Colonia 2016

Colonia 2016


Χιλή, 1973.
Η Λένα είναι μια αγγλόφωνη αεροσυνοδός, που συναντάει τον αγαπημένο της Ντάνιελ, έναν αγωνιστή φωτογράφο, που είναι στο πλευρό του αριστερού προέδρου της χώρας, Σαλβαδορ Αλιέντε. Στην τριήμερη συνάντησή του που για το ζευγάρι φάνταζε ως μίνι ερωτικές διακοπές, η κυβέρνηση θα πέσει και χούντα θα παγώσει τη χώρα, με δικτάτορα τον Πινοτσέτ. Ο Ντάνιελ απάγεται από το καθεστώς και οδηγείται στην κοινότητα Colonia Dignidad (Αποικία Αξιοπρέπεια).
Μέσα στην απελπισία της, η Λένα αποφασίζει να γίνει μέλος της μυστηριώδους αίρεσης, ελπίζοντας ότι θα τον βρει και θα αποδράσουν.

Το σενάριο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και η ταινία αφιερώνεται στη μνήμη των θυμάτων.
Παρόλο που οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες είναι φανταστικοί, κάθε λεπτομέρεια της ταινίας είναι ιστορικά αποδεδειγμένη, και αρκετοί από τους διαλόγους με τον Σάιφερ είναι αυθεντικοί.


Περισσότερα ιστορικά στοιχεία για την υπόθεση:
Ο Πάουλ Σέφερ (Paul Schäfer), δεκανέας στον στρατό του Χίτλερ στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποφασίζει μετά τον πόλεμο να ιδρύσει μία ευαγγελική εκκλησία και ένα σπίτι για παιδιά, ισχυριζόμενος ότι θέλει να φροντίσει τα ορφανά του πολέμου.

Τη δεκαετία του 1950 αντιμετωπίζει κατηγορίες στη Γερμανία για σεξουαλική κακοποίηση δύο αγοριών και διαφεύγει στη Χιλή, ακολουθούμενος από κάποιους από τους «πιστούς» του -περίπου 70 εκτιμά σε παλαιότερο άρθρο του το BBC.

Το 1961, σε μία κοιλάδα στις παρυφές των Άνδεων, ο Σέφερ ιδρύει την Colonia Dignidad, την αποικία του, η οποία απετέλεσε κέντρο βασανιστηρίων στη διάρκεια της δικτατορίας στη Χιλή (1973 - 1990).

Η κοινότητα βρισκόταν κοντά στην πόλη Παράλ, περίπου 350 χιλιόμετρα νότια του Σαντιάγο και έφτασε να περιλαμβάνει γύρω στα 300 μέλη -οι περισσότεροι γερμανοί πολίτες, αλλά και κάποιοι Χιλιανοί.

Στην πραγματικότητα, οι κάτοικοι έπρεπε να δουλεύουν σαν σκλάβοι, χωρίς να πληρώνονται και γύρω από την αποικία υπήρχε φράχτης και ηλεκτροφόρα σύρματα, καθώς και ένα φυλάκιο.

Στη διάρκεια αυτών των τεσσάρων δεκαετιών μόλις πέντε άνθρωποι κατάφεραν να αποδράσουν. Οι υπόλοιποι συλλαμβάνονταν και αναγκάζονταν να επιστρέψουν στην κοινότητα με την συνδρομή της Γερμανικής Πρεσβείας που συνεργαζόταν στενά με τον Σέφερ.

Οι μαρτυρίες από τους ανθρώπους που έζησαν εκεί συνθέτουν μια εικόνα φρίκης: οι κάτοικοι δεν επιτρεπόταν να φύγουν από τα όρια της αποικίας, ήταν χωρισμένοι ανάλογα με το φύλο τους, ενώ οι σεξουαλικές επιθυμίες καταπιέζονταν. Μάλιστα, τα νεαρά αγόρια υποβάλλονταν σε ηλεκτρικά σοκ στα γεννητικά τους όργανα.

Ο ίδιος ο Σέφερ κακοποιούσε σεξουαλικά νεαρά αγόρια σχεδόν σε καθημερινή βάση. Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, επικαλούμενη μαρτυρίες θυμάτων, στη διάρκεια 30 ετών περισσότερα από 30.000 αγόρια έπεσαν θύματα βιασμού στην Colonia Dignidad.

Μάλιστα, έχουν κυκλοφορήσει ιστορίες για αγόρια φτωχών οικογενειών που ζούσαν στην περιοχή, τα οποία «εξαφανίστηκαν» κοντά στην κοινότητα.

Ο Σέφερ λατρευόταν σαν θεός από τα μέλη της κοινότητάς του, τα οποία εκτός από τα σωματικά βασανιστήρια, υπέβαλε και σε ψυχολογικά βασανιστήρια: τους έβαζε να τηρούν όρκο σιωπής, ενώ καθημερινή ήταν η πλύση εγκεφάλου.

Η κατάσταση έγινε χειρότερη με το πραξικόπημα του 1973 και τη δικτατορία του Πινοτσέτ που εγκαθιδρύθηκε.

Ο Σέφερ φαίνεται πως είχε στενούς δεσμούς με τη μυστική υπηρεσία της Χιλής, DINA (Dirección de Inteligencia Nacional). Ο γιος του Μανουέλ Κοντρέρας, επικεφαλής της DINA, δήλωσε ότι ο πατέρας του είχε επισκεφθεί το 1974 την Colonia Dignidad, μαζί με τον στρατηγό Πινοτσέτ.

Πολιτικοί κρατούμενοι μεταφέρονταν στα υπόγεια της αποικίας (ένα δίκτυο από στοές βρισκόταν κάτω από την Colonia Dignidad), όπου βασανίζονταν υπό τους ήχους του Βάγκνερ και του Μότσαρντ. Οι κρατούμενοι υποβάλλονταν σε ηλεκτρικά σοκ και ξυλοκοπούνταν, ενώ πολλοί από αυτούς «εξαφανίζονταν».

Επίσης, ο Σέφερ παρήγαγε και εμπορευόταν όπλα και δηλητηριώδη αέρια για την στρατιωτική κυβέρνηση ενώ εξαιτίας της στενής τους σχέσης , ο Γερμανός μπορούσε να απολαμβάνει ένα καθεστώς ατιμωρησίας, δημιουργώντας ένα κράτος εν κράτει.

Όταν ο Πινοτσέτ παραιτήθηκε το 1990 προχώρησαν οι νομικές υπηρεσίες σε επίσημες κατηγορίες κατά του Σάιφερ, ο οποίος απέδρασε στην Αργεντινή. Συνελήφθη το 2004 και καταδικάστηκε από τη δικαιοσύνη της Χιλής σε 33 χρόνια φυλάκισης. Ο Σάιφερ πέθανε στη φυλακή, στο Σαντιάγο, το 2010, ενώ τα πρώην μέλη της Αποικίας παρέμειναν στον χώρο και ανέλαβαν την ιδιοκτησία, μετονομάζοντας την σε Villa Baviera.

Πατήστε εδω

ή
εδω

ή
εδω
ή
εδω