17 Ιουλίου 2019

Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση




Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση



[ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ 'CC']
Στο μυαλό του νεοναζί της διπλανής πόρτας.
Ένα ντοκυμανταίρ της Angélique Kourounis.
---
«Ο σύντροφός μου είναι Εβραίος, ο ένας γιός μου γκέι, ο άλλος αναρχικός κι εγώ αριστερή φεμινίστρια, κόρη μεταναστών. Αν η Χρυσή Αυγή έρθει στα πράγματα το μόνο μας πρόβλημα θα είναι σε ποιό βαγόνι θα μας βάλουν.»
Μια δημοσιογράφος ερευνά για χρόνια την οργάνωση του ελληνικού νεοναζιστικού κόμματος «Χρυσή Αυγή».
Η οικονομική κατάρρευση, η πολιτική αστάθεια και οι οικογενειακές σχέσεις έρχονται σε πρώτο πλάνο καθώς το ντοκυμανταίρ προσπαθεί να ανακαλύψει «τί έχουν στο κεφάλι τους οι Χρυσαυγίτες που παρουσιάζονται ως θύματα» του συστήματος.
Η Χρυσή Αυγή «ποτέ δεν κρύφτηκε», όσον αφορά στην ιδεολογία της. Η απήχησή της στις κάλπες μπορεί παλιότερα να ήταν απειροελάχιστη, όμως η συμβατότητα αυτής της ιδεολογίας με γερά παγιωμένες αντιλήψεις στην Ελλάδα – που καλλιεργούν πολλοί κληρικοί, τα περισσότερα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα – αποτελεί το εύφορο έδαφος στο οποίο ανθεί η οργάνωση.
Η σκηνοθέτρια εξετάζει το θέμα μέσα από τις προσωπικές της εμμονές, τις ανησυχίες και τους φόβους της, έχοντας ήδη αφιερώσει αρκετά χρόνια και άλλες δύο τηλεοπτικές παραγωγές στην προσέγγιση του νεοναζιστικού κόμματος, που κατέλαβε την τρίτη θέση στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας ύστερα από τρεις δεκαετίες περιθωριακής, αλλά αιματηρής, δραστηριότητας.
ή
εδω
ή
εδω

1 Ιουλίου 2019

Death of Speech




Death of Speech


Όταν η φωνή παύει να βγαίνει απ’ το στόμα και επιλέγει τα δάχτυλα

Το παίρνεις μαζί σου πάντα. Δεν φεύγεις χωρίς αυτό. Στην οδήγηση, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την ώρα που τρως, την ώρα που δουλεύεις, την ώρα που χαλαρώνεις. Στην τουαλέτα μπορεί να το μπερδέψεις με το χαρτί και ενίοτε να σου πέσει στην λεκάνη! Σε συντροφεύει στον ύπνο σου και του ρίχνεις κλεφτές ματιές όταν κάνεις σεξ. Με αυτό βγάζεις φωτογραφία το πιο νόστιμο φαγητό, τραβάς βίντεο μια συναυλία ή μια υπέροχη προσωπική στιγμή ώστε να την ζήσεις καλύτερα αργότερα, μαγνητοσκοπημένη, για να την στείλεις στους χιλιάδες φίλους σου και να πάρεις like! Να κάνεις επανάσταση, να τα βάλεις με την Εξουσία, το Κράτος και την Κυβέρνηση, να τα κάνεις όλα μπάχαλο, να βάλεις μια εξεγερμένη φωτογραφία προφίλ και στο τέλος επίσης να πάρεις πολλά like! Για να νιώσεις όμορφα και να κοιμηθείς μόνος, δίχως να έχει βγει λέξη από το στόμα σου αλλά να έχουν βγει εκατοντάδες από τα δάχτυλά σου.
Και μετά να ξυπνήσεις και όλα αυτά που σου ρουφάνε την ζωή να είναι εκεί. Να ζεις στο ίδιο μίζερο δωμάτιο, να τρως τα ίδια έτοιμα φαγητά, να ψάχνεις για λεφτά, δουλειά και να προσπαθείς να μοιράσεις το τίποτα. Να μην ξέρεις πώς να αγαπήσεις, πώς να μιλήσεις, πώς να νιώσεις όμορφα και πώς να διεκδικήσεις. Να μην γνωρίζεις τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου, ακόμα και αυτόν που πολλές φορές συμβαίνει να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με σένα.
Και για να νιώσεις καλύτερα να ξανακάνεις βουτιά στο προφίλ του κινητού σου. Να γίνεις αυτός που στην πραγματικότητα δεν ξέρεις με πιο τρόπο να γίνεις. Αλλά χωρίς να το καταλάβεις, να γίνεσαι εξουσιαζόμενος μια εξουσίας που σε θέλει σκυφτό, δίχως πρόσωπο, δίχως προσωπικότητα και δίχως φωνή, αλλά σου δίνει την απατηλή δυνατότητα να είσαι ευθυτενής, να έχεις το πιο ιδιαίτερο πρόσωπο και προφίλ, την πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα με τα καλύτερα τσιτάτα και αναρτήσεις έξω από αυτό τον κόσμο αλλά μέσα στο κινητό σου. Έτσι να δίνεις μορφή σε έναν ατέρμονα κύκλο που δεν έχει αρχή και τέλος, όπου όλα αλλάζουν αλλά στην πραγματικότητα όλα μένουν ίδια… και χειρότερα.
Ελευθερόκοκκος
κείμενο από anarchypress.wordpress.com