The Motorcycle Diaries

 

The Motorcycle Diaries


Τα Ημερολόγια Μοτοσικλέτας (Diarios de motocicleta) είναι μια βιογραφική ταινία παραγωγής του 2004 όπου δύο φίλοι από την Αργεντινή, ο Ερνέστο Γκεβάρα και ο Αλμπέρτο Γκρανάδο διασχίζουν την Λατινική Αμερική, σ' ένα ταξίδι που άλλαξε τις ζωές τους αλλά και την Ιστορία.

Ο Ernesto Guevara de la Serna και ο Alberto Granado μέλη της αγωνιζόμενης φοιτητικής κοινότητας βλέπουν πως στην Αργεντινή απουσιάζει η επαναστατική προοπτική, και αποφασίσουν να ζήσουν μια περιπέτεια ταξιδεύοντας σε όλη την Νότιο Αμερική, καβάλα στην μοτοσικλέτα του δεύτερου. Ένα σχέδιο που το έχουν ονειρευτεί από καιρό. Το ταξίδι διασκέδασης και αναζήτησης περιπέτειας θα μετατραπεί σε πορεία προς την αμετάκλητη ενηλικίωση και την δόμηση των πιστεύω τους.

Βασισμένη στα προσωπικά ημερολόγια των αληθινών προσώπων, το “Ημερολόγια Μοτοσικλέτας” δεν είναι ένα απλό road movie. Εκτός από τις αστείες καταστάσεις και τα απρόοπτα συμβάντα θα γνωριστούν και θα δεθούν με τους κοινωνικά/ταξικά αδικημένους/αποκλεισμένους κατανοώντας και ερμηνεύοντας τα προβλήματα τους, αφού το ταξίδι τους δεν έχει σχέση με τον επιφανειακό τουρισμό.

Πατήστε εδω
ή
εδώ

Σαμποτάζ στο πρόγραμμα εθελοντικής ρουφιανιάς (Βύρωνας 2005)

 

Σαμποτάζ στο πρόγραμμα εθελοντικής ρουφιανιάς (Βύρωνας 2005)




Μέσα στο κλίμα γενικευμένου πανικού και φόβου, επιμένουμε να κρατάμε την συλλογική μας ψυχραιμία και να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της εποχής μας με συλλογικό και ενεργητικό τρόπο. Σήμερα 1η Απρίλη του 2020, αποφασίσαμε να μοιραστούμε δημόσια κάτι που νιώθουμε πραγματικά δικό μας. Μια "κινηματογραφική" παραγωγή της Πρωτοβουλίας Βύρωνα και γύρω περιοχών ενάντια στον κοινωνικό χαφιεδισμό που αφορά τον αγώνα ενάντια στο πρόγραμμα εθελοντικής ρουφιανιάς που θέλησε να επιβάλλει ο δήμαρχος Χαρδαλιάς στον Βύρωνα το 2005. Μια στιγμή των κοινωνικών αντιστάσεων στις γειτονιές μας, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας ως συλλογικότητας αφού η συγκεκριμένη ιστορική στιγμή αποτέλεσε και την αφετηρία για την δημιουργία μας ως πολιτικής ομάδας, πριν 15 χρόνια. Σαν ψέμα, μας φαίνεται.

Σε καιρούς κοινωνικής απομόνωσης και κρατικής τρομοκρατίας, επιλέγουμε να επιστρατεύσουμε την αγωνιστική μας μνήμη και το...χιούμορ μας. Σε τέτοιες στιγμές, και τα δύο μπορούν να αποδειχτούν επαναστατικές αρετές αλλά ποσώς μας ενδιαφέρει αυτό.

Εδώ και μερικές μέρες, το τηλεοπτικό κοινό της χώρας έχει την τιμή να παρακολουθεί τα καθημερινά κρατικά ανακοινωθέντα όπου μεταξύ άλλων πρωταγωνιστεί ως νεόκοπος υφυπουργός πολιτικής προστασίας, ο Νίκος Χαρδαλιάς. Σε πολλούς και πολλές κάνει εντύπωση το βλοσυρό και επιβλητικό του ύφος. Μην το αδικείτε, είναι πραγματικά έτσι και χειρότερος. Γεννημένος τραμπούκος, γαλουχημένος ΟΝΝΕΔίτης και πρωτοπαλίκαρο των Rangers, γνωστής παρακρατικής ορδής τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ. Εμείς τον γνωρίσαμε ως δήμαρχο Βύρωνα με δημοτικούς συμβούλους της παράταξής του συνταξιούχους μπάτσους και πρώην υπαλλήλους της Αντιτρομοκρατικής. Αν κάτι πραγματικά υπηρέτησε και υπηρετεί με πάθος ο δικός μας "Νίκος" είναι το κράτος, το βαθύ κράτος. Και όσο πιο βαθιά τα νερά για το "Νίκο", τόσο το καλύτερο. Τώρα ως επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας θα μπορεί να κάνει παρέα με τον Μιχάλη τον Χρυσοχοϊδη, τον συνεπώνυμό του τον επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής, τους κάθε λογής εθελοντές και υπαλλήλους των σωμάτων ασφαλείας της χώρας. Εντέλει, αναγνωρίστηκε για το μακροχρόνιο "οικογενειακό" του έργο.

Και μιας και είπαμε για εθελοντές, να θυμίσουμε ότι ο Νίκος Χαρδαλιάς έγινε γνωστός στο Βύρωνα ακριβώς επειδή θέλησε να γεμίσει τις γειτονιές μας εθελοντές. ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ-ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ! Θέλησε δηλαδή να ιδρύσει ειδικό παρα-αστυνομικό σώμα εθελοντών ρουφιάνων για την "φύλαξη των γειτονιών μας". Μόνο που τότε, 15 χρόνια πριν, δεν του πέρασε. Και ο Νίκος το κρατάει μανιάτικο εδώ και 15 χρόνια. Γι' αυτό και τώρα, το σύμπαν συνωμότησε και του έδωσε την ευκαιρία να επανέλθει δριμύτερος. Θέλει να γεμίσει όλη τη χώρα εθελοντές-ρουφιάνους στο όνομα της καταπολέμησης μιας πανδημίας. Ή μάλλον καλύτερα, στο όνομα των κρατικών απαγορεύσεων και αποκλεισμών που επιβάλλονται με αφορμή τον COVID 19. Παρόλο που οι προκλήσεις της εποχής μας είναι πολλές και μεγαλύτερες, δεν ξεχνάμε τα βασικά.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΑΦΙΕΔΙΣΜΟ. ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ' ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.

Το μοιραζόμαστε μαζί σας. Προσοχή!! Δεν είναι φάρσα!!

ΥΓ.: Το αφιερώνουμε στον αγαπημένο μας "πρωταγωνιστή" απείθαρχο γείτονά μας που ακόμα και σήμερα, ακόμα και ως μέλος ευπαθούς ομάδας, συνεχίζει να περπατά στα στενά του Βύρωνα αναπνέοντας ελεύθερα.

Αλλά και σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όσους είναι εδώ και όσες λείπουν, που βρέθηκαν πλάι ο ένας στην άλλη στον αγώνα αυτόν. Τους στέλνουμε συντροφικούς χαιρετισμούς σε όποιο σημείο της γης κι αν βρίσκονται, όποιον αγώνα και αν δίνουν. Θα νικήσουμε!

Πατήστε εδω

Katzelmacher (1969)

 

Katzelmacher (1969)

Εκπληκτική αποτύπωση των αντιδράσεων του μικρόκοσμου μιας δυτικογερμανικής πολυκατοικίας απέναντι στην έλευση ενός «ακοινώνητου» έλληνα μετανάστη. Η δεύτερη και πολυβραβευμένη ταινία του Φασμπίντερ (Rainer Werner Fassbinder), της οποίας τα γυρίσματα διήρκεσαν μόλις εννέα ημέρες.

Το 1969, ο Φασμπίντερ γύρισε την εξαιρετική ταινία (Γείτονας / Ο Έλληνας Γείτονας) που βασίστηκε στο θεατρικό του έργο «Katzelmacher» (υβριστικός χαρακτηρισμός για τους μετανάστες από τις χώρες του Νότου) και με τον ίδιο στον ρόλο του Έλληνα, μιλάει για τον Γιώργο, έναν μετανάστη που μπαίνει στη ζωή τεσσάρων νεαρών ζευγαριών.

Ο ζαμανφουτισμός, η φιλοχρηματία, η πλήξη και η μονοτονία, των περισσότερων ενοίκων, δεν αργεί να θρέψει το μικρόβιο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

Πατήστε εδώ

CODA

 

CODA


Ένα ταξίδι μέσα στη ζωή, οδηγούμενος από τον ίδιο το Θάνατο, για να βρει ξανά το νόημά της και τελικά να την αποχαιρετήσει.

Η ιστορία αφορά ένα μεθυσμένο άντρα, ο οποίος βγαίνοντας από ένα μπαρ, φανερά κατεβεβλημένος από την μέθη του, σκοτώνεται ακαριαία σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο Χάρος δεν αργεί να εμφανιστεί πάνω από το άψυχο κορμί του και στην συνέχεια να διεκδικήσει την αχόρταγη ψυχή του.
--
Αφού είχε δίψα για ζωή, γιατί δεν ζούσε;
Είχε τόσα πολλά πράματα να κάνει και να επικοινωνήσει και τόσες πολλές εμπειρίες να γευτεί ενώ ήταν ζωντανός και αυτός προτιμούσε τη μέθη.
Η μιζέρια, η ρουτίνα και η καθημερινότητα τον είχε νικήσει. Μόνο αυτόν;


Πατήστε εδω
ή
εδώ

A message from greece

 

A message from greece

Τι πρέπει να γίνει.
Έτος παραγωγής το 2012 από τους αναρχικούς Ηρακλείου Κρήτης.

Αφιερωμένο σε όσους-ες αγωνίζονται, όπου κι αν βρίσκεστε


Πατήστε εδω

ή
εδώ

Απώθηση / Suppression

 

Απώθηση / Suppression

Η ταινία μιλάει για τους ανεκπλήρωτους έρωτες και επιθυμίες που έχει κάθε άνθρωπος. Μέσα στην κλειστή κοινωνία όμως που ζούμε με τα ταμπού και τα “πρέπει” μένουν στο κενό και συνήθως στο υποσυνείδητο. Ο Άντρας που εμφανίζεται από το όνειρο παίζει τον ρόλο του θεού και συνεπώς την ενδόμυχη κρυφή επιθυμία του πρωταγωνιστή.

Πατήστε εδω
ή
εδω

Alas negras - Μαύρα φτερά

 

Alas negras - Μαύρα φτερά

Μια ομάδα κινηματογράφησης, η SIE Films για λογαριασμό της 28ης Mεραρχίας,  πηγαίνει προς το μέτωπο της Huesca και καταγράφει τους βομβαρδισμούς των εθνικιστών στη Lérida. Οι βόμβες καταστρέφουν 1 σχολείο & προκαλούν το θάνατο πολλών παιδιών (Στις 2 Νοέμβρη ’37 βομβαρδίστηκε για 1η φορά η Lérida. Χτυπήθηκαν σοβαρά το λύκειο & η αγορά του Sant Lluís, σκοτώνοντας εκατοντάδες άτομα, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά & γυναίκες, και τραυματίζοντας σχεδόν 500 άτομα. Το έγκλημα προκάλεσαν 9 γερμανικά τρικινητήρια Heinkel, που σε 5′ έριξαν 13 τόνους βομβών στις κύριες αρτηρίες της πόλης).

Η Αεροπορία των Δημοκρατικών καταδιώκει τα γερμανικά αεροσκάφη που ευθύνονται για τη σφαγή. Έπειτα από την τραγωδία επανέρχεται η ηρεμία & ξαναρχίζουν οι εργασίες σποράς στα χωράφια των προαστίων. Άλλοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί σαρώνουν τη Monzón, αλλά μόλις περνά η ταραχή οι άνδρες αγρότες συνεχίζουν τις γεωργικές εργασίες τους οργανωμένοι συλλογικά & οι γυναίκες ασχολούνται με τη συγκομιδή πράσινων φασολιών & σαφραν. Η ομάδα συνεχίζει το δρόμο της προς τη Σαραγόσα.

Πατήστε εδω