30 Δεκεμβρίου 2013

Oκτωβριανή επανασταση




Oκτωβριανή επανασταση


H ταινία του Χέρμαν Άξελμπανκ «Από τον Τσάρο στο Λένιν» του 1937. Την αφήγηση στην ελληνική γλώσσα κάνει ο Πασχάλης Τσαρουχάς.
Αυτή η ταινία χρειάστηκε 13 χρόνια για να ετοιμαστεί. Τα γυρίσματα έγιναν από 100 διαφορετικούς οπερατέρ στη διάρκεια της επανάστασης. Μερικές φωτογραφίες πάρθηκαν από τον φωτογράφο του τσάρου, άλλες από σοβιετικούς φωτογράφους, από το Γερμανικό επιτελείο, από πολεμικούς ανταποκριτές των γαλλικών, αγγλικών και γιαπωνέζικων στρατών κατοχής, από αμερικάνους πολεμικούς ανταποκριτές και μερικές από ιδιωτικές συλλογές.
Κάθε γεγονός που αναφέρεται είναι αυθεντικό και έχει μπει στη σωστή χρονολογική σειρά.

Ο Χέρμαν Άξελμπανκ (1900-1979) γεννήθηκε  στο Novo-Konstantinov της Ρωσσικής Αυτοκρατορίας στις 30 Μαΐου το 1900. Η οικογένειά του μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη το 1909. Το 1916 άρχισε να δουλεύει στην Goldwyn Pictures. Η Φεβρουαριανή Επανάσταση στη Ρωσία τον γοήτευσε και από τότε ήθελε να γυρίσει μια ταινία για την επανάσταση. Αφιέρωσε πάνω από πενήντα χρόνια συγκεντρώνοντας κινηματογραφικό υλικό των τελευταίων χρόνων της Αυτοκρατορικής Ρωσίας, των Ρωσικών επαναστάσεων, και των κυβερνήσεων που ακολούθησαν


Πατηστε εδω

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ




Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ


(revolution and the orchestra)
Διάρκεια ντοκιμαντέρ : 53 λεπτά
1917. Ενώ ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται, ξεσπάει η Επανάσταση στη Ρωσία. Η Συμφωνική Ορχήστρα της Μόσχας δίνει τον τόνο -- τη μορφή και το περιεχόμενο που θα έπρεπε να πάρει αυτή η Επανάσταση.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ
Η επανάσταση σαν κοινωνικό φαινόμενο είναι ο αναπλαστής νέων αξιών. Παράλληλα, είναι και δημιουργός νέων καταστάσεων μέσα από τα ερείπια του παλιού κόσμου.
Η μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Εκτός των άλλων και στον πολιτισμό. Τουλάχιστον μέχρι το 1923 -19259 σε όλους τους τομείς της τέχνης και της αρχιτεκτονικής δημιουργήθηκαν πρωτοποριακά παραδείγματα.
Η επαναστατημένη ορχήστρα της Μόσχας το 1918, καταργεί το μαέστρο και αυτοδιευθύνονται τα μέλη της ορχήστρας, δηλ οι ίδιοι οι μουσικοί. Αυτό δε σήμαινε ότι αρνιόντουσαν το συνθέτη - μουσουργό - δημιουργό. Στις πρόβες τους δέχονταν το συνθέτη να τους μιλήσει για το ύφος που θα ήθελε να εκτελεστεί το έργο του. Όλες οι αποφάσεις αλλά και οι διορθώσεις για τυχόν λάθη παίρνονταν στη συνελευση της ορχήστρας. Αυτή η ορχήστρα, λοιπόν, που κατάργησε το διευθυντή και αυτοδιευθυνότανε, καταργήθηκε το 1924 με διάταγμα! Από τους μπολσεβίκους, αυτό πήγαινε πολύ (έπρεπε να υπάρχει και υπήρχε) ένας μαέστρος της επανάστασης ο Βλαδιμίρ Ίλιτς που θα έδινε το τέμπο και το ύφος.
Αυτή η ορχήστρα είναι μία ελάσσων υπόθεση μέσα στα γενικότερα επαναστατικά ζητήματα στη Ρωσία εκείνης της περιόδου. Όμως ο συμβολισμός της είχε μεγάλη σημασία αφού οι απολογητές της κυριαρχίας και της ιεραρχίας μέχρι σήμερα, ένα από τα επιχειρήματα που θέτουν είναι το εξής:
Όπως δε μπορεί να υπάρξει ορχήστρα χωρίς μαέστρο, έτσι και δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία χωρίς αρχηγό (μαέστρο). Κι όμως υπήρξε η ορχήστα χωρίς διευθυντή και λειτούργησε αυτοδιευθυνόμενη για τρία χρόνια θαυμάσια. Και αφού υπήρξε, μπορεί να ξαναυπάρξει!


Πατηστε εδω

28 Δεκεμβρίου 2013

Ερείπια (Ruins) - Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης




Ερείπια (Ruins) - Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης


To ντοκιμαντέρ RUINS που εξιστορεί τη συγκλονιστική υπόθεση ποινικοποίησης του HIV στην Ελλάδα. Η εξιστόρηση της δίωξης των οροθετικών γυναικών, οι οποίες προσήχθησαν από την Ελληνική Αστυνομία, υπέστησαν εξαναγκαστικούς ελέγχους για ΗΙV, προφυλακίστηκαν για κακούργημα, και τελικά διαπομπεύτηκαν, όταν οι φωτογραφίες και τα προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ, λίγες μέρες πριν τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.


Πατηστε εδω

FOR ENGLISH & OTHER LANGUAGES:
εδω

26 Δεκεμβρίου 2013

Το αγόρι με τις ριγέ πιτζάμες - The boy in the striped pyjamas




Το αγόρι με τις ριγέ πιτζάμες - The boy in the striped pyjamas


Η ιστορία διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Πρωταγωνιστής είναι ο Μπρούνο, ο οκτάχρονος γιος του Διοικητή του στρατοπέδου.
 Μέσα από τα αθώα μάτια του Μπρούνο παρακολουθούμε τη ζωή στο στρατόπεδο και την εξέλιξη μιας απαγορευμένης φιλίας που ανθεί ανάμεσα σε αυτόν και τον Σμούελ, ένα αιχμάλωτο Εβραιόπουλο.                                                                                                                                    
Τους δύο φίλους χωρίζει ένα συρματόπλεγμα το οποίο βάζει τα όρια στους 2 κόσμους. Μια ιστορία για το Ολοκαύτωμα και τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα στον παραλογισμό του πολέμου, βασισμένη στο βιβλίο του Τζον Μπόιν.



(Για να δουμε την ταινια:
1-  παταμε Continue to file...,
2- κλεινουμε τις διαφημισεις που ανοιξε
3- παταμε στο κουμπι 'play' πάνω στην εικόνα
4- ξανακλείνουμε τις διαφημίσεις
5- ΜΗΝ πατήσετε πουθενά αλλού )

Πατηστε εδω




24 Δεκεμβρίου 2013

Midway Island -Το νησί Midway




Midway Island, North Pacific Ocean


Το νησί Midway στον Ειρηνικό το 2013 είναι σε χειρότερη κατασταση από ότι ήταν κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου το 1943.
Η αιτία?

Πατηστε εδω

ή
εδω


22 Δεκεμβρίου 2013

Ο "ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ" ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΩΝ




Ο "ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ" ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΩΝ


 Αναδρομή σε ένα αιώνα πραξικοπημάτων, υποτέλειας, δικτατοριών, εξάρτησης, βίας και νοθείας και ισοπέδωσης του ελληνικού λαού..Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία που ο νεοφασισμός αγιοποιεί τους δικτάτορες.


Πατηστε εδω

ή
εδω

20 Δεκεμβρίου 2013

Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι - The Wind That Shakes the Barley





Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι - The Wind That Shakes the Barley


ΤΑΙΝΙΑ
Ιρλανδία, 1920. Οι Ιρλανδοι εξεγείρονται εναντια στην Βρετανική βαρβαρότητα και ζητάνε πλήρη ανεξαρτησία. Ύστερα απο μια σειρά κερδισμένων μαχών φτάνουν στο σημείο να διαπραγματευτούν με τους Άγγλους. Ομως πολλοι μαχητες του IRA διαφωνουν με την ηγεσια τους και τους ορους της ανακωχής περί μερικής αυτονομίας και συνεχιζουν τον ενοπλο αγωνα. Η μια πλευρα βρισκει την ευκαιρία να βγει κερδισμενη απο την συνεργασία με του Βρετανους και γίνεται ο νεος δυναστης του ιρλανδικου λαου ενω η δευτερη, εκτος απο πληρη εθνικη ανεξαρτησια, επιθυμει και την κοινωνικη επανασταση


1)Πατηστε εδω
2)και εδω

ή
εδω

19 Δεκεμβρίου 2013

H δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη




H δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη


Ενα βίντεο μικρής διάρκειας για την κρατική δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη απο μπάτσους και τα γεγονότα που ακολούθησαν τον Δεκέμβρη του 2003 στο Ηράκλειο Κρήτης.
Στις 5/12/2003 ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΑΡΑΓΚΑΚΗΣ(22 ετων) δέχεται σφαίρα στο κεφάλι, που του προκαλεί διαμπερές τραύμα και τον καθιστά κλινικά νεκρό .Οι άντρες των Τ.Α.Ε. Ρεθύμνου επιτίθενται με όπλα σ'αυτόν και τους 2 φίλους του, που δε σταματούν σε σήμα τους κοντά στις Γωνιές Μαλεβυζίου. Την επομένη, 6/12/2003 εξαγριωμένο πλήθος ξεσπά στο κτίριο της ασφάλειας Ηρακλείου όπου "κρατούνται" οι δολοφόνοι. Ακολουθούν συλλήψεις 6 ατόμων, οι οποίοι τελικά παραπέμπονται σε δίκες.
Πρωτόδικα οι δολοφόνοι του Ηρακλη Μαραγκάκη καταδικαζονται από το Μικτό Ορκωτό δικαστήριο Χανίων σε ισόβια κάθειρξη, ο αρχιφύλακας Γιώργος Δημητρακάκης για την εν ψυχρώ δολοφονία του 22άχρονου, που ήταν επικεφαλής του μπλόκου του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων -ΤΑΕ- Ρεθύμνου, έπεσε στα «μαλακά» στη δεύτερη δίκη του από το Κακουργιοδικείο Πειραιά αφού οι δικαστές με οριακή πλειοψηφία 4 προς 3 του επέβαλαν ποινή φυλάκισης 5,5 ετών προκαλώντας την οργή των συγγενών του θύματος.Σήμερα οι δολοφόνοι του Ηρακλή είναι ελεύθεροι.


Πατηστε εδω

ή
εδω

17 Δεκεμβρίου 2013

H λογοκρισία στα χρόνια της χούντας




H λογοκρισία στα χρόνια της χούντας


Η εκπομπή θυμάται τις διάφορες μορφές λογοκρισίας που εφάρμοζε η δικτατορία των συνταγματαρχών. Μέσα από εφημερίδες, δίσκους και σκίτσα της εποχής, αλλά και μαρτυρίες δημοσιογράφων και καλλιτεχνών που υπέστησαν τη λογοκρισία, η εκπομπή σκιαγραφεί τους μηχανισμούς μέσω των οποίων διαμορφώνονταν η τότε δημόσια σφαίρα.


Πατηστε εδω

ή
εδω

15 Δεκεμβρίου 2013

Sex Slaves




Sex Slaves


Δουλεία.

Ένα απ'τα θαύματα του δυτικού "πολιτισμού". Ακόμα πιο θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο "καταργήθηκε", εφόσον εμποτίστηκε στην καθημερινότητά μας. Η σύγχρονη δουλεία μεταφράζεται πλέον ως η εξημέρωση του ανθρώπου σε ένα σύστημα που εγκληματεί νόμιμα επάνω του. Μια τέτοια μορφή σκλαβιάς είναι δυσδιάκριτη αφού ασκείται κατά κύριο λόγο στον νου, αφοπλίζοντας την συνείδησή του.

Υπάρχουν όμως και σύγχρονες μορφές δουλείας που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις κοινές και "ξεπερασμένες" όπως θα θέλαμε να νομίζουμε. Το sex trafficking είναι η εμπορία ανθρώπων, κατά κύριο λόγω γυναικών, που πωλούνται υπό καθεστώς αιχμαλωσίας σε μαστροπούς. Σκοπός δεν είναι άλλος απ'την σεξουαλική εκτόνωση των πελατών σε σκλάβες, οι οποίες υπόκεινται καθημερινά σε αλλεπάλληλους βιασμούς.

Στο ντοκυμαντέρ "Sex Slaves" της σειράς Frontline, θα παρακολουθήσετε τον κόσμο του trafficking εκ των έσω, ακολουθώντας τον Viorel. Ο Viorel αναζητά την έγκυο σύζυγό του, η οποία απήχθη από σωματέμπορους στην Τουρκία και πουλήθηκε για 1000 δολάρια. Θα διεισδύσει στον υπόκοσμο, με κρυφές κάμερες και μικρόφωνα όπου θα καταγράψει ότι πληροφορία ίσως τον οδηγήσει στην αιχμάλωτη πλέον Katia, πριν χαθεί δια παντός στον λαβύρινθο της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.



ή

ή
εδω

ή σε τορρεντ

12 Δεκεμβρίου 2013

ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ





ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ


Το "Να μην ζήσουμε σαν δούλοι" είναι ένα σύνθημα που συνοψίζει πολλά.
Μέσω αυτού, ο Γιάννης Γιουλούντας έχει κάνει ένα τραγούδι και μια ταινία ώστε η μαρτυρία της αντίστασης και των εναλλακτικών λύσεων που αναπτύσσονται στην Ελλάδα να ταξιδέψει στη Γαλλία και παραπέρα.
Πλούσια σε μουσική και συναίσθημα, αυτή η ταινία παρέχει επίσης μια ανάλυση του συνθήματος Να μην ζήσουμε σαν δούλοι αλλά και ενός προβληματισμού που οδηγεί στη δράση και στη διεθνή σύγκλιση των αγώνων.


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

Mε γαλλικούς υπότιτλους:
NE VIVONS PLUS COMME DES ESCLAVES (FR)
εδω

10 Δεκεμβρίου 2013

Κατασκευάζοντας τα σύνορα (Performing the border)




Κατασκευάζοντας τα σύνορα (Performing the border)


Ένα τηλεοπτικό δοκίμιο, που εξελίσσεται στη πόλη Ciudad Juarez στα σύνορα Μεξικό-ΗΠΑ, όπου Αμερικάνικες πολυεθνικές εταιρίες συναρμολογούν ηλεκτρονικό και ψηφιακό εξοπλισμό, ακριβώς απέναντι από το Ελ Πάσο του Τέξας. Αυτό το επινοητικό και πειραματικό βίντεο, διερευνά τον αυξανόμενο εκθηλυσμό της παγκόσμιας οικονομίας και τον αντίκτυπο του στις Μεξικανές, που ζουν και εργάζονται στην περιοχή. Κοιτώντας τα σύνορα τόσο σαν νοητό όσο και σαν εμπράγματο χώρο, το βίντεο εξερευνά τη σεξουαλικοποίηση της παραμεθόριας περιοχής μέσω του καταμερισμού της εργασίας, της πορνείας, της βιομηχανίας της διασκέδασης, και της σεξουαλικής βίας στη δημόσια σφαίρα.
Οι ειλικρινείς συνεντεύξεις με μεξικάνες εργαζόμενες στα εργοστάσια και στη βιομηχανία του σεξ, καθώς επίσης με ακτιβιστές και δημοσιογράφους, συνδυάζονται με αφηγούμενη ανάλυση, κείμενο επί της οθόνης, σκηνές και ήχους που καταγράφηκαν στην περιοχή, και άλλο υλικό που βρέθηκε για να δώσει μια όψη από τα μέσα για τις συνθήκες που επικρατούν στη χαμηλόμισθη, για τις εργαζόμενες, βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας.


Πατηστε εδω

8 Δεκεμβρίου 2013

Eνα τραγούδι για τον Αργύρη





Eνα τραγούδι για τον Αργύρη

10 Ιουνίου 1944. Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς, λίγο έξω από την Λιβαδειά. Εδώ ζεί ο μικρός Αργύρης, ο οποίος ούτε καν τεσσάρων χρονών αντικρίζει με τα παιδικά του μάτια τη σφαγή των συγγενών και των συγχωριανών του, από τις ναζιστικές -- γερμανικές δυνάμεις κατοχής.
Το λεγόμενο «μέτρο εξιλέωσης», ήταν τα αντίποινα. Ένας Γερμανός στρατιώτης νεκρός, 10 έλληνες πολίτες θα εκτελούνται . 10 Γερμανοί νεκροί, ένα χωριό θα εκτελείται! Δεν ήταν παρά η εφαρμογή στη πράξη της έννοιας της «συλλογικής ευθύνης» που εφαρμόστηκε συστηματικά για να εμποδιστεί η προσπάθεια αντίστασης του λαού ενάντια στον κατακτητή.
Ως αντίποινα, για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή, μια ναζιστική μεραρχία των SS εφορμά στο μικρό χωριό. Σε λιγότερο από δύο ώρες δολοφονούνται 218 κάτοικοι του χωριού! Γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη.Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς.

Μία ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου και του ιστορικού χρέους.
Σκηνοθεσία Στεφαν Χαουπτ-Director Stefan Hauppt(2006)


ή

ή

5 Δεκεμβρίου 2013

Η δυνατότητα για την έφοδο στον ουρανό




Η δυνατότητα για την έφοδο στον ουρανό


Παρουσίαση της εξέγερσης του Δεκέμβρη μέσα από τις πράξεις και το λόγο των ίδιων των εξεγερμένων. Το video φτιάχτηκε στη Θεσσαλονίκη το Γενάρη του 2009 και προβλήθηκε για πρώτη φορά σε ανοιχτή συζήτηση-απολογισμό της εξέγερσης, στην κατειλημμένη δημοτική βιβλιοθήκη της Άνω Πόλης.



ή σε τορρεντ
εδω


Η φωνή των νέων που εξεγέρθηκαν





Μηχανή του Χρόνου - Η φωνή των νέων που εξεγέρθηκαν για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου


Τι έκανε τους μαθητές να βγουν στους δρόμους;
Τι θέλουν οι νέοι να αλλάξουν από την κοινωνία μέσα στην οποία ζουν;
Τι ονειρεύονται και τι φοβούνται;
Ποια είναι τα αίτια που έκαναν κάποιους νέους να φορέσουν κουκούλα και να βάλουν φωτιά;
Ποια είναι η αντίθεσή τους με την αστυνομία;

Στην εκπομπή μιλούν οι πρωταγωνιστές των  επεισοδίων, οι νέοι που διαδήλωσαν ειρηνικά αλλά και εκείνοι οι οποίοι παρακολούθησαν τα γεγονότα από απόσταση.
Νέα παιδιά που μιλούν για την εξέγερση, την ανεργία, την εκπαίδευση, τα όνειρα, τις προσδοκίες τους και απευθύνουν ένα ηχηρό μήνυμα προς την κοινωνία.


Πατηστε εδω

3 Δεκεμβρίου 2013

Οι οικονομικοί δολοφόνοι - Economic hitmen




Οι οικονομικοί δολοφόνοι - Economic hitmen


Αναμφισβήτητα η κορυφαία παρουσίαση της εγκληματικής πρακτικής των διεθνών αρπακτικών του καπιταλισμού.
Δυστυχώς όλα αυτά έχουν γίνει και με τη συγκατάθεσή μας, γιατί, όπως και να το κάνουμε, η μη άρνηση είναι κατάφαση. Ας το διαδώσουμε λοιπόν, πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος...


Πατηστε εδω

ή στα αγγλικα
εδω

Γένοβα 2001: Ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός




Γένοβα 2001: Ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός


Είναι Ιούλιος του 2001 και οι 8 ισχυροί οικονομικοί παράγοντες του πλανήτη έρχονται στην Γένοβα για να συζητήσουν για το μέλλον της γης. Στην πόλη συρρέουν εκατοντάδες χιλιάδων απλών, ανένταχτων ή όχι ανθρώπων, που διαφωνούν με το status quo των πραγμάτων, διεκδικούν την ύπαρξη μιας συνιστώσας δικαιοσύνης στις αποφάσεις, κόντρα στα οικονομικά συμφέροντα. Η πόλη θα χωριστεί στα δυο. Από την μια οι γραφειοκράτες της G8, ο στρατός και η αστυνομία, από την άλλη οι πολυάριθμοι, πολύχρωμοι διαδηλωτές. Οι μέρες που θα ακολουθήσουν είναι ιστορικές. Οι ιταλοί κινηματογραφιστές αντιλαμβάνονται αμέσως την σημασία των γεγονότων. 33 από αυτούς με την επιτήρηση του Φραντσέσκο Μαζέλι και του Έτορε Σκόλα, καταγράφουν τα τεκταινόμενα. Εκατοντάδες ώρες υλικού θα συγκεντρωθούν: Ο χωρισμός της πόλης, η άφιξη των διαδηλωτών, η καθημερινότητα τους, οι συγκεντρώσεις, οι διαδηλώσεις, το ξέσπασμα της βίας, η δολοφονία του Τζουλιάνι....Μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο σε μια ταινία μακριά από την όποια διάθεση ξερής καταγραφής, ένα φιλμ που βυθίζεται στον κόσμο των εξεγερμένων του Σιάτλ, της Πράγας, του Πόρτο Αλλέγκρε και της Γένοβας, καταδεικνύοντας την κοινωνική, πολιτισμική, πολιτική διάσταση του αγώνας τους, μια μαρτυρία για μια από τις πρώτες συγκλονιστικές μαζικές πράξεις του νέου αιώνα, που τιμήθηκε με το βραβείο Ειρήνης στο Φεστιβάλ Βερολίνου.


Πατήστε εδω

30 Νοεμβρίου 2013

Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ




Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ


Το ντοκιμαντέρ “Φόρος τιμής στην Καταλονία ΙΙ είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς ακαδημαϊκής έρευνας. Είναι ουσιαστικά μια ιστορία που περιγράφει πολλές ιστορίες μετασχηματισμού και αποκέντρωσης της κοινωνίας, και της οικονομίας, μέσα σε ένα πιο δίκαιο, βιώσιμο και αλληλέγγυο πλαίσιο. Χιλιάδες άνθρωποι κάθε μέρα, εδώ και τώρα, δημιουργούν κοινωνικά δίκτυα ασφαλείας από τα κάτω, που ξεπερνούν τα στενά όρια της ατομικότητας, της ιεραρχίας και του εξουσιαστικού ελέγχου.

Η ομάδα του εργαστηρίου IN3 που το δημιούργησε, με επικεφαλής τον διεθνούς φήμης κοινωνιολόγο Manuel Castells του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, διερεύνησαν σε βάθος νέες οικονομικές κουλτούρες, νέες μορφές διαβίωσης, διαμόρφωσης της ποιότητας ζωής και κοινωνικής οργάνωσης. Μελέτησαν τις κοινωνικές επιπτώσεις οικονομικών μοντέλων που δεν ακολουθούν τις επιταγές των ελεύθερων αγορών, που προτεραιότητα είναι το κέρδος, αλλά έχουν σαν γνώμονα τις ανάγκες αντί για τις επιθυμίες του κάθε ατόμου.


Πατηστε εδω

ή
εδω

27 Νοεμβρίου 2013

Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε -There was no other way




Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε -There was no other way



22 Ιουνίου 1962. Ένα μικρό κότερο αναχωρεί από τη Γλυφάδα με προορισμό την περιοχή του Οτράντο, στη Νότια Ιταλία. Ενας γέρος ναυτικός και ο γιός του φυγαδεύουν παράνομα 4 άνδρες και 2 γυναίκες.
Οι παράνομοι,επικηρυγμένοι, αντάρτες Νίκος Κοκοβλής, Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου), Αργυρώ Πολυχρονάκη, Σταμάτης Μαριόλης, Γιάννης Λιονάκης και Κωστής Λιονάκης (αδερφός του Γιάννη), αφού κρύβονταν για 15 περίπου χρόνια στο Νομό Χανίων, στη Δυτική Κρήτη, έφευγαν από την Ελλάδα με εντολή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η αναχώρησή τους, ήταν ο ελληνικός επίλογος μιας απίστευτης προσπάθειας επιβίωσης, σε μια πολύ μοναχική διαδρομή που ξεκινούσε με το τέλος του Εμφυλίου στην Κρήτη.
Στην Κρήτη ο Εμφύλιος πόλεμος άρχισε τον Απρίλιο του ’47, ένα χρόνο σχεδόν αργότερα από τη υπόλοιπη Ελλάδα και τέλειωσε ένα χρόνο νωρίτερα από τη συντριβή των ανταρτών στο Γράμμο (’49).
Στην Ανατολική Κρήτη, η εξολόθρευση των ανταρτών έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στη Δυτική Κρήτη, την άνοιξη του 48, γύρω στους 300 αντάρτες, με 13 γυναίκες ανάμεσα τους, συγκεντρώθηκαν στην ελεύθερη περιοχή του Ομαλού. Το μέλλον τους κρίθηκε στη μάχη της Σαμαριάς, τον Ιούνιο του ’48.
Από τη μάχη της Σαμαριάς γλύτωσαν περίπου 100 αντάρτες. Ένα χρόνο μετά, είχαν μείνει καμιά 40αριά, σε όλες τις επαρχίες του Ν. Χανίων. Διασκορπισμένοι και ακέφαλοι, κρύβονταν κυρίως στα Λευκά Ορη, τις Μαδάρες, όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι. Όταν καταφέρνουν να συγκεντρωθούν, τον Απρίλιο του ’49 στις Χώσες, τη θέση των σκοτωμένων αρχηγών, Τσιτήλου και Μακρυδάκη, παίρνουν η Βαγγελιώ Κλάδου και ο Νίκος Κοκοβλής.
Τέλος Αυγούστου του ’49. Ήττα του Δημοκρατικού Στρατού. Όσοι αντάρτες επέζησαν και δεν αιχμαλωτίστηκαν υποχωρούν στις γειτονικές Λαϊκές Δημοκρατίες. Όμως από την Κρήτη δεν μπορούν να φύγουν. Εγκλωβισμένοι στα Λευκά Όρη, οι αντάρτες που έχουν απομείνει, κρύβονται σε απόκρημνες σπηλιές, σε καταφύγια, σε δύσβατα μέρη. Ο ένας μετά τον άλλο σκοτώνονται ή συλλαμβάνονται.

Γύρω στο ’50 έχουν μείνει 14. Ανάμεσα τους και τα βασικά πρόσωπα της ταινίας μας, οι 6 αντάρτες που διέφυγαν το ’62 στην Ιταλία. Για να επιβιώσουν διασκορπίζονται. Ο Νίκος Κοκοβλής και η Αργυρώ Πολυχρονάκη, από τις σπηλιές του Αποκόρωνα όπου κρύβονταν αρχικά, θα περάσουν με βάρκα απέναντι, στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου. Στόχος τους η ευκολότερη πρόσβαση στην πόλη των Χανίων και η ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.
Εδώ, θα βρουν ασφαλή κρυψώνα, στον Κυριάκο Στρατηγάκη, έναν ντόπιο χωρικό που ζει με τη γυναίκα του Γεωργία και τα 3 ανήλικα παιδιά τους στο χωριό Πλακούρες. Είναι πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης και θα δεχτεί να τους φιλοξενήσει για λίγες ημέρες στο στάβλο του, τον Τρουλίτη. Σιγά, σιγά ο στάβλος και ο γειτονικός βόθρος, θα μετατραπούν από τον Κυριάκο και τη Γεωργία σε απρόσιτη κρυψώνα και οι λίγες ημέρες φιλοξενίας θα γίνουν τελικά 12 ολόκληρα χρόνια σε συνθήκες τρομακτικής δυσκολίας και κινδύνων. Με βάση αυτή την κρυψώνα ο Νίκος και η Αργυρώ θα ξεκινήσουν τις επαφές τους στην πόλη των Χανίων και την ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.

Ο Γιάννης Λιονάκης, η μετέπειτα γυναίκα του Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου) και ο αδερφός του Κωστής Λιονάκης, θα παραμείνουν στις σπηλιές του Αποκόρωνα, αλλά και σε άλλα καταφύγια της περιοχής, δημιουργώντας και αυτοί τον παράνομο μηχανισμό τους και κάνοντας πολιτική δουλειά με τον κόσμο της επαρχίας.
Ο Σταμάτης Μαριόλης θα καταφύγει στην Κίσαμο όπου με αφετηρία τα Παλιά Ρούματα, έκανε πολιτική δουλειά σε όλη την επαρχία, ανασυγκροτώντας τις παράνομες κομματικές οργανώσεις.
Το κυνήγι των παρανόμων συνεχίζεται αμείωτα όλη τη δεκαετία του 50. Το 1958 έχουν μείνει 8. Οι υπόλοιποι έχουν σκοτωθεί ή συλληφθεί. Η ΕΔΑ, γίνεται αξιωματική αντιπολί-τευση και οι παράνομοι παίρνουν εντολή από το Κόμμα, να φύγουν στο εξωτερικό. Οι 6 από αυτούς θα μεταβούν σταδιακά στην Αθήνα και από εκεί θα οργανώσουν τη διαφυγή τους αρχικά στην Ιταλία.
Πίσω τους, στην Κρήτη, έμεναν 2 ακόμα αντάρτες από την ίδια κάποτε αρχική ομάδα : ο Γιώργης Τζομπανάκης και ο Σπύρος Μπλαζάκης. Δεν ακολούθησαν. Μένουν και κρύβονται. Θα εμφανιστούν το 75, μετά τη μεταπολίτευση, αφού αμνηστευθούν ….
Οι 6 παράνομοι αναχωρούν το 1962, από τη Γλυφάδα. Από εδώ, με τη βοήθεια Ιταλών συντρόφων, διέφυγαν στη Βουδαπέστη και από εκεί, έφτασαν στην Τασκένδη της Σοβιετι-κής Ενωσης όπου έμειναν 14 χρόνια. Εδώ απέκτησαν τα παιδιά τους, σπούδασαν, εργά-στηκαν, διαφώνησαν με το επίσημο Κόμμα το 1968 και πλήρωσαν ακριβά τις συνέπειες των απόψεων τους. Επαναπατρίστηκαν όλοι τους το 1976, διαγραμμένοι από το Κόμμα.
Η ταινία ντοκιμαντέρ ξεκίνησε, με αφορμή το βιβλίο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή, που ένα μέρος του περιγράφει τα παραπάνω γεγονότα, αλλά το ίδιο το βιβλίο εκτείνεται χρονολογικά σε πολύ μεγαλύτερη περίοδο.
Εμείς εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας και παρακολουθούμε τη διαδρομή των 6 παράνομων ανταρτών μόνο για τη χρονική περίοδο από τη μάχη της Σαμαριάς (1948) έως την αναχώρηση τους στην Ιταλιά ( 1962). Οι 3 απ΄αυτούς ζουν (Νίκος & Αργυρώ Κοκοβλή, και Γιάννης Λιονάκης) και αποτελούν τα κεντρικά πρόσωπα του ντοκιμαντέρ.
Η ταινία διερευνά το “θαύμα” της αντοχής των τσακισμένων υπολειμμάτων του Δημοκρατικού Στρατού, μετά τον Εμφύλιο, στη Δ. Κρήτη και την αυτοθυσία των απλών ανθρώπων που τους τροφοδοτούσαν και τους έκρυβαν τόσα χρόνια.
Πώς και γιατί “οι πρωταγωνιστές” άντεξαν αυτά τα βάσανα, κυνηγημένοι από πολυά-ριθμους, πάνοπλους και φανατισμένους κυνηγούς, μέσα στις σπηλιές των βουνών και της θάλασσας, στους στάβλους, στους βόθρους, σε κρύπτες κάτω από τα θεμέλια των σπιτιών, νηστικοί και διψασμένοι, γυμνοί και ξυπόλυτοι, παγωμένοι και άρρωστοι ;
Πώς και γιατί, ενώ όλα τα σκιάζει η φοβέρα, οι “αφανείς”, οι απλοί άνθρωποι, άνοιγαν μαζί με τη ψυχή τους και τα σπίτια τους για να δεχτούν τους κυνηγημένους, να τους κρύψουν, να τους ταΐσουν και να τους βοηθήσουν στον αγώνα ;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν την ταινία.
Οι “πρωταγωνιστές” και οι “αφανείς”, αυτής της ιστορίας, εξ ίσου λαμπροί, φωτεινοί και δυσεύρετοι, είναι η ενσάρκωση και τα σύμβολα ενός αγώνα που για να ξεπεράσει αυτές τις απίστευτες δυσκολίες, δεν φτάνει μονάχα η πίστη σε κάποια ιδεολογία, όσο ανώτερη κι αν είναι. Απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο : μια βαθιά προσήλωση στον ίδιο τον άνθρωπο, και στην αξιοπρέπειά του. Και αυτό είναι το θέμα της ταινίας ….





ή
εδω

24 Νοεμβρίου 2013

The Pianist - Ο Πιανίστας





The Pianist - Ο Πιανίστας


ΤΑΙΝΙΑ
Ο Βλαντισλάβ Σπίλμαν ένας διάσημος Πολωνό-Εβραίος πιανίστας που δουλεύει στον ραδιοφωνικό σταθμό της Βαρσοβίας, βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει με το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία, τον Σεπτέμβριο του 1939. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής που λαμβάνει χώρα τους επόμενους μήνες, οι συνθήκες διαβίωσης των Εβραίων σταδιακά χειροτερεύουν και τα δικαιώματά τους περιορίζονται. Τελικά συγκεντρώνονται όλοι το 1940 στο γκέτο της Βαρσοβίας. Εκεί αντιμετωπίζουν την πείνα, την καταδίωξη και τον εξευτελισμό από τους Ναζί και τον συνεχή φόβο του θανάτου ή βασανισμού. Ο Σπίλμαν όμως  θα καταφέρει να ξεφύγει.  Στη συνέχεια βλέπουμε την προσπάθεια του Σπίλμαν για επιβίωση μέσα από τις αντιξοότητες τις οποίες αντιμετωπίζει. Οι καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει γίνονται όλο και πιο δύσκολες με τον καιρό, το τέλος όμως θα είναι λυτρωτικό για τον ίδιο.


(Για να δουμε την ταινια:
1-  παταμε Proceed to video...,
2- κλεινουμε τις διαφημισεις που ανοιξε
3- παταμε στο κουμπι 'play' πάνω στην εικόνα
4- ξανακλείνουμε τις διαφημίσεις
5- ΜΗΝ πατήσετε πουθενά αλλού )


Πατηστε εδω

 ή


ή

21 Νοεμβρίου 2013

MUTE - Αφωνία




MUTE - Βουβαμάρα


Η οπτικοποίηση ενος οικονομικου βιασμού
Χωρίς πολλά λόγια. Ή ακόμα καλύτερα, χωρίς λόγια.Το  Mute απαντά στα ακόλουθα ερωτήματα: Ποια είναι η εικόνα της ελληνικής κρίσης; Ποιο είναι το χρώμα της; Ένας οικονομικός βιασμός που στη συνέχεια μετατρέπεται σε κοινωνικος.


Πατηστε εδω

ή
εδω

Dublin's Trap - Η παγίδα του Δουβλίνου.




Dublin's Trap  Η παγίδα του Δουβλίνου.


Ο Bryan Carter ήρθε στην Αθήνα το 2011 και γύρισε ένα ντοκυμαντέρ για τις συνθήκες που επικρατούν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι μετανάστες και πρόσφυγες βρίσκονται στη χώρα μας “χωρίς χαρτιά”, τις συνθήκες στις οποίες κρατούνται και τις ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον τους. Επιπλέον, σε αυτό το ντοκυμαντέρ παρουσιάζει και την παγίδα των συμφωνιών που εγκλωβίζουν τους αιτούντες άσυλο σε συγκεκριμένες περιοχές – παρομοιάζει τη συνθήκη του Δουβλίνου σαν “παγίδα” για αυτούς τους ανθρώπους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση ενός Αφγανού πρόσφυγα ο οποίος έφυγε από τη χώρα του γιατί κινδύνευε η ζωή του, έφτασε στην Ελλάδα όπου οι συνθήκες ήταν τραγικές, οπότε προσπάθησε και κατάφερε να φτάσει στο Βέλγιο, όπου και ζήτησε άσυλο. Το Βέλγιο αρνήθηκε να του το παράσχει και επιπλέον τον μετέφεραν… και πάλι στην Ελλάδα!
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαίωσε τον Αφγανό πρόσφυγα, καθώς έκρινε ότι και η Ελλάδα παραβιάζει τις συνθήκες (καθώς είναι αποδεδειγμένα τραγική η κατάσταση για όσους αιτούνται άσυλο), αλλά και το Βέλγιο δεν έπραξε ως όφειλε βάσει των συνθηκών, καθώς  είναι ξεκάθαρο (πια) ότι θα παραβιαστούν τα θεμελιώδη δικαιώματα του πρόσφυγα με την μεταφορά του στην Ελλάδα (δεν επιτρέπεται να στείλεις τον πρόσφυγα/μετανάστη/αιτούντα άσυλο, σε μια χώρα που ξέρεις εξαρχής ότι θα καταπατηθούν τα θεμελιώδη δικαιώματά του).


Πατηστε εδω

20 Νοεμβρίου 2013

Εργοστάσια Απορριμμάτων: Το μεγάλο φαγοπότι των εργολάβων




Εργοστάσια Απορριμμάτων: Το μεγάλο φαγοπότι των εργολάβων


Το ντοκιμαντέρ της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. με τίτλο «Εργοστάσια Απορριμμάτων: Το μεγάλο φαγοπότι των εργολάβων» παρουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά αλλά και περιβαλλοντικά εγκλήματα της εποχής μας και συγκεκριμένα το ανεπανόρθωτο πλήγμα που θα υποστεί το Δημόσιο συμφέρον, το περιβάλλον αλλά και οι πολίτες, από την κατασκευή ιδιωτικών εργοστασίων διαχείρισης απορριμμάτων.
Μέσα από συνεντεύξεις περιβαλλοντολόγων, ακαδημαϊκών αλλά και πολιτικών αναδεικνύονται επίσης αποτυχημένα παραδείγματα ανάλογων επιλογών σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ο ρόλος της καγκελαρίου Μέρκελ και του Γερμανού υπουργού Χανς Γιοακίμ Φούχτελ αλλά και η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στο χώρος της αποκομιδής και διαχείρισης απορριμμάτων


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

17 Νοεμβρίου 2013

Φασισμός και τα ρουσφετια της επταετίας




Φασισμός και τα ρουσφετια της επταετίας


Ο φασισμός και τα ρουσφέτια της δικτατορίας.


Πατηστε εδω

περισσοτερες πληροφοριες

εδω

16 Νοεμβρίου 2013

ΘΥΜΑΜΑΙ (Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο)




ΘΥΜΑΜΑΙ (Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο)


Δύο τραγικοί γονείς, ο Γιάννης Κομνηνός και η Ανθή Μυρογιάννη, ξεδιπλώνουν εμπρός στο φακό το οδυνηρό δίχτυ της προσωπικής και οικογενειακής τους τραγωδίας αφού έχασαν τα παιδιά τους στα δραματικά γεγονότα του τριημέρου.


Πατηστε εδω

13 Νοεμβρίου 2013

Sisa, το drug που σκοτώνει την Αθήνα




Sisa, το drug που σκοτώνει την Αθήνα


Το φτηνό νακρωτικό έχει μετατρέψει τους χρήστες που δεν έχουν χρήματα για ηρωίνη σε ζόμπι. Το Sisa φτιάχνεται από αμφεταμίνες, κρυσταλλική μεταμφεταμίνη αλλά και υγρά μπαταρίας, λάδια μηχανής, σαμπουάν, χλωρίνη. Κοστίζει μόλις 1 με 2 ευρώ η δόση. Επιτίθεται στην αντίληψη του χρήστη και καταστρέφει τη σκέψη. Σκοτώνει και σε κάνει να θέλεις να σκοτώσεις χωρίς να το καταλάβεις.

Η Guardian κάνει ρεπορτάζ στο κέντρο της πόλης: οι ναρκομανείς στην Αθήνα γίνονται όλο και πιο αυτοκαταστροφικοί εξαιτίας της κρίσης. Το τεράστιο ποσοστό ανεργίας μεταξύ των νέων ελλήνων (64%) συνδέεται με το γεγονός. Οι ναρκομανείς που μένουν στους δρόμους της Αθήνας πεθαίνουν, επειδή δεν έχουν στέγη να καταφύγουν.
Ο επικεφαλής του ΚΕΘΕΑ, Χαράλαμπος Πουλόπουλος, είναι σαφής: το sisa συμβολίζει τον κατήφορο της Ελλάδας. Την οικονομική κρίση και την ανεργία. Είναι το «ναρκωτικό της λιτότητας» και η απάντηση των εμπόρων στους ναρκομανείς που δεν έχουν πλέον χρήματα να αγοράσουν τη δόση τους.

Η σεξουαλική υπερδιέγερση που προκαλεί το sisa έχει ως συνεπαγωγή την αύξηση κρουσμάτων αφροδίσιων νοσημάτων, HIV και ανεπιθύμητων κυήσεων. «Πέρυσι δύο άστεγες ναρκομανείς γέννησαν κυριολεκτικά στο δρόμο, μέσα στο κέντρο της πόλης».


Πατηστε εδω

ή

12 Νοεμβρίου 2013

Η ιστορία της Χρυσής Αυγής και οι χρηματοδότες των ναζιστικών οργανώσεων





Η ιστορία της Χρυσής Αυγής και οι χρηματοδότες των ναζιστικών οργανώσεων



Τον ρόλο των εκατομμυριούχων υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής και των αδελφών οργανώσεων στην Ευρώπη φωτίζει η εκπομπή «360ο» . Η Σοφία Παπαϊωάννου ταξιδεύει στο Λονδίνο και αποκαλύπτει μέσα από μαρτυρίες-ντοκουμέντο τις διεθνείς διασυνδέσεις του νεοναζιστικού μορφώματος, τις χρηματοδοτήσεις, αλλά και τις χαμένες ευκαιρίες να τεθεί εκτός νόμου. Ένας Έλληνας πολυεκατομμυριούχος στέκεται στο επίκεντρο των αποκαλύψεων της εκπομπής μέσα από την μαρτυρία του Βρετανού ερευνητή Τζέρι Γκέιμπλ, τον οποίο συνάντησε τυχαία σε ένα πάρτι.

Ο Γκέιμπλ ακολουθεί τα χνάρια των νεοφασιστικών οργανώσεων στην Ευρώπη επί 50 χρόνια. Η έρευνα του εστιάζει στον Έλληνα πολυεκατομμυριούχο και τον ομοϊδεάτη του Ιταλό -επίσης- πολυεκατομμυριούχο και επικεφαλής ακροδεξιού κόμματος ,οι οποίοι όπως ο ίδιος υποστηρίζει, κινήθηκαν στο παρασκήνιο και βρέθηκαν στο πλευρό των Ελλήνων ακροδεξιών από τα πρώτα χρόνια της διαδρομής τους έως σήμερα. Η εκπομπή παρουσιάζει και την παράλληλη πορεία στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης Ελλήνων και Ιταλών ακροδεξιών. Ο Ιταλός ακροδεξιός Ρομπέρτο Φιόρε και ο Νίκος Μιχαλολιάκος συναντώνται δεκαετίες αργότερα δύο χρόνια πριν την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο.
Όπως λέει ο Βρετανός ερευνητής, ο Έλληνας πολυεκατομμυριούχος και ο επικεφαλής της Ιταλικής ακροδεξιάς που και αυτός είναι πλέον επιχειρηματίας, είχαν επίσης παράλληλους βίους. Η Χρυσή Αυγή διατήρησε στενές σχέσεις, τόσο με Βρετανούς, όσο και Ισπανούς νεοναζί. Η εκπομπή στέκεται και στις στιγμές, όπου σύμφωνα με τους αναλυτές χάθηκε η ευκαιρία από την Πολιτεία να σταματήσει την δράση της.


Πατηστε εδω

ή
εδω

9 Νοεμβρίου 2013

Παλαιστίνη: Η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου




Παλαιστίνη: Η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου


Πεντάλεπτο βίντεο για τους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους


Πατηστε εδω

ή
εδω

7 Νοεμβρίου 2013

1985.....




1985.....



Ένα βίντεο για τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά το 1985 , από την Αναρχική Αρχειοθήκη


Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 - 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο 27 χρόνος τότε αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων στη διασταύρωση των οδών Στουρνάρη και Μπόταση,
 καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων αφου είχαν βαλει  φωτιά με βόμβες μολότοφ στην κλούβα των ΜΑΤ.Ασθενοφόρο τον μεταφέρει στον Ευαγγελισμό όπου διαπιστώνεται ο θάνατός του.
Αμέσως μετά τον θάνατο του Καλτεζά καταλαμβάνεται από αναρχικούς σε ένδειξη διαμαρτυρίας το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης Νοεμβρίου δίνεται η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή γίνεται με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976, και οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν 37 άτομα τα οποία ξυλοκοπούν, ενώ λίγοι καταφέρνουν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες.
Ύστερα από τα γεγονότα υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους για λόγους ευθιξίας ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Θανάσης Τσούρας, τις οποίες ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν έκανε δεκτές.
Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο ενας αστυνομικος και να τραυματιστούν δεκατέσσερις συνάδελφοί του.
O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 26/1/1990 από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο με ψήφους 6-1. Από τους δικαστές που τον έκριναν αθώο, πέντε υποστήριξαν πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία από πρόθεση εν βρασμώ ψυχικής ορμής σε κατάσταση άμυνας (τρεις υποστήριξαν πως έγινε υπέρβαση των ορίων της άμυνας λόγω φόβου, ταραχής και πανικού) και ένας πως επρόκειτο για ανθρωποκτονία ενσυνείδητης αμέλειας καθ' υπέρβαση των ορίων άμυνας λόγω φόβου και ταραχής. Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της Αριστεράς και αναρχικούς.


Πατηστε εδω

ή
εδω

σκηνές απο την κηδεία..
εδω

5 Νοεμβρίου 2013

ULRIKE MARIE MEINHOF- ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ




ULRIKE MARIE MEINHOF- ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ


Η Ουλρίκε Μάινχοφ, από τα ιδρυτικά μέλη (1970) της οργάνωσης Rote Armee Fraction, θεωρούνταν μέχρι και το θάνατό της, το 1976 στις φυλακές της Στουτγάρδης, ως ο θεωρητικός ηγετικός νους της ομάδας. Σήμερα εξακολουθούμε να τη βάζουμε στο απλοϊκό καλούπι του "αναρχικού εχθρού του κράτους" ή του μάρτυρα.
Το κινηματογραφικό πορτραίτο της Ουλρίκε Μαρί Μάινχοφ δεν κάνει μόνο αναδρομή στο ιστορικό μιας ζωής, βάζοντας σε κοντινόπλάνο τον άνθρωπο προβάλλει εξίσου και τους ιστορικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Οι χώροι όπου διαδραματίστηκε η ζωή της Μάινχοφ, συναντήσεις και συζητήσεις με ανθρώπους που επηρέασαν αποφασιστικά τη διακεκριμένη δημοσιογράφο από τα παιδικά της χρόνια ως και την εποχή των ανταρτών των πόλεων, κάνουν την ίδια την ταινία ντοκουμέντο.
Η ταινία δεν εντοπίζει μόνο τη θέση της Μάινχοφ στη συλλογική μνήμη, την επαναπροσδιορίζει.


Πατηστε εδω

4 Νοεμβρίου 2013

ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ




ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ


Ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και βασισμένο σε κινηματογραφικά ντοκουμέντα επαγγελματιών οπερατέρ οι οποίοι κατέγραψαν με την κάμερά τους τα γεγονότα. Έλληνες κινηματογραφιστές και συνεργάτες ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων περιγράφουν σκηνές από την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 όπως τις βίωσαν ως αυτόπτες μάρτυρες, τις επικίνδυνες συνθήκες κινηματογράφησης, τις τεχνικές δυσχέρειες, τις αντιξοότητες ως προς τη διοχέτευση του δημοσιογραφικού τους υλικού στο εξωτερικό, αλλά και τις συλλήψεις τους από το δικτατορικό καθεστώς και την κακοποίησή τους, όπως στην περίπτωση του ΝΙΚΟΥ ΠΑΤΣΑΒΟΥ, συνεργάτη της γερμανικής τηλεόρασης, ο οποίος ανεβασμένος στην κολώνα της πύλης του Πολυτεχνείου γκρεμίστηκε μαζί της με την είσοδο του τανκ.
Το κινηματογραφικό υλικό του ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει στιγμιότυπα από τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, το συγκεντρωμένο πλήθος και τα αντιδικτατορικά συνθήματα. Παρακολουθούμε το χρονικό των γεγονότων με εικόνες από το προαύλιο του Πολυτεχνείου και τους εσωτερικούς χώρους --αίθουσα του ραδιοφωνικού πομπού, αμφιθέατρα-συνεντεύξεις και δηλώσεις των φοιτητών σε έλληνες και ξένους δημοσιογράφους, την πορεία των εργαζομένων και των σπουδαστών το πρωί της 16ης Νοεμβρίου αλλά και τη σκηνή την ίδια νύχτα της επέμβασης του στρατού και της εισβολής του τανκ, που κάλυψε ολλανδικό τηλεοπτικό συνεργείο από το απέναντι ξενοδοχείο. Περιέχονται επίσης, σκηνές που γυρίστηκαν κατ' εντολήν της στρατιωτικής δικτατορίας-φιλμ ΣΙΝΑΝΙΔΗ-από την έξοδο του τανκ από το Πολυτεχνείο λίγο μετά την εισβολή και από την επόμενη ημέρα της καταστολής της εξέγερσης και της κήρυξης του στρατιωτικού νόμου


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

2 Νοεμβρίου 2013

ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ BUSINESS




ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ BUSINESS


Τον Ιούλιο του 2011, το Κέρας της Αφρικής πλήττεται από λιμό. Πάνω από 13 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται από την πείνα. Η Σομαλία, η Κένυα και η Αιθιοπία βρίσκονται στο επίκεντρο μιας τρομερής ανθρωπιστικής κρίσης και τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν έκκληση στη διεθνή κοινότητα για άμεση επισιτιστική βοήθεια.
Είναι η πολλοστή φορά που ένας λιμός σκορπά το θάνατο στην Αφρική. Εδώ και δεκαετίες οι οθόνες μας γεμίζουν από εικόνες σκελετωμένων Αφρικανών και πάντα ο λεγόμενος ανεπτυγμένος κόσμος τους στέλνει βοήθεια. Τι, όμως, δε γίνεται σωστά και η Μαύρη Ήπειρος εξακολουθεί να πεινάει; Γυρισμένο στην Κένυα και τις Η.Π.Α., τις δύο άκρες του ανθρωπιστικού νήματος, το «Φιλανθρωπία, Διπλωματία και Business» διερευνά τις όχι και τόσο αλτρουιστικές πτυχές ενός συστήματος, που  εγκλωβίζει τα φτωχά κράτη της Αφρικής στο φαύλο κύκλο της εξάρτησης και της πείνας.


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω

ή
εδω

ή

31 Οκτωβρίου 2013

Πώς να σωπάσω?




Πώς να σωπάσω?


Ένα βίντεο αναφορά στη χωρίς μέτρο και σχεδιασμό χωροθέτηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές με μόνο σκοπό τα οφέλη των εταιριών από την πώληση του ρεύματος, στο όνομα μιας απροσδιόριστης και νόθας «ανάπτυξης». Οι πολίτες της Κρήτης αντιστέκονται, οργανώνονται και αγωνίζονται με κάθε τρόπο ενάντια στην καταπάτηση του τόπου τους...

Η ταινία «Πώς να σωπάσω» είναι μια συμπαραγωγή του Παγκρήτιου Δικτύου κατά των Βιομηχανικών ΑΠΕ και της Τηλεόρασης από τους Πολίτες για το θέμα της επέλασης της «πράσινης» ενέργειας στην Κρήτη.


Πατηστε εδω

ή
εδω

30 Οκτωβρίου 2013

Στις αιθουσες της πληξης




Στις αιθουσες της πληξης


Οι Ανυπάκουοι Μαθητές είναι μια αυτοοργανωμένη συλλογικότητα μαθητών και μαθητριών από διάφορα σχολεία της Πάτρας και βασικός τους στόχος είναι η διάδοση του μηνύματος της κοινωνικής αμφισβήτησης, ενάντια στο εκπαιδευτικό σύστημα. Λειτουργούν αντιιεραρχικά και όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται μέσω συνέλευσής η οποία πραγματοποιείται  στην Ανατόπια.και μπορούν να συμμετέχουν σε αυτή όλοι μαθητές και μαθήτριες.


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω


28 Οκτωβρίου 2013

Σουμπερίτες - Τα ελληνικά SS (Δυο μέρη)




Σουμπερίτες - Τα ελληνικά SS (Δυο μέρη)


Πρώτο Μέρος
«Σουμπερίτες». Οι Έλληνες συνεργάτες των γερμανών δολοφόνων. Η αιματηρή πορεία του "Σώματος Κυνηγών" με επικεφαλής τον Φρίτς Σούμπερτ ,στο οποίο συμμετείχαν έλληνες προδότες. Πώς αιµατοκύλησαν Κρήτη και Μακεδονία στο όνομα του Χίτλερ.

6 Οκτωβρίου 1943. Στην  Κρήτη ο επιλοχίας Φριτς Σούμπερτ που έχει σχηματίσει ειδική ομάδα κυνηγών με στόχο να χτυπήσει το αντάρτικο στην Κρήτη, φθάνει στο χωριό Καλή Συκιά στο Ρέθυμνο. Ο Σούμπερτ ανακρίνει τους κατοίκους και όταν διαπιστώνει ότι δεν αποσπά πληροφορίες  δένει 12 γυναίκες , πυρπολεί κάποια σπίτια και τις πετάει μέσα για να καούν ζωντανές.
Αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές διεστραμμένες ενέργειες του γερμανού υπαξιωματικού που έσφαξε εκατοντάδες ‘Έλληνες ,έκαψε δεκάδες χωριά κα ξεκλήρισε    ολόκληρες οικογένειες στην Κρήτη και την Μακεδονία.
Μεχρι πρόσφατα υπήρχε η εντύπωση ότι ο Σούμπερτ είχε Ελληνικές ρίζες.  Σύμφωνα με νεότερες έρευνες όμως τεκμηριώνεται ότι ήταν Γερμανός που μιλούσε ελληνικά και στην απελευθέρωση χρησιμοποίησε το όνομα Κωνσταντινίδης  για να αποφύγει την σύλληψη.
Ο Σούμπερτ από µεταφραστής και κατάσκοπος, εξελίχθηκε σε έναν πανίσχυρο διοικητή σώµατος περίπου 150 ανδρών. Δημιούργησε στο Ηράκλειο της Κρήτης «σώμα κυνηγών», αφού  στρατολόγησε ‘Ελληνες πολίτες , αλλα και ποινικούς κρατούμενους, οι οποίοι φόρεσαν την γερμανική στολή και έκαναν φρικτά εγκλήματα κατά των συμπατριωτών τους με αντάλλαγμα την ελευθερία τους.
Η εκπομπή φωτίζει το δράμα των κατοίκων στο χωριό  Κρουσώνας  του Ηρακλείου. Το χωριό είχε αντιστασιακή δράση αλλά μία ισχυρή οικογένεια του  Κρουσώνα ,οι Τζουλιάδες  εντάχθηκαν στην ομάδα του Ναζί εγκληματία και συμμετείχαν στα εγκλήματά του !
Γι αυτό στην  Κρήτη ο χαρακτηρισμός  «Σουμπερίτης» ακόμα και στις μέρες μας αποτελεί μεγάλη βρισιά και είναι  συνώνυμο του προδότη και  του στυγνού εγκληματία .
Η εκπομπή φωτίζει όλο το χρονικό , αλλά και το παρασκήνιο της δράσης της εγκληματικής ομάδας, που σκότωνε γυναίκες και παιδιά στο όνομα του ναζισμού. Το πρώτο θύμα ήταν ο κοινοτάρχης του ορεινού χωριού Όρος Ρεθύμνου Παντελής Παπαδάκης, πατέρας οκτώ ανήλικων παιδιών.
Συγκλονιστική ειναι η ιστορία του Δημήτρη Γρυντάκη από την  Καλή  Συκιά Ρεθύμνου, που τότε ήταν μωρό. Ένας « Σουμπερίτης» τον άρπαξε από την αγκαλιά της μητέρας του, τον πέταξε στα ξερόκλαδα και εντελώς συμπτωματικά σώθηκε καθώς μετά από λίγα λεπτά έκαψαν ζωντανή τη μάνα του
Ανατριχιαστική είναι και η περιγραφή του πρώην βουλευτή Κώστα Μπαντουβά, τον πατέρα του οποίου οι Σουμπερίτες βασάνισαν φρικτά μεχρι θανάτου για να αποκαλύψει στοιχεία απο την αντιστασιακή δράση της οικογενείας του και τελικά τον έθαψαν ζωντανό.
Ο Σούµπερτ παρέµεινε στην Κρήτη από τον Αύγουστο του 1941 ως τον Ιανουάριο του 1944. Σ αυτό το διάστηµα εκτέλεσε περισσότερους απο   200 πατριώτες και έκανε αναρίθµητους βασανισµούς  . Στη συνέχεια  ο υπαξιωματικός  μετατέθηκε στη Θεσσαλονίκη, και  συνέχισε την σαδιστική  του δράση στο μακεδονικό έδαφος.

Δεύτερο Μέρος
Το ολοκαύτωμα στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης και η σφαγή στα Γιαννιτσά από τις γερμανοντυμένες ομάδες του Φρίτς Σούμπερτ και του Ελληνα απότακτου συνταγματάρχη Γεώργιου Πούλου.

Το δεύτερο μέρος της αποκαλυπτικής έρευνας της «Μηχανής του Χρόνου» για την εγκληματική δράση των δοσίλογων, που υπηρέτησαν στο πλευρό των κατακτητών και κυνήγησαν κάθε μορφή αντίστασης στην κατεχόμενη Ελλάδα.
Επιζώντες, συγγενείς θυμάτων, αλλά και ιστορικοί ερευνητές, αποκαλύπτουν το σκοτεινό πρόσωπο των προδοτών και περιγράφουν το μηχανισμό θανάτου, που στήθηκε στο όνομα του Χίτλερ.
Η «Μηχανή του Χρόνου» φωτίζει ακόμη τον ρόλο του απότακτου συνταγματάρχη του ελληνικού στρατού, Γεωργίου Πούλου, ο οποίος όχι μόνο συνεργάστηκε με τους Σουμπερίτες, αλλά με έδρα την Κρύα Βρύση Πέλλας δημιούργησε δικό του στρατό στην υπηρεσία της Βέρμαχτ, διαπράττοντας σωρεία εγκλημάτων κατά αμάχων. Είναι ένα ακόμα άγνωστο κομμάτι δοσιλογισμού στο οποίο πήραν μέρος Έλληνες εθελοντές, αλλά και βίαια στρατολογηθέντες πολίτες. Σημαντική θεωρείται η μαρτυρία στην εκπομπή ενός άνδρα, που υπηρέτησε σε άοπλη υπηρεσία στο τάγμα Πούλου, για τις πρακτικές του απότακτου αξιωματικού, αλλά και την στάση της δικαιοσύνης, που μεταπολεμικά αθώωσε τους Πουλικούς για τα εγκλήματά τους.
Η έρευνα επιχειρεί να καταγράψει αυτούς που συμμετείχαν στις δολοφονικές ομάδες, τα κίνητρα της συμμετοχή τους, καθώς και το τέλος των ίδιων και των αδίστακτων διοικητών τους.

Πρώτο Μέρος
 Πατηστε εδω

ή
εδω

Δεύτερο Μέρος
 Πατηστε εδω

ή
εδω

24 Οκτωβρίου 2013

ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΑΕΡΑ





ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΑΕΡΑ

Είχατε ποτέ φανταστεί πως ο καθαρός αέρας μπορεί να γίνει αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής; Κι όμως, η ικανότητα των φυτών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, σήμερα μπορεί να αποτιμηθεί σε χρήμα και να αποφέρει μεγάλα κέρδη. Μια καινούρια χρηματιστηριακή αγορά, η Αγορά του Άνθρακα, έχει ήδη γεννηθεί!


ή

ή

ή

ή

22 Οκτωβρίου 2013

Μάθε παιδί μου γράμματα




Μάθε παιδί μου γράμματα


Έξι χρόνια στο δημοτικό. Έξι χρόνια στο γυμνάσιο, δώδεκα. Έξι χρόνια στο πολυτεχνείο, δεκαοχτώ. Έξι χρόνια στο εξωτερικό, εικοσιτέσσερα. Και έξι χρόνια μέχρι που να πάω σχολείο, τριάντα. Μέχρι τα τριανταέξι που είμαι, ακόμα άλλα έξι χρόνια. Πού πήγανε; Τι γίνανε έξι χρόνια;

«Μάθε παιδί μου γράμματα» είναι ο τίτλος της κοινωνικής κωμωδίας του 1981 σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Μαραγκού και πρωταγωνιστές τους Βασίλη Διαμαντόπουλο, Νίκο Καλογερόπουλο, Κώστα Τσάκωνα και Άννα Μαντζουράνη. Αποτελεί κοινωνική κριτική της μεταπολιτευτικής ελληνικής κοινωνίας, με τις έντονες ιδεολογικές αγκυλώσεις και παράλληλα την αδυναμία και την έλλειψη βούλησης από το ελληνικό κράτος να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό. Παράλληλα εξετάζεται και η εξάρτηση της ελληνικής εκπαίδευσης τόσο από σχήματα και νοοτροπίες του παρελθόντος όσο και από την εξουσία, της οποίας καλείται να γίνει φερέφωνο.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα χωριό της ορεινής Αρκαδίας (η ταινία έχει γυριστεί στη Στεμνίτσα, τη Δημητσάνα, τη Λαγκάδια, την Καρύταινα χωριά της περιοχής) λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου πεσόντων κατά την Κατοχή αναστατώνουν την τοπική κοινωνία, καθώς παραλείπεται το όνομα του Χρίστου Καναβού, ενός κομμουνιστή αντιστασιακού που σκοτώθηκε στην περιοχή. Ο Περικλής (Β. Διαμαντόπουλος), συντηρητικός διευθυντής του Γυμνάσιου, έρχεται σε σύγκρουση τόσο με τη γυναίκα του Ελπίδα (Α. Ματζουράνη) όσο και με τους δυο γιους του Σωκράτη (Ν. Καλογερόπουλος) και Δημοσθένη (Κ. Τσάκωνα) που υπερασπίζονται το δικαίωμα της Χρυσάνθης (Ειρήνη Καζάκου) και της οικογένειάς της να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη του Καναβού.


Πατηστε εδω

ή
εδω

ή
εδω