Η ζωή στους βράχους

 

Η ζωή στους βράχους

«Η ζωή στους βράχους» πιάνει το νήμα περίπου από κει που το άφησαν τα «Πουλιά στο βάλτο».

Την επαύριο της αποχώρησης των γερμανικών δυνάμεων τον οκτώβρη του 1944, το ΕΑΜ ελέγxει μεγάλο κομμάτι της υπαίθρου. Η κυβέρνηση παπανδρέου εκδίδει τελεσίγραφο στις 2 Δεκέμβρη

1944 για αφοπλισμό των ενόπλων αντιστασιακών δυνάμεων. Το ΕΑΜ διοργανώνει συλλαλητήριο στις 3 Δεκεμβρίου, το οποίο πνίγεται στο αίμα από βρετανικές δυνάμεις υποβοηθούμενες από παραστρατιωτικές ομάδες («Χ»), οι οποίες συνδράμουν στη συνέχεια την αστική ελληνική κυβέρνηση στη σύγκρουση µε τον ΕΛΑΣ στην πρωτεύουσα. Αμέσως ξεσπούν στην αθήνα και για 33 μέρες τα Δεκεμβριανά. Στις 11 γενάρη 1945 ο ΕΛΑΣ ηττημένος αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα.

Στις 2 φλεβάρη 1945, ξεκινά η Διάσκεψη της Βάρκιζας. Η Συμφωνία της Βάρκιζας υπογράφεται

στις 12 του ίδιου μήνα και περιλαμβάνει την αποστράτευση του ΕΛΑΣ και τον πλήρη αφοπλισμό του αφήνοντας κενά -ως πολιτική επιλογή- σχετικά με την αμνηστία δράσεων της αντιστασιακής περιόδου. Όπως χαρακτηριστικά έχει πει αντάρτισσα του ΕΑΜ, «Ήτανε ένα τρομερό σοκ αυτό. Δεν μπορούσαμε να το κατανοήσουμε. Γιατί οι νικητές να παραδώσουνε τα όπλα; Τα παραδώσαμε κλαίγοντας. Κι από κει και πέρα ξεκίνησε ένας διωγμός των αγωνιστών που πολέμησαν τον κατακτητή».

Η συμφωνία όπως ήταν αναμενόμενο τηρήθηκε μερικώς και σύμφωνα με τα συμφέροντα της

αστικής κυβέρνησης και των βρετανών. Η «Λευκή Τρομοκρατία» κράτους και παρακρατικών οργανώσεων (Χίτεες, ΜΑΥδες κ.α.) οδήγησε στο σχηματισμό ένοπλων ομάδων στα βουνά από πρώην μαχητές του ΕΛΑΣ που αρνούνταν να παραδώσουν τα όπλα - όπως αυτή του Βελουχιώτη - αλλά και απλών πολιτών που ήταν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αποκλεισμένοι και απειλούνταν με βιολογική εξόντωση ήταν σαφές ότι ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει.

Το 1946, το ΚΚΕ του ζαχαριάδη αψηφά τη γραµµή της µόσχας για συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Επιλέγει ξανά το δρόμο της ένοπλης παρανομίας, για τον οποίον είχε προηγουμένως αποκηρύξει αγωνιστές σαν το Βελουχιώτη. Ιδρύει τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας(ΔΣΕ).

Ο εμφύλιος λήγει επίσημα τον οκτώβρη του 1949, μα οι µνήµες των διώξεων, του βουνού, της

εξορίας, των δηλώσεων μετανοίας, των βασανιστηρίων, του αγώνα για λευτεριά και δικαιοσύνη παραμένουν. Αυτές τις µνήµες περιγράφουν στη «Ζωή στους βράχους», 33 αγωνίστριες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Μέσα από τη βιωματική αφήγηση αναδεικνύονται στο φιλμ της Αλίντα Δημητρίου οι εμπειρίες των αγωνιστριών που έζησαν μέσα στο ιστορικό Πλαίσιο του εμφυλίου.


Πατήστε εδω
ή
εδω
ή
εδω
ή
εδω

Πουλιά στο βάλτο

 

Πουλιά στο βάλτο

Το ντοκυμαντέρ "Πουλιά στο βάλτο” είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας και αναφέρεται στη συμμετοχή και την προσφορά των γυναικών στην Αντίσταση στις πόλεις αλλά και στα βουνά κατά τη διάρκεια της κατοχής. Στην ταινία παρουσιάζονται 32 γυναίκες που μετείχαν στον αγώνα, από τις 40 συνολικά που κατέθεσαν τις μαρτυρίες τους.

Στις 27/4/1941 τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα εισβάλουν στην αθήνα. Αμέσως λεηλατούν

όλα τα αγαθά, τον φυσικό πλούτο και την παραγωγή της χώρας. Η πείνα, ο θάνατος και η ανάγκη για επιβίωση γεννούν τις πρώτες μαζικές οργανώσεις αλληλεγγύης που έδρασαν κυρίως με τη μορφή συσσιτίων. Στη συνέχεια οργανώνεται ένα από τα μαζικότερα και μαχητικότερα αντιστασιακά κινήματαν στην Ευρώπη. Στις 11/9/1941 ιδρύεται ο Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (ΕΔΕΣ). Στις 27/9/1941 ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) υπό τον έλεγχο κυρίως του ΚΚΕ. Το Φεβρουάριο του 1942 το ΕΑΜ αποφάσισε την ίδρυση των ένοπλων αντάρτικων σωμάτων, τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ). Στις 22 Μαΐου συγκροτήθηκε το πρώτο ένοπλο τµήµα με επικεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη.

Οι γερμανικές αρχές κατοχής απάντησαν στην αντίσταση με σκληρή τρομοκρατία. Δημιούργησαν

τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Χαϊδάρι στην αθήνα και του παύλου µελά στη θεσσαλονίκη, έκαναν µπλόκα σε γειτονιές -κοκκινιά, καισαριανή, βύρωνα κ.α.- και ομαδικές εκτελέσεις στο σκοπευτήριο της καισαριανής ἡ στο επταπύργιο. Στην ύπαιθρο έκαψαν ολόκληρα χωριά και κωμοπόλεις και εκτέλεσαν μεγάλο τµήµα από τον πληθυσμό τους.

Κομμάτι των αιχμαλώτων αντιστασιακών μεταφέρεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη γερμανία. Την ίδια πορεία ακολουθούν οι εβραϊκές κοινότητες της χώρας.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής διορίστηκαν από τους κατακτητές τρεις ελληνικές κυβερνήσεις

(τσολάκογλου, λογοθετόπουλου και ράλλη). Η κυβέρνηση ράλλη με άρμα τον αντικομουνισμό και

προκειμένου να αντιμετωπίσει το ΕΑΜ σχηματίζει παραστρατιωτικές ομάδες, τα τάγματα ασφαλείας. Μαζί με την ειδική ασφάλεια της χωροφυλακής και το μηχανοκίνητο τµήµα της αστυνομίας πόλεων οργάνωσαν μπλόκα σε συνοικίες, εισβολές σε σπίτια και προχώρησαν σε συλλήψεις, βασανισμούς, βιασμούς και εκτελέσεις αντιστασιακών.

Στις 12/10/1944 αποχωρούν τα γερμανικά στρατεύματα και αμέσως εγκαθίσταται η κυβέρνηση

εθνικής σωτηρίας του γεώργιου παπανδρέου, µε τη συμμετοχή του ΕΑΜ. Μαζί του καταφθάνουν

βρετανικά στρατεύματα υπό τη διοίκηση του στρατηγού Σκόµπυ με σκοπό τον πολιτικοστρατιωτικό έλεγχο, την σταθεροποίηση αστικού καθεστώτος και την εξουδετέρωση των κομμουνιστών. Μόλις ενάµιση μήνα μετά ξεσπούν τα Δεκεμβριανά και ο εμφύλιος.


Πατήστε εδω
ή
εδω