30 Νοεμβρίου 2013

Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ




Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ


Το ντοκιμαντέρ “Φόρος τιμής στην Καταλονία ΙΙ είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς ακαδημαϊκής έρευνας. Είναι ουσιαστικά μια ιστορία που περιγράφει πολλές ιστορίες μετασχηματισμού και αποκέντρωσης της κοινωνίας, και της οικονομίας, μέσα σε ένα πιο δίκαιο, βιώσιμο και αλληλέγγυο πλαίσιο. Χιλιάδες άνθρωποι κάθε μέρα, εδώ και τώρα, δημιουργούν κοινωνικά δίκτυα ασφαλείας από τα κάτω, που ξεπερνούν τα στενά όρια της ατομικότητας, της ιεραρχίας και του εξουσιαστικού ελέγχου.

Η ομάδα του εργαστηρίου IN3 που το δημιούργησε, με επικεφαλής τον διεθνούς φήμης κοινωνιολόγο Manuel Castells του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, διερεύνησαν σε βάθος νέες οικονομικές κουλτούρες, νέες μορφές διαβίωσης, διαμόρφωσης της ποιότητας ζωής και κοινωνικής οργάνωσης. Μελέτησαν τις κοινωνικές επιπτώσεις οικονομικών μοντέλων που δεν ακολουθούν τις επιταγές των ελεύθερων αγορών, που προτεραιότητα είναι το κέρδος, αλλά έχουν σαν γνώμονα τις ανάγκες αντί για τις επιθυμίες του κάθε ατόμου.


Πατηστε εδω

ή
εδω

27 Νοεμβρίου 2013

Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε -There was no other way




Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε -There was no other way



22 Ιουνίου 1962. Ένα μικρό κότερο αναχωρεί από τη Γλυφάδα με προορισμό την περιοχή του Οτράντο, στη Νότια Ιταλία. Ενας γέρος ναυτικός και ο γιός του φυγαδεύουν παράνομα 4 άνδρες και 2 γυναίκες.
Οι παράνομοι,επικηρυγμένοι, αντάρτες Νίκος Κοκοβλής, Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου), Αργυρώ Πολυχρονάκη, Σταμάτης Μαριόλης, Γιάννης Λιονάκης και Κωστής Λιονάκης (αδερφός του Γιάννη), αφού κρύβονταν για 15 περίπου χρόνια στο Νομό Χανίων, στη Δυτική Κρήτη, έφευγαν από την Ελλάδα με εντολή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η αναχώρησή τους, ήταν ο ελληνικός επίλογος μιας απίστευτης προσπάθειας επιβίωσης, σε μια πολύ μοναχική διαδρομή που ξεκινούσε με το τέλος του Εμφυλίου στην Κρήτη.
Στην Κρήτη ο Εμφύλιος πόλεμος άρχισε τον Απρίλιο του ’47, ένα χρόνο σχεδόν αργότερα από τη υπόλοιπη Ελλάδα και τέλειωσε ένα χρόνο νωρίτερα από τη συντριβή των ανταρτών στο Γράμμο (’49).
Στην Ανατολική Κρήτη, η εξολόθρευση των ανταρτών έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στη Δυτική Κρήτη, την άνοιξη του 48, γύρω στους 300 αντάρτες, με 13 γυναίκες ανάμεσα τους, συγκεντρώθηκαν στην ελεύθερη περιοχή του Ομαλού. Το μέλλον τους κρίθηκε στη μάχη της Σαμαριάς, τον Ιούνιο του ’48.
Από τη μάχη της Σαμαριάς γλύτωσαν περίπου 100 αντάρτες. Ένα χρόνο μετά, είχαν μείνει καμιά 40αριά, σε όλες τις επαρχίες του Ν. Χανίων. Διασκορπισμένοι και ακέφαλοι, κρύβονταν κυρίως στα Λευκά Ορη, τις Μαδάρες, όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι. Όταν καταφέρνουν να συγκεντρωθούν, τον Απρίλιο του ’49 στις Χώσες, τη θέση των σκοτωμένων αρχηγών, Τσιτήλου και Μακρυδάκη, παίρνουν η Βαγγελιώ Κλάδου και ο Νίκος Κοκοβλής.
Τέλος Αυγούστου του ’49. Ήττα του Δημοκρατικού Στρατού. Όσοι αντάρτες επέζησαν και δεν αιχμαλωτίστηκαν υποχωρούν στις γειτονικές Λαϊκές Δημοκρατίες. Όμως από την Κρήτη δεν μπορούν να φύγουν. Εγκλωβισμένοι στα Λευκά Όρη, οι αντάρτες που έχουν απομείνει, κρύβονται σε απόκρημνες σπηλιές, σε καταφύγια, σε δύσβατα μέρη. Ο ένας μετά τον άλλο σκοτώνονται ή συλλαμβάνονται.

Γύρω στο ’50 έχουν μείνει 14. Ανάμεσα τους και τα βασικά πρόσωπα της ταινίας μας, οι 6 αντάρτες που διέφυγαν το ’62 στην Ιταλία. Για να επιβιώσουν διασκορπίζονται. Ο Νίκος Κοκοβλής και η Αργυρώ Πολυχρονάκη, από τις σπηλιές του Αποκόρωνα όπου κρύβονταν αρχικά, θα περάσουν με βάρκα απέναντι, στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου. Στόχος τους η ευκολότερη πρόσβαση στην πόλη των Χανίων και η ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.
Εδώ, θα βρουν ασφαλή κρυψώνα, στον Κυριάκο Στρατηγάκη, έναν ντόπιο χωρικό που ζει με τη γυναίκα του Γεωργία και τα 3 ανήλικα παιδιά τους στο χωριό Πλακούρες. Είναι πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης και θα δεχτεί να τους φιλοξενήσει για λίγες ημέρες στο στάβλο του, τον Τρουλίτη. Σιγά, σιγά ο στάβλος και ο γειτονικός βόθρος, θα μετατραπούν από τον Κυριάκο και τη Γεωργία σε απρόσιτη κρυψώνα και οι λίγες ημέρες φιλοξενίας θα γίνουν τελικά 12 ολόκληρα χρόνια σε συνθήκες τρομακτικής δυσκολίας και κινδύνων. Με βάση αυτή την κρυψώνα ο Νίκος και η Αργυρώ θα ξεκινήσουν τις επαφές τους στην πόλη των Χανίων και την ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.

Ο Γιάννης Λιονάκης, η μετέπειτα γυναίκα του Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου) και ο αδερφός του Κωστής Λιονάκης, θα παραμείνουν στις σπηλιές του Αποκόρωνα, αλλά και σε άλλα καταφύγια της περιοχής, δημιουργώντας και αυτοί τον παράνομο μηχανισμό τους και κάνοντας πολιτική δουλειά με τον κόσμο της επαρχίας.
Ο Σταμάτης Μαριόλης θα καταφύγει στην Κίσαμο όπου με αφετηρία τα Παλιά Ρούματα, έκανε πολιτική δουλειά σε όλη την επαρχία, ανασυγκροτώντας τις παράνομες κομματικές οργανώσεις.
Το κυνήγι των παρανόμων συνεχίζεται αμείωτα όλη τη δεκαετία του 50. Το 1958 έχουν μείνει 8. Οι υπόλοιποι έχουν σκοτωθεί ή συλληφθεί. Η ΕΔΑ, γίνεται αξιωματική αντιπολί-τευση και οι παράνομοι παίρνουν εντολή από το Κόμμα, να φύγουν στο εξωτερικό. Οι 6 από αυτούς θα μεταβούν σταδιακά στην Αθήνα και από εκεί θα οργανώσουν τη διαφυγή τους αρχικά στην Ιταλία.
Πίσω τους, στην Κρήτη, έμεναν 2 ακόμα αντάρτες από την ίδια κάποτε αρχική ομάδα : ο Γιώργης Τζομπανάκης και ο Σπύρος Μπλαζάκης. Δεν ακολούθησαν. Μένουν και κρύβονται. Θα εμφανιστούν το 75, μετά τη μεταπολίτευση, αφού αμνηστευθούν ….
Οι 6 παράνομοι αναχωρούν το 1962, από τη Γλυφάδα. Από εδώ, με τη βοήθεια Ιταλών συντρόφων, διέφυγαν στη Βουδαπέστη και από εκεί, έφτασαν στην Τασκένδη της Σοβιετι-κής Ενωσης όπου έμειναν 14 χρόνια. Εδώ απέκτησαν τα παιδιά τους, σπούδασαν, εργά-στηκαν, διαφώνησαν με το επίσημο Κόμμα το 1968 και πλήρωσαν ακριβά τις συνέπειες των απόψεων τους. Επαναπατρίστηκαν όλοι τους το 1976, διαγραμμένοι από το Κόμμα.
Η ταινία ντοκιμαντέρ ξεκίνησε, με αφορμή το βιβλίο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή, που ένα μέρος του περιγράφει τα παραπάνω γεγονότα, αλλά το ίδιο το βιβλίο εκτείνεται χρονολογικά σε πολύ μεγαλύτερη περίοδο.
Εμείς εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας και παρακολουθούμε τη διαδρομή των 6 παράνομων ανταρτών μόνο για τη χρονική περίοδο από τη μάχη της Σαμαριάς (1948) έως την αναχώρηση τους στην Ιταλιά ( 1962). Οι 3 απ΄αυτούς ζουν (Νίκος & Αργυρώ Κοκοβλή, και Γιάννης Λιονάκης) και αποτελούν τα κεντρικά πρόσωπα του ντοκιμαντέρ.
Η ταινία διερευνά το “θαύμα” της αντοχής των τσακισμένων υπολειμμάτων του Δημοκρατικού Στρατού, μετά τον Εμφύλιο, στη Δ. Κρήτη και την αυτοθυσία των απλών ανθρώπων που τους τροφοδοτούσαν και τους έκρυβαν τόσα χρόνια.
Πώς και γιατί “οι πρωταγωνιστές” άντεξαν αυτά τα βάσανα, κυνηγημένοι από πολυά-ριθμους, πάνοπλους και φανατισμένους κυνηγούς, μέσα στις σπηλιές των βουνών και της θάλασσας, στους στάβλους, στους βόθρους, σε κρύπτες κάτω από τα θεμέλια των σπιτιών, νηστικοί και διψασμένοι, γυμνοί και ξυπόλυτοι, παγωμένοι και άρρωστοι ;
Πώς και γιατί, ενώ όλα τα σκιάζει η φοβέρα, οι “αφανείς”, οι απλοί άνθρωποι, άνοιγαν μαζί με τη ψυχή τους και τα σπίτια τους για να δεχτούν τους κυνηγημένους, να τους κρύψουν, να τους ταΐσουν και να τους βοηθήσουν στον αγώνα ;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν την ταινία.
Οι “πρωταγωνιστές” και οι “αφανείς”, αυτής της ιστορίας, εξ ίσου λαμπροί, φωτεινοί και δυσεύρετοι, είναι η ενσάρκωση και τα σύμβολα ενός αγώνα που για να ξεπεράσει αυτές τις απίστευτες δυσκολίες, δεν φτάνει μονάχα η πίστη σε κάποια ιδεολογία, όσο ανώτερη κι αν είναι. Απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο : μια βαθιά προσήλωση στον ίδιο τον άνθρωπο, και στην αξιοπρέπειά του. Και αυτό είναι το θέμα της ταινίας ….





ή
εδω

24 Νοεμβρίου 2013

The Pianist - Ο Πιανίστας





The Pianist - Ο Πιανίστας


ΤΑΙΝΙΑ
Ο Βλαντισλάβ Σπίλμαν ένας διάσημος Πολωνό-Εβραίος πιανίστας που δουλεύει στον ραδιοφωνικό σταθμό της Βαρσοβίας, βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει με το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία, τον Σεπτέμβριο του 1939. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής που λαμβάνει χώρα τους επόμενους μήνες, οι συνθήκες διαβίωσης των Εβραίων σταδιακά χειροτερεύουν και τα δικαιώματά τους περιορίζονται. Τελικά συγκεντρώνονται όλοι το 1940 στο γκέτο της Βαρσοβίας. Εκεί αντιμετωπίζουν την πείνα, την καταδίωξη και τον εξευτελισμό από τους Ναζί και τον συνεχή φόβο του θανάτου ή βασανισμού. Ο Σπίλμαν όμως  θα καταφέρει να ξεφύγει.  Στη συνέχεια βλέπουμε την προσπάθεια του Σπίλμαν για επιβίωση μέσα από τις αντιξοότητες τις οποίες αντιμετωπίζει. Οι καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει γίνονται όλο και πιο δύσκολες με τον καιρό, το τέλος όμως θα είναι λυτρωτικό για τον ίδιο.


(Για να δουμε την ταινια:
1-  παταμε Proceed to video...,
2- κλεινουμε τις διαφημισεις που ανοιξε
3- παταμε στο κουμπι 'play' πάνω στην εικόνα
4- ξανακλείνουμε τις διαφημίσεις
5- ΜΗΝ πατήσετε πουθενά αλλού )


Πατηστε εδω

 ή


ή

21 Νοεμβρίου 2013

MUTE - Αφωνία




MUTE - Βουβαμάρα


Η οπτικοποίηση ενος οικονομικου βιασμού
Χωρίς πολλά λόγια. Ή ακόμα καλύτερα, χωρίς λόγια.Το  Mute απαντά στα ακόλουθα ερωτήματα: Ποια είναι η εικόνα της ελληνικής κρίσης; Ποιο είναι το χρώμα της; Ένας οικονομικός βιασμός που στη συνέχεια μετατρέπεται σε κοινωνικος.


Πατηστε εδω

ή
εδω

Dublin's Trap - Η παγίδα του Δουβλίνου.




Dublin's Trap  Η παγίδα του Δουβλίνου.


Ο Bryan Carter ήρθε στην Αθήνα το 2011 και γύρισε ένα ντοκυμαντέρ για τις συνθήκες που επικρατούν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι μετανάστες και πρόσφυγες βρίσκονται στη χώρα μας “χωρίς χαρτιά”, τις συνθήκες στις οποίες κρατούνται και τις ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον τους. Επιπλέον, σε αυτό το ντοκυμαντέρ παρουσιάζει και την παγίδα των συμφωνιών που εγκλωβίζουν τους αιτούντες άσυλο σε συγκεκριμένες περιοχές – παρομοιάζει τη συνθήκη του Δουβλίνου σαν “παγίδα” για αυτούς τους ανθρώπους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση ενός Αφγανού πρόσφυγα ο οποίος έφυγε από τη χώρα του γιατί κινδύνευε η ζωή του, έφτασε στην Ελλάδα όπου οι συνθήκες ήταν τραγικές, οπότε προσπάθησε και κατάφερε να φτάσει στο Βέλγιο, όπου και ζήτησε άσυλο. Το Βέλγιο αρνήθηκε να του το παράσχει και επιπλέον τον μετέφεραν… και πάλι στην Ελλάδα!
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαίωσε τον Αφγανό πρόσφυγα, καθώς έκρινε ότι και η Ελλάδα παραβιάζει τις συνθήκες (καθώς είναι αποδεδειγμένα τραγική η κατάσταση για όσους αιτούνται άσυλο), αλλά και το Βέλγιο δεν έπραξε ως όφειλε βάσει των συνθηκών, καθώς  είναι ξεκάθαρο (πια) ότι θα παραβιαστούν τα θεμελιώδη δικαιώματα του πρόσφυγα με την μεταφορά του στην Ελλάδα (δεν επιτρέπεται να στείλεις τον πρόσφυγα/μετανάστη/αιτούντα άσυλο, σε μια χώρα που ξέρεις εξαρχής ότι θα καταπατηθούν τα θεμελιώδη δικαιώματά του).


Πατηστε εδω

20 Νοεμβρίου 2013

Εργοστάσια Απορριμμάτων: Το μεγάλο φαγοπότι των εργολάβων




Εργοστάσια Απορριμμάτων: Το μεγάλο φαγοπότι των εργολάβων


Το ντοκιμαντέρ της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. με τίτλο «Εργοστάσια Απορριμμάτων: Το μεγάλο φαγοπότι των εργολάβων» παρουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά αλλά και περιβαλλοντικά εγκλήματα της εποχής μας και συγκεκριμένα το ανεπανόρθωτο πλήγμα που θα υποστεί το Δημόσιο συμφέρον, το περιβάλλον αλλά και οι πολίτες, από την κατασκευή ιδιωτικών εργοστασίων διαχείρισης απορριμμάτων.
Μέσα από συνεντεύξεις περιβαλλοντολόγων, ακαδημαϊκών αλλά και πολιτικών αναδεικνύονται επίσης αποτυχημένα παραδείγματα ανάλογων επιλογών σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ο ρόλος της καγκελαρίου Μέρκελ και του Γερμανού υπουργού Χανς Γιοακίμ Φούχτελ αλλά και η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στο χώρος της αποκομιδής και διαχείρισης απορριμμάτων


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

17 Νοεμβρίου 2013

Φασισμός και τα ρουσφετια της επταετίας




Φασισμός και τα ρουσφετια της επταετίας


Ο φασισμός και τα ρουσφέτια της δικτατορίας.


Πατηστε εδω

περισσοτερες πληροφοριες

εδω

16 Νοεμβρίου 2013

ΘΥΜΑΜΑΙ (Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο)




ΘΥΜΑΜΑΙ (Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο)


Δύο τραγικοί γονείς, ο Γιάννης Κομνηνός και η Ανθή Μυρογιάννη, ξεδιπλώνουν εμπρός στο φακό το οδυνηρό δίχτυ της προσωπικής και οικογενειακής τους τραγωδίας αφού έχασαν τα παιδιά τους στα δραματικά γεγονότα του τριημέρου.


Πατηστε εδω

13 Νοεμβρίου 2013

Sisa, το drug που σκοτώνει την Αθήνα




Sisa, το drug που σκοτώνει την Αθήνα


Το φτηνό νακρωτικό έχει μετατρέψει τους χρήστες που δεν έχουν χρήματα για ηρωίνη σε ζόμπι. Το Sisa φτιάχνεται από αμφεταμίνες, κρυσταλλική μεταμφεταμίνη αλλά και υγρά μπαταρίας, λάδια μηχανής, σαμπουάν, χλωρίνη. Κοστίζει μόλις 1 με 2 ευρώ η δόση. Επιτίθεται στην αντίληψη του χρήστη και καταστρέφει τη σκέψη. Σκοτώνει και σε κάνει να θέλεις να σκοτώσεις χωρίς να το καταλάβεις.

Η Guardian κάνει ρεπορτάζ στο κέντρο της πόλης: οι ναρκομανείς στην Αθήνα γίνονται όλο και πιο αυτοκαταστροφικοί εξαιτίας της κρίσης. Το τεράστιο ποσοστό ανεργίας μεταξύ των νέων ελλήνων (64%) συνδέεται με το γεγονός. Οι ναρκομανείς που μένουν στους δρόμους της Αθήνας πεθαίνουν, επειδή δεν έχουν στέγη να καταφύγουν.
Ο επικεφαλής του ΚΕΘΕΑ, Χαράλαμπος Πουλόπουλος, είναι σαφής: το sisa συμβολίζει τον κατήφορο της Ελλάδας. Την οικονομική κρίση και την ανεργία. Είναι το «ναρκωτικό της λιτότητας» και η απάντηση των εμπόρων στους ναρκομανείς που δεν έχουν πλέον χρήματα να αγοράσουν τη δόση τους.

Η σεξουαλική υπερδιέγερση που προκαλεί το sisa έχει ως συνεπαγωγή την αύξηση κρουσμάτων αφροδίσιων νοσημάτων, HIV και ανεπιθύμητων κυήσεων. «Πέρυσι δύο άστεγες ναρκομανείς γέννησαν κυριολεκτικά στο δρόμο, μέσα στο κέντρο της πόλης».


Πατηστε εδω

ή

12 Νοεμβρίου 2013

Η ιστορία της Χρυσής Αυγής και οι χρηματοδότες των ναζιστικών οργανώσεων





Η ιστορία της Χρυσής Αυγής και οι χρηματοδότες των ναζιστικών οργανώσεων



Τον ρόλο των εκατομμυριούχων υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής και των αδελφών οργανώσεων στην Ευρώπη φωτίζει η εκπομπή «360ο» . Η Σοφία Παπαϊωάννου ταξιδεύει στο Λονδίνο και αποκαλύπτει μέσα από μαρτυρίες-ντοκουμέντο τις διεθνείς διασυνδέσεις του νεοναζιστικού μορφώματος, τις χρηματοδοτήσεις, αλλά και τις χαμένες ευκαιρίες να τεθεί εκτός νόμου. Ένας Έλληνας πολυεκατομμυριούχος στέκεται στο επίκεντρο των αποκαλύψεων της εκπομπής μέσα από την μαρτυρία του Βρετανού ερευνητή Τζέρι Γκέιμπλ, τον οποίο συνάντησε τυχαία σε ένα πάρτι.

Ο Γκέιμπλ ακολουθεί τα χνάρια των νεοφασιστικών οργανώσεων στην Ευρώπη επί 50 χρόνια. Η έρευνα του εστιάζει στον Έλληνα πολυεκατομμυριούχο και τον ομοϊδεάτη του Ιταλό -επίσης- πολυεκατομμυριούχο και επικεφαλής ακροδεξιού κόμματος ,οι οποίοι όπως ο ίδιος υποστηρίζει, κινήθηκαν στο παρασκήνιο και βρέθηκαν στο πλευρό των Ελλήνων ακροδεξιών από τα πρώτα χρόνια της διαδρομής τους έως σήμερα. Η εκπομπή παρουσιάζει και την παράλληλη πορεία στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης Ελλήνων και Ιταλών ακροδεξιών. Ο Ιταλός ακροδεξιός Ρομπέρτο Φιόρε και ο Νίκος Μιχαλολιάκος συναντώνται δεκαετίες αργότερα δύο χρόνια πριν την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο.
Όπως λέει ο Βρετανός ερευνητής, ο Έλληνας πολυεκατομμυριούχος και ο επικεφαλής της Ιταλικής ακροδεξιάς που και αυτός είναι πλέον επιχειρηματίας, είχαν επίσης παράλληλους βίους. Η Χρυσή Αυγή διατήρησε στενές σχέσεις, τόσο με Βρετανούς, όσο και Ισπανούς νεοναζί. Η εκπομπή στέκεται και στις στιγμές, όπου σύμφωνα με τους αναλυτές χάθηκε η ευκαιρία από την Πολιτεία να σταματήσει την δράση της.


Πατηστε εδω

ή
εδω

9 Νοεμβρίου 2013

Παλαιστίνη: Η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου




Παλαιστίνη: Η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου


Πεντάλεπτο βίντεο για τους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους


Πατηστε εδω

ή
εδω

7 Νοεμβρίου 2013

1985.....




1985.....



Ένα βίντεο για τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά το 1985 , από την Αναρχική Αρχειοθήκη


Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 - 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο 27 χρόνος τότε αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων στη διασταύρωση των οδών Στουρνάρη και Μπόταση,
 καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων αφου είχαν βαλει  φωτιά με βόμβες μολότοφ στην κλούβα των ΜΑΤ.Ασθενοφόρο τον μεταφέρει στον Ευαγγελισμό όπου διαπιστώνεται ο θάνατός του.
Αμέσως μετά τον θάνατο του Καλτεζά καταλαμβάνεται από αναρχικούς σε ένδειξη διαμαρτυρίας το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης Νοεμβρίου δίνεται η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή γίνεται με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976, και οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν 37 άτομα τα οποία ξυλοκοπούν, ενώ λίγοι καταφέρνουν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες.
Ύστερα από τα γεγονότα υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους για λόγους ευθιξίας ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Θανάσης Τσούρας, τις οποίες ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν έκανε δεκτές.
Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο ενας αστυνομικος και να τραυματιστούν δεκατέσσερις συνάδελφοί του.
O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 26/1/1990 από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο με ψήφους 6-1. Από τους δικαστές που τον έκριναν αθώο, πέντε υποστήριξαν πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία από πρόθεση εν βρασμώ ψυχικής ορμής σε κατάσταση άμυνας (τρεις υποστήριξαν πως έγινε υπέρβαση των ορίων της άμυνας λόγω φόβου, ταραχής και πανικού) και ένας πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία ενσυνείδητης αμέλειας καθ' υπέρβαση των ορίων άμυνας λόγω φόβου και ταραχής. Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της Αριστεράς και αναρχικούς.


Πατηστε εδω

ή
εδω

σκηνές απο την κηδεία..
εδω

5 Νοεμβρίου 2013

ULRIKE MARIE MEINHOF- ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ




ULRIKE MARIE MEINHOF- ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ


Η Ουλρίκε Μάινχοφ, από τα ιδρυτικά μέλη (1970) της οργάνωσης Rote Armee Fraction, θεωρούνταν μέχρι και το θάνατό της, το 1976 στις φυλακές της Στουτγάρδης, ως ο θεωρητικός ηγετικός νους της ομάδας. Σήμερα εξακολουθούμε να τη βάζουμε στο απλοϊκό καλούπι του "αναρχικού εχθρού του κράτους" ή του μάρτυρα.
Το κινηματογραφικό πορτραίτο της Ουλρίκε Μαρί Μάινχοφ δεν κάνει μόνο αναδρομή στο ιστορικό μιας ζωής, βάζοντας σε κοντινόπλάνο τον άνθρωπο προβάλλει εξίσου και τους ιστορικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Οι χώροι όπου διαδραματίστηκε η ζωή της Μάινχοφ, συναντήσεις και συζητήσεις με ανθρώπους που επηρέασαν αποφασιστικά τη διακεκριμένη δημοσιογράφο από τα παιδικά της χρόνια ως και την εποχή των ανταρτών των πόλεων, κάνουν την ίδια την ταινία ντοκουμέντο.
Η ταινία δεν εντοπίζει μόνο τη θέση της Μάινχοφ στη συλλογική μνήμη, την επαναπροσδιορίζει.


Πατηστε εδω

4 Νοεμβρίου 2013

ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ




ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ


Ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και βασισμένο σε κινηματογραφικά ντοκουμέντα επαγγελματιών οπερατέρ οι οποίοι κατέγραψαν με την κάμερά τους τα γεγονότα. Έλληνες κινηματογραφιστές και συνεργάτες ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων περιγράφουν σκηνές από την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 όπως τις βίωσαν ως αυτόπτες μάρτυρες, τις επικίνδυνες συνθήκες κινηματογράφησης, τις τεχνικές δυσχέρειες, τις αντιξοότητες ως προς τη διοχέτευση του δημοσιογραφικού τους υλικού στο εξωτερικό, αλλά και τις συλλήψεις τους από το δικτατορικό καθεστώς και την κακοποίησή τους, όπως στην περίπτωση του ΝΙΚΟΥ ΠΑΤΣΑΒΟΥ, συνεργάτη της γερμανικής τηλεόρασης, ο οποίος ανεβασμένος στην κολώνα της πύλης του Πολυτεχνείου γκρεμίστηκε μαζί της με την είσοδο του τανκ.
Το κινηματογραφικό υλικό του ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει στιγμιότυπα από τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, το συγκεντρωμένο πλήθος και τα αντιδικτατορικά συνθήματα. Παρακολουθούμε το χρονικό των γεγονότων με εικόνες από το προαύλιο του Πολυτεχνείου και τους εσωτερικούς χώρους --αίθουσα του ραδιοφωνικού πομπού, αμφιθέατρα-συνεντεύξεις και δηλώσεις των φοιτητών σε έλληνες και ξένους δημοσιογράφους, την πορεία των εργαζομένων και των σπουδαστών το πρωί της 16ης Νοεμβρίου αλλά και τη σκηνή την ίδια νύχτα της επέμβασης του στρατού και της εισβολής του τανκ, που κάλυψε ολλανδικό τηλεοπτικό συνεργείο από το απέναντι ξενοδοχείο. Περιέχονται επίσης, σκηνές που γυρίστηκαν κατ' εντολήν της στρατιωτικής δικτατορίας-φιλμ ΣΙΝΑΝΙΔΗ-από την έξοδο του τανκ από το Πολυτεχνείο λίγο μετά την εισβολή και από την επόμενη ημέρα της καταστολής της εξέγερσης και της κήρυξης του στρατιωτικού νόμου


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

2 Νοεμβρίου 2013

ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ BUSINESS




ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ BUSINESS


Τον Ιούλιο του 2011, το Κέρας της Αφρικής πλήττεται από λιμό. Πάνω από 13 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται από την πείνα. Η Σομαλία, η Κένυα και η Αιθιοπία βρίσκονται στο επίκεντρο μιας τρομερής ανθρωπιστικής κρίσης και τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν έκκληση στη διεθνή κοινότητα για άμεση επισιτιστική βοήθεια.
Είναι η πολλοστή φορά που ένας λιμός σκορπά το θάνατο στην Αφρική. Εδώ και δεκαετίες οι οθόνες μας γεμίζουν από εικόνες σκελετωμένων Αφρικανών και πάντα ο λεγόμενος ανεπτυγμένος κόσμος τους στέλνει βοήθεια. Τι, όμως, δε γίνεται σωστά και η Μαύρη Ήπειρος εξακολουθεί να πεινάει; Γυρισμένο στην Κένυα και τις Η.Π.Α., τις δύο άκρες του ανθρωπιστικού νήματος, το «Φιλανθρωπία, Διπλωματία και Business» διερευνά τις όχι και τόσο αλτρουιστικές πτυχές ενός συστήματος, που  εγκλωβίζει τα φτωχά κράτη της Αφρικής στο φαύλο κύκλο της εξάρτησης και της πείνας.


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

ή
εδω

ή