ό, τι το κόμμα θέλει να κάνει."

Στο τέλος, ο Hans και οι υπόλοιποι Ναζί στρατιώτες παρελαύνουν στον πόλεμο μόνο για να καταλήξουν σε σειρές πανομοιότυπων τάφων, που δεν έχουν τίποτα πάνω τους, εκτός από μια σβάστικα και ένα κράνος στερεωμένο στην κορυφή. Έτσι λοιπόν η εκπαίδευση του Hans ολοκληρώθηκε. "Η εκπαίδευση για το θάνατο ...".

Πατηστε εδω

ή
εδω

ή

εδω

Eduardo Galeano

Eduardo Galeano



Τρία βίντεο με ελληνικους υπότιτλους απο το διαδίκτυο με μικρές ομιλίες του Εντουάρντο Γκαλεάνο.



1) Πατηστε εδω
2)  και εδω
3)  και εδω

Ο ασύλληπτος Μάκης Ψωμιάδης

Ο ασύλληπτος Μάκης Ψωμιάδης


Ο Μάκης Ψωμιάδης είναι πλέον από τα πιο γνωστά πρόσωπα στην Ελλάδα. Η αναζήτησή του από τις ελληνικές αρχές, για τη συμμετοχή στα στημένα παιχνίδια του ποδοσφαίρου, γι' αυτούς που ξέρουν, δεν είναι παρά μια απλή περιπέτεια.

Δεν είναι ένας γραφικός παράγοντας του ποδοσφαίρου όπως πιστεύουν πολλοί, ούτε ένας επιχειρηματίας που ισορροπεί ανάμεσα σε νομιμότητα και παρανομία.
Εναντίον του έχουν εκδοθεί εντάλματα της Ιντερπόλ, έχει κατηγορηθεί για λαθρεμπορία χρυσού, απαγωγές, συκοφαντία, έχει καταδικαστεί, αλλά δεν έχει κανει ούτε μια μέρα φυλακή.
Ακόμη και στην αντιδικία του με τον ισχυρό άντρα της κυβέρνησης Κώστα Λαλιώτη, τον οποίο συκοφάντησε με δημοσιεύματά του, η υπόθεση τελεσιδίκησε μετά από 6 χρόνια. Κατάφερνε να πάρει ψεύτικες ιατρικές βεβαιώσεις για να αναβάλλονται οι δίκες. Ένας άνθρωπος είναι νεκρός εξαιτίας αυτής της υπόθεσης.

Ο Μάκης Ψωμιάδης συμμετέχει στην κοινωνκή ζωή της χώρας, εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης επιχειρήσεων που δεν είναι στο όνομά του, υποδαυλίζει έναν μύθο που τον εμφανίζει πίσω από σημαντικά πράγματα. Όταν όμως έρχεται η ώρα της κρίσης, ο ίδιος δεν υπάρχει πουθενά. Μόνο μέλη της οικογένειάς του.
Το Κουτί της Πανδώρας ανοίγει σήμερα με τον Μάκη Ψωμιάδη όχι γιατί είναι ένα πρόβλημα του ποδοσφαίρου, αλλά ένα σημαντικό πολιτικό πρόβλημα.

Το 2001 κάποιοι έβαλαν τον Ψωμιάδη να κάτσει δίπλα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εν αγνοία του, στον αγώνα του Κυπέλου.
Αυτος διασώζεται συνεχώς, υπερπηδώντας καταγγελίες και πολλές φορές εισαγγελικές έρευνες. Από την εποχή που ακόμη και ο ίδιος παραδεχόταν σχέση με τη χούντα. Έχει ανθρώπους στον κρατικό μηχανισμό; Ήταν ο ρασοφόρος βασανιστής του ΕΑΤ ΕΣΑ; Γιατί δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ κατασχεμένα ηχητικά ντοκουμέντα στα οποία φέρεται να βασανίζει ανθρώπους;


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

Τα χρήματα του χιτλερ - Hitlers Money

Τα  χρήματα του χιτλερ - Hitlers Money


Αποκαλύπτει πώς η εικόνα του Χίτλερ ως "άνθρωπος του λαού" έκρυβε πίσω της μια ζωή γεμάτη πολυτέλειες, η οποία χρηματοδοτούνταν από τη φοροδιαφυγή και άλλες «σκοτεινές πηγές».


Πατηστε εδω

ΣΤαγώνες - WAteRdrops

ΣΤαγώνες  - WAteRdrops


Η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι ο πιο ορατός και άμεσος κίνδυνος που διατρέχει τη ζωή και την ευημερία μας, ειδικά σε μια συγκυρία όπου όλα τα βασικά αγαθά μπαίνουν στο στόχαστρο της ιδιωτικής κερδοσκοπίας. Η άμεση πώληση των πηγών και των δικτύων διαχείρισης νερού είναι η εμφανής ιδιωτικοποίηση, με συνέπειες που μπορεί κανείς ίσως να φανταστεί. Αυτό που είναι λιγότερο προφανές και λείπει από τη σχετική συζήτηση είναι η έμμεση ιδιωτικοποίηση των υδάτων. Πρόκειται για μια διαδικασία που περνά αθέατη σχεδόν από δίπλα μας εδώ και δεκαετίες, με συνέπειες τόσο ολέθριες για την υγεία που θίγουν και την ίδια την επιβίωσή μας. Αυτές, τις ορατές και μη πλευρές της ιδιωτικοποίησης του νερού, θα αναδείξουμε μέσα από το νέο μας ντοκιμαντέρ.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ, ΣΗΜΕΡΑ θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτού του ντοκιμαντέρ. Ταξιδεύοντας σε πέντε περιοχές της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη, Αποπηγάδι Χανίων, ανατολική Χαλκιδική, Ασωπό και Βόλο) θα δούμε ότι ο πόλεμος του νερού δεν είναι ένα πιθανό σενάριο από το μακρινό μέλλον, αλλά μια πραγματικότητα που βιώνουν συμπολίτες μας εδώ και χρόνια και σήμερα χτυπά τις πόρτες όλων μας. Ο ίδιος ο τίτλος του ντοκιμαντέρ αναφέρεται ακριβώς στους αγώνες που γίνονται για τις σταγόνες της ζωής.


Πατηστε εδω

ή
εδω

Το μίσος - La haine

Το μίσος - La haine


Τρεις νεαροί μετανάστες θα προσπαθήσουν να πάρουν εκδίκηση για το φίλο τους που έπεσε θύμα αστυνομικής βίας. Περιφερόμενοι άσκοπα στις φτωχογειτονιές του Παρισιού με ένα κλεμμένο περίστροφο στα χέρια τους θα ζήσουν ένα συνταρακτικό 24ωρο, προσπαθώντας να πείσουν όσους δεν τους σέβονται ότι θα πρέπει να τους φοβούνται…


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

ή
εδω

(Για να δουμε την ταινια:
1- παταμε Proceed to video...,
2- κλεινουμε τις διαφημισεις που ανοιξε
3- παταμε στο κουμπι 'play' πάνω στην εικόνα
4- ξανακλείνουμε τις διαφημίσεις
5- ΜΗΝ πατήσετε πουθενά αλλού )

Ιδιωτικοποίηση νερού στην Βολιβία

Ιδιωτικοποίηση νερού στην Βολιβία


Το ιστορικό των διαδηλώσεων που ξέσπασαν  τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2000 στην πόλη Cochabamba της Βολιβία ως απάντηση στις μεγάλες αυξήσεις της τιμής του νερού.
!!!Πατήστε cc για να εμφανιστούν οι υπότιτλοι!!!


Πατηστε εδω

Ο λήσταρχος Γιαγκούλας

Ο λήσταρχος Γιαγκούλας


Ο τελευταίος βασιλιάς των ορέων.
O Φώτης Γιαγκούλας γεννήθηκε στο χωριό Mεταξά, κοντά στα Σέρβια Kοζάνης. Σε μικρή ηλικία έχασε τον πατέρα του και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Γυμνάσιο για να προστατεύσει την οικογένειά του.
Λέγεται ότι ένας υπομοίραρχος βίασε την εξαδέλφη του Mαρία. O διοικητής του για να τον σώσει τον έστειλε στην Aθήνα, στους ευζώνους. Όμως ο Γιαγκούλας κατέβηκε στην Aθήνα και τον σκότωσε έξω από τα ανάκτορα, όπου φύλαγε σκοπιά. Aπό τότε βγήκε στα βουνά, ακολουθώντας τη συμμορία του Θωμά Kαντάρα.
Eπικηρύχθηκε το 1920 και συνελήφθη. Όμως δραπέτευσε πηδώντας από το τρένο κατά τη μεταγωγή του στη Θεσσαλονίκη για να δικαστεί.
Eγκαταστάθηκε στην Aθήνα με το ψευδώνυμο Nικόλαος Σκλήμπας.
Συνδέθηκε αισθηματικά με μια κυρία αριστοκρατίας, αλλά προδόθηκε και ξαναγύρισε στα βουνά το 1923. Eπικηρύχθηκε με το ποσό των 20.000 δραχμών.
Mέσα σε δύο χρόνια η επικήρυξή του θα ανέβει στις 600.000 δραχμές, ποσό αστρονομικό για την εποχή.
Στο ενεργητικό του Γιαγκούλα καταχωρούνται πάνω από 20 φονικά.
Tο 1925, σε συνεργασία με τους Tζιαμίτρα, Πάντο Mπαμπάνη και Λεωνίδα Mπαμπάνη, απαγάγει δύο επιφανείς Λαρισαίους, που τους μεταφέρει στον Όλυμπο και ζητά λύτρα. O ληστής Aγριόκωτσος προδίδει το λημέρι τους.
Στο σημείο που βρίσκονται κρυμμένοι φτάνει απόσπασμα της χωροφυλακής αποτελούμενο από 27 άνδρες, με επικεφαλής το μοίραρχο Πετράκη, και τους εξοντώνει. Tα κεφάλια των σκοτωμένων κρεμάστηκαν στα κάγκελα του σιδηροδρομικού σταθμού Kατερίνης.

Όταν τα αποσπάσματα της Χωροφυλακής "χτένιζαν" τον Όλυμπο, προκειμένου να κόψουν το κεφάλι του Γιαγκούλα, πολλοί χωροφύλακες κακοποιούσαν τους χωρικούς, ώστε να τους βοηθήσουν. Τότε ο Γιαγκούλας έστειλε μια διάσημη επιστολή στον αρχηγό της Χωροφυλακής:

Τί πιέζεις τους εργατικούς ανθρώπους και τους κτηνοτρόφους αφού βρε κωλογαλονάδες γαμώ τ' αστέρια σας και όλη την οικογένειά σας, αφού σας στέλλω είδηση όπου περνώ και δεν έρχεστε να πολεμήσωμε. Τί φταίγει ο κόσμος ο εργατικός και τους κακοπιέζεις; Έλα εσύ ρε αρχίδι και γίνε τσομπάνος και αν θέλης πρόδωσέ με. Την μίαν την βραδυάν θα με προδώσεις, την άλλη την βραδυάν θα σε κόψω σαν τ' αρνάκι.
Από σήμερα και εντεύθεν να ξεύρης εάν κακοποιήσεις τους ανθρώπους θα σε κάνωμε στρατοκαρτέρια και θα σε πελεκήσωμε με τα σπαθιά μας. Τ' άντερα σου θα σου τα κάνωμε κοκορέτσι και θα σου τα δώσουμε να τα φας. Κι αυτή τη στιγμή σε καλούμε να έλθης βρε αρχίδι, να έλθης να πολεμήσωμε εδώ απάνω εις τον άγιον Προφήτην Ηλίαν, εγώ ο
ΦΩΤΗΣ ΓΙΑΓΚΟΥΛΑΣ


Πατηστε εδω
ή
εδω

Ο μαύρος λήσταρχος - Θωμάς Γκαντάρας

Ο μαύρος λήσταρχος - Θωμάς Γκαντάρας



Ο Θωμάς Γκαντάρας επικαλούμενος και "Μαύρος Λήσταρχος", καταγόταν από την Άκρη Ελασσόνος, βγήκε στο κλαρί τον Ιούλιο του 1918, με σύντροφο του τον Γεώργιο Βελώνη, έχοντας λιποτακτήσει απ' τον στρατό και με σκοπό να σκοτώσει έναν τσιφλικά που είχε βιάσει τη σύζυγό του.
Λίγο αργότερα οι Γκαντάρας και Βελώνης πιάστηκαν και στις 21 Ιουλίου 1919 το στρατοδικείο της Λάρισας τους επέβαλε ποινή κάθειρξης 14 ετών.
Στις 21 Νοεμβρίου 1921 ο Θωμάς Γκαντάρας δραπέτευσε από τις φυλακές της Λάρισας και ένα χρόνο αργότερα το κεφάλι του επικηρύχθηκε.
Ο Θωμάς Γκαντάρας είχε έναν αδερφό επίσης ληστή, τον Γεώργιο Γκαντάρα, που σκοτώθηκε τον Φεβρουάριο του 1920 στην θέση Κουμαριά Ελασσόνας, σε σύγκρουση με καταδιωκτικά αποσπάσματα. Μαζί του χάθηκε και ο ληστής Μανάτσας.
Ένα βράδυ, ο επικηρυγμένος Γκαντάρας φόρεσε τη φουστανέλα και τα ασημένια τσαπράζια του και πήγε κρυφά στο σπίτι του περίφημου Τρικαλινού φωτογράφου Αθανάσιου Μάνθου. Κατέβηκε αθόρυβα απ' τη σκεπή, μπήκε και ξύπνησε τον Μάνθο για να πάει να τον φωτογραφήσει μαζί με την ληστοσυμμορία του, επειδή καταλάβαινε πως το τέλος τους πλησίαζε.
Ο Θωμάς Γκαντάρας σκοτώθηκε στις 5 Αυγούστου 1923.
Σκοτώθηκε στην θέση Οξιά της Δεσκάτης Γρεβενών, κοντά στο Μαυρέλι, από τον μαυρελίτη κυνηγό Γεώργιο Σιακαβάρα, ο οποίος συμμετείχε στο απόσπασμα που τον καταδίωκε. Το κεφάλι του Γκαντάρα κόπηκε, μεταφέρθηκε στο Γερακάρι και κατόπιν εκτέθηκε σε κοινή θέα στην Καλαμπάκα στις 6 Αυγούστου 1923, για παραδειγματισμό.
Ο Θωμάς Γκαντάρας άφησε ορφανά ένα γιο και δυο κόρες, την Βασιλική και την Ελένη. Την Ελένη πρόλαβε και την έδωσε, νήπιο, προς φύλαξη στο δήμαρχο Καλαμπάκας Ραμμίδη. Οι δυο γυναίκες αντάμωσαν μεταξύ τους, για πρώτη φορά, το 1998.



Πατηστε εδω
ή
εδω
ή
εδω

Ο φωτογράφος των Τρικάλων

Ο φωτογράφος των Τρικάλων


1923, Τρίκαλα. Ο τοπικός φωτογράφος επιστέφει, με το μυαλό γεμάτο εικόνες που τράβηξε σε όλη του τη ζωή. Ξαφνικά, δέχεται μια επίσκεψη από έναν θρυλικό ληστή. Παρά το γεγονός ότι καταζητείται με αμοιβή, ο ηρωικός παράνομος αφήνει τα βουνά και αποφασίζει να φωτογραφηθεί...



Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

Η κοινωνική ληστεία στον ελλαδικό χώρο 1830-1940

Η κοινωνική ληστεία στον ελλαδικό χώρο 1830-1940


Η παράδοση ανταρσίας απέναντι στην κυριαρχία του κράτους, όποια μορφή και αν πήρε, οποιαδήποτε κυρίαρχα ιδεολογικά γνωρίσματα και αν είχε, έχει ιδιαίτερη σημασία να εξετάζεται, ακριβώς γιατί εκεί αναδεικνύεται με ξεκάθαρο τρόπο η κάθετη διαφοροποίηση μεταξύ μίας κοινωνίας και του κράτους.
Η διαφοροποίηση αυτή σήμερα είναι ολοένα και πιο δυσανάγνωστη, αφού η έννοια του κοινωνικού ιστού περνάει ίσως την πιο βαθιά της κρίση από τις απαρχές των ανθρώπινων κοινωνιών


Πατήστε εδω

ή σε τορρεντ
εδω

Εικόνες και λόγια από την εξέγερση στη Βοσνία

Εικόνες και λόγια από την εξέγερση στη Βοσνία



Η αντιεθνικιστική αμφισβήτηση της πολιτικο-διοικητικής δομής που επέβαλαν στους Βόσνιους οι νικητές του Γιουγκοσλαβικού σφαγείου (1992-1995). Η αυτοοργάνωση των εξεγερμένων, ο αγώνας των εργατών των κατεστραμμένων εργοστασίων, οι αιτίες της εξέγερσης του Φεβρουαρίου, οι λαϊκές συνελεύσεις.
(Από την προβολή-συζήτηση που οργάνωσε το περιοδικό Barricada Antifa στις 16/5 στο Πολυτεχνείο)


Πατηστε εδω

Το Σύμπλεγμα Baader Meinhof

Το Σύμπλεγμα Baader Meinhof


Η ταινία το Σύμπλεγμα Μπάαντερ-Μάινχοφ επικεντρώνεται στην επαναστατική οργάνωση RAF (Φράξια Κόκκινος Στρατός),  η οποία εμφανίστηκε στην μεταπολεμική Δυτική Γερμανία .


(Για να δουμε την ταινια:
1-  παταμε Continue to file...,
2- κλεινουμε τις διαφημισεις που ανοιξε
3- παταμε στο κουμπι 'play' πάνω στην εικόνα
4- ξανακλείνουμε τις διαφημίσεις
5- ΜΗΝ πατήσετε πουθενά αλλού )

Πατήστε εδω

Βασανισμός παιδιών Mapuche

Βασανισμός παιδιών Mapuche


Οι Mapuche είναι μια φυλή Ινδιάνων της Χιλής. Εδώ παρουσιάζονται κάποια περιστατικά αστυνομικής βίας και κρατικής αυθαιρεσίας εναντίων τους και ιδιαίτερα απέναντι στα παιδιά της φυλής τους. Παράτυπες ανακρίσεις, βαριές κατηγορίες, ακόμη και δολοφονίες. Ενα μικρό απόσπασμα της καθημερινότητας αυτών των ανθρώπων....

Περισσοτερα για τους Mapuche
εδω


βιντεο εδω

Παύλος Φύσσας

Παύλος Φύσσας



Δύο ντοκιμαντέρ για τον Παύλο Φύσσα



1)Βίντεο Μνήμης στον Παύλο Φύσσα

Το βίντεο αυτό δημιουργήθηκε στα γρήγορα απο τον Αντιφασιστικό Πυρήνα Αγ.σοφίας- Νόρμαν στις 7 οκτώβρη και προβλήθηκε στην γειτονιά μας.

Το βίντεο είναι σε τρία κομμάτια:

1ο: Πατηστε εδω
2ο: και εδω
3ο: και τελος εδω


2)Η οικογένεια του Παύλου Φύσσα και οι κολλητοί του

Απο καθεστωτικό αλλά περιέχει συνεντεύξεις απο φίλους του Παύλου και την οικογένειά του που δεν περιέχονται σε άλλα αρχεία βίντεο.

σε 2 μερη

1ο : Πατηστε εδω
2o: και εδω

Σκουριές Χαλκιδικής

Σκουριές Χαλκιδικής


2 βιντεάκια για τις Σκουριές Χαλκιδικής.

Το πρώτο από την Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό.
και το δευτερο απο καθεστωτικο με θέμα τον   'ακήρυχτο πόλεμο' που έχει χωρίσει τους κατοίκους της περιοχής σε δύο στρατόπεδα. Στο ένα βρίσκονται όσοι αντιδρούν στη μεταλλουργία χρυσού και στο άλλο όσοι αντιμετωπίζουν την επένδυση ως ευκαιρία.


1) Πατηστε εδω

2)Πατηστε εδω

Ψυχή Βαθιά

Ψυχή Βαθιά



TAINIA!
Δύο αδέρφια, ο Ανέστης 17 χρονών  και ο Βλάσης 14 , βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Ο πατέρας τους νεκρός από νάρκη, η μάνα τους σε στρατόπεδο αμάχων.
Τσοπανόπουλα που γνωρίζουν καλά τα υψώματα, τα δάση, τα ποτάμια και τα περάσματα, τα δύο παιδιά χρησιμοποιούνται ως οδηγοί, ο Ανέστης από τον ανθυπολοχαγό Τριαντάφυλλο του Εθνικού Στρατού  και ο Βλάσης από τον Καπετάν Ντούλα του Δημοκρατικού Στρατού .
Μοιραία βρίσκονται με όπλο στο χέρι σε ομάδες που πολεμούν απέναντι και βάλλουν η μία εναντίον της άλλης.
Χουχλιάζοντας συνθηματικά σαν πουλιά καταφέρνουν να συναντηθούν κρυφά τρεις φορές. Την τελευταία, ενώ οι Αμερικάνικες βόμβες Ναπάλμ καίνε ανθρώπους και δάση, ο μεγάλος προσπαθεί να πάρει τον μικρό αδερφό μαζί του.
Ο Βλάσης όμως έχει γίνει πια πολυβολητής, αποκαλείται συναγωνιστής Φλόγας και έχει τιμηθεί με το παράσημο του Γράμμου.

Η ταινία ΔΕΝ είναι ιστορική.

(Για να δουμε την ταινια:

1-  παταμε Proceed to video...,

2- κλεινουμε τις διαφημισεις που ανοιξε

3- παταμε στο κουμπι 'play' πάνω στην εικόνα

4- ξανακλείνουμε τις διαφημίσεις

5- ΜΗΝ πατήσετε πουθενά αλλού )

Πατηστε εδω


ή σε τορρεντ
εδω

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ - EVEN THE RAIN - TAMBIÈN LA LLUVIA

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ  - EVEN THE RAIN - TAMBIÈN LA LLUVIA



Πραγματεύεται την ιστορία του σκηνοθέτη Σεμπαστιάν και του συνεργείου του, που φτάνουν στη Βολιβία το 2000 για να γυρίσουν μια ταινία με θέμα την κατάκτηση των ιθαγενών από τον Κολόμβο κατά την άφιξή του στην αμερικάνικη ήπειρο. Η ταινία επικεντρώνεται σε δύο μοναχούς που αντιτάχθηκαν στην εκμετάλλευση του πληθυσμού. Ο παραγωγός της ταινίας Κόστα επέλεξε τη Βολιβία, καθώς το κόστος παραγωγής είναι πολυ χαμηλό και οι ιθαγενείς κομπάρσοι θα πληρωθούν μόλις δυο δολάρια τη μέρα.
Καθώς όμως ο Σεμπάστιαν και οι συνεργάτες του βρίσκονται στα γυρίσματα, ξεσπούν ταραχές στην πόλη. Πρόκειται για τον πόλεμο για το νερό, όπως τους λένε οι ντόπιοι, που αναφέρεται στα πραγματικά γεγονότα του 2000. Οι ιθαγενείς της ταινίας μετακομίζουν στα οδοφράγματα. Ο σκηνοθέτης και το συνεργείο αντιδρούν, η ταινία κινδυνεύει να μην τελειώσει, οι κομπάρσοι δεν μπορούν να παρατήσουν τα γυρίσματα και να τρέχουν στις πορείες. Ο ιθαγενής πρωταγωνιστής της ταινίας Ντάνιελ πρωτοστατεί στην επανάσταση. Η αδικία και η καταπίεση της εποχής του Κολόμβου, στην οποία αναφέρεται το σενάριο τους, είναι διάχυτη γύρω τους, αλλά οι συντελεστές αργούν να την δουν.
Στην πραγματική ιστορία, η βολιβιανή κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε το 2000 την παροχή νερού, δημόσιου αγαθού ως τότε, με προτροπή της Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι πολυεθνικές εταιρίες που προσέλαβε να το διαχειρίζονται τριπλασίασαν την τιμή του, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσει. Τα νότια προάστια της Κοτσαμπάμπα δεν είχαν καν εγκαταστάσεις ύδρευσης και έτσι οι κάτοικοι δημιουργήσαν μόνοι τους δεξαμένες που μάζευαν το νερό της βροχής και το φίλτραραν. Το βολιβιανό κράτος απαγόρεψε την αυθαίρετη συλλογή νερού και δημιούργησε μια αστυνομία νερού που έλεγχε τα σπίτια και γκρέμιζε τις δεξαμενές – μέχρι που οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και γκρέμισαν τα γραφεία της πολυεθνικής και της νομαρχίας και ακύρωσαν την ιδιωτικοποίηση του νερού. Ο πετυχημένος αυτός αγώνας ονομάζεται απο τους ντόπιους ‘la guerra del agua’ – ο πόλεμος του νερού.


2 μέρη

1) Πατηστε εδω

2) και εδω

ή σε 2 μέρη

1. Πατήστε εδω
2. και εδω

ή

(Για να δούμε την ταινία:
1- πατάμε στο κουμπί 'play' πάνω στην εικόνα
2- κλείνουμε τις διαφημίσεις που άνοιξε
3- ΜΗΝ πατήσετε πουθενά αλλού)

εδω

Αυτοί και εμείς (2012-2014)

Αυτοί και εμείς (2012-2014)

Ντοκιμαντέρ-συλλογή διαφόρων βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους που περιλαμβάνει τις σημαντικές στιγμές του αγώνα των Ζαπατίστας από το 2012 ως το 2014: τη σιωπηλή πορεία στις 21 Δεκεμβρίου 2012, την οικοδόμηση της αυτόνομης εκπαίδευσης, της υγείας, της επικοινωνίας και τις συλλογικές εργασίες όπως την αφηγούνται εξεγερμένοι ιθαγενείς της κοινότητας Λα Ρεαλιδάδ και Οβεντίκ, τη μέρα μνήμης για τη δολοφονία του "δασκάλου" Γκαλεάνο από παραστρατιωτικούς. Μ' ένα λόγο, πώς "αυτοί", οι εξουσιαστές, καταστρέφουν και "εμείς", οι Ζαπατίστας, οικοδομούμε.

Προβλήθηκε για πρώτη φορά στις διήμερες εκδηλώσεις στην Αθήνα (7-8 Νοεμβρίου 2014) και τη Θεσσαλονίκη (12-13 Νοεμβρίου) για τα "20 χρόνια ζαπατισμού μέσα από τους πίνακες της Beatriz Aurora και τον λόγο των Zapatistas".

συγκάτοικοι απ' όλο τον κόσμο - εκδόσεις των ξένων

Πατηστε εδω

ή σε τορρεντ

εδω

Κωνσταντίνα Κούνεβα

Κωνσταντίνα Κούνεβα


Δύο ντοκιμαντέρ για την Κωνσταντίνα Κούνεβα.  Ειναι και τα δυο απο καθεστωτικα ΜΜΕ αλλα περιέχουν πληροφορίες που δεν αναφέρονται σε άλλα αρχεία βίντεο.


1)    Πατηστε εδω

2)    και εδω