Η ζωή στους βράχους

 

Η ζωή στους βράχους

«Η ζωή στους βράχους» πιάνει το νήμα περίπου από κει που το άφησαν τα «Πουλιά στο βάλτο».

Την επαύριο της αποχώρησης των γερμανικών δυνάμεων τον οκτώβρη του 1944, το ΕΑΜ ελέγxει μεγάλο κομμάτι της υπαίθρου. Η κυβέρνηση παπανδρέου εκδίδει τελεσίγραφο στις 2 Δεκέμβρη

1944 για αφοπλισμό των ενόπλων αντιστασιακών δυνάμεων. Το ΕΑΜ διοργανώνει συλλαλητήριο στις 3 Δεκεμβρίου, το οποίο πνίγεται στο αίμα από βρετανικές δυνάμεις υποβοηθούμενες από παραστρατιωτικές ομάδες («Χ»), οι οποίες συνδράμουν στη συνέχεια την αστική ελληνική κυβέρνηση στη σύγκρουση µε τον ΕΛΑΣ στην πρωτεύουσα. Αμέσως ξεσπούν στην αθήνα και για 33 μέρες τα Δεκεμβριανά. Στις 11 γενάρη 1945 ο ΕΛΑΣ ηττημένος αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα.

Στις 2 φλεβάρη 1945, ξεκινά η Διάσκεψη της Βάρκιζας. Η Συμφωνία της Βάρκιζας υπογράφεται

στις 12 του ίδιου μήνα και περιλαμβάνει την αποστράτευση του ΕΛΑΣ και τον πλήρη αφοπλισμό του αφήνοντας κενά -ως πολιτική επιλογή- σχετικά με την αμνηστία δράσεων της αντιστασιακής περιόδου. Όπως χαρακτηριστικά έχει πει αντάρτισσα του ΕΑΜ, «Ήτανε ένα τρομερό σοκ αυτό. Δεν μπορούσαμε να το κατανοήσουμε. Γιατί οι νικητές να παραδώσουνε τα όπλα; Τα παραδώσαμε κλαίγοντας. Κι από κει και πέρα ξεκίνησε ένας διωγμός των αγωνιστών που πολέμησαν τον κατακτητή».

Η συμφωνία όπως ήταν αναμενόμενο τηρήθηκε μερικώς και σύμφωνα με τα συμφέροντα της

αστικής κυβέρνησης και των βρετανών. Η «Λευκή Τρομοκρατία» κράτους και παρακρατικών οργανώσεων (Χίτεες, ΜΑΥδες κ.α.) οδήγησε στο σχηματισμό ένοπλων ομάδων στα βουνά από πρώην μαχητές του ΕΛΑΣ που αρνούνταν να παραδώσουν τα όπλα - όπως αυτή του Βελουχιώτη - αλλά και απλών πολιτών που ήταν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αποκλεισμένοι και απειλούνταν με βιολογική εξόντωση ήταν σαφές ότι ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει.

Το 1946, το ΚΚΕ του ζαχαριάδη αψηφά τη γραµµή της µόσχας για συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Επιλέγει ξανά το δρόμο της ένοπλης παρανομίας, για τον οποίον είχε προηγουμένως αποκηρύξει αγωνιστές σαν το Βελουχιώτη. Ιδρύει τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας(ΔΣΕ).

Ο εμφύλιος λήγει επίσημα τον οκτώβρη του 1949, μα οι µνήµες των διώξεων, του βουνού, της

εξορίας, των δηλώσεων μετανοίας, των βασανιστηρίων, του αγώνα για λευτεριά και δικαιοσύνη παραμένουν. Αυτές τις µνήµες περιγράφουν στη «Ζωή στους βράχους», 33 αγωνίστριες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Μέσα από τη βιωματική αφήγηση αναδεικνύονται στο φιλμ της Αλίντα Δημητρίου οι εμπειρίες των αγωνιστριών που έζησαν μέσα στο ιστορικό Πλαίσιο του εμφυλίου.


Πατήστε εδω
ή
εδω
ή
εδω
ή
εδω